درمان زخم‌های دیابتی با سلول‌های بنیادی

چسبندگی، جزو مهم ترین فاکتورها در حیات سلول و افزایش عملکرد حیاتی آن است و با توجه به بازدهی پایین انتقال مستقیم سلول به محل زخم، استفاده از داربست‌های مناسب می تواند نقش موثری را در ایجاد بستری برای انتقال سلول‌ها ایفا کند.

پژوهشگران مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی دانشگاه علوم پزشکی تهران در تلاشند از سلو‌ل‌های بنیادی و داربست‌های زیست سازگار حاوی سلول‌های موثر در روند ترمیم زخم برای درمان زخم بیماران دیابتی استفاده کنند.

سونا زارع، مسؤول فنی اتاق تمیز مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: انتقال مستقیم سلول‌های مورد نظر به محل زخم با چالش‌های زیادی رو به رو است و نبود بستری مناسب برای چسبندگی سلول یکی از این مشکلات است که موجب مرگ سلول‌های انتقالی و مهاجرت آنها به محل‌های دیگر در بدن می‌شود.

وی تصریح کرد: چسبندگی، جزو مهم ترین فاکتورها در حیات سلول و افزایش عملکرد حیاتی آن است و با توجه به بازدهی پایین انتقال مستقیم سلول به محل زخم، استفاده از داربست‌های مناسب می تواند نقش موثری را در ایجاد بستری برای انتقال سلول‌ها ایفا کند.

مسوول فنی اتاق تمیز مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: این داربست‌ها باید خواص مکانیکی مشابه پوست داشته باشند تا بتوانند بارهای مکانیکی وارد بر آن قسمت را در طول زمان ترمیم تحمل کنند همچنین لازم است مواد مورد استفاده در ساخت آنها نیز به طور کامل زیست سازگار باشد تا موجب مشکلات ناشی از ایمنی نشود.

زارع خاطرنشان کرد: مطابق با تحقیقات انجام شده، شواهد زیادی نیز تاکنون وجود دارد که در مدل های حیوانی قابلیت کارکرد سلول های بنیادی را در ترمیم زخم تایید کرده است. سلول‌های بنیادی بر روی داربست سلولی به منظور پوست جایگزین برای سوختگی یا تروما (ضربه)، کشت داده شده‌اند. این داربست‌ها که بستری موقت برای سلول‌ها محسوب می شوند، مزایای زیادی دارند که موجب افزایش عملکرد ترمیم نسبت به تزریق مستقیم سلول می‌شود.

وی اظهار کرد: یکی از مهم ترین مزایای این داربست‌ها، فراهم کردن بستری برای چسبندگی سلول‌های منتقل شده است. چسبندگی یکی از فاکتورهای مهم در حیات سلول‌ها است که منجر به افزایش عملکرد حیاتی آنها شده و مرگ و میر آنها را کاهش می دهد.

مسئول فنی اتاق تمیز مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی دانشگاه علوم پزشکی تهران، ارتقای فرآیند رگ زایی را از دیگر مزایای این داربست‌ها عنوان و تصریح کرد: داربست‌های متخلخل امکان انتقال مواد مغذی و فاکتورهای رشد را فراهم کرده و بدین ترتیب رگ زایی را تسهیل می کنند در صورتی که بستری برای چسبندگی سلول و انتقال مواد و فاکتورهای رشد وجود نداشته باشد، سرعت رگ زایی کاهش می یابد و بازدهی درمان نیز بسیار افت می کند.

وی خاطرنشان کرد: در نتیجه تحقیقات صورت گرفته می توان دریافت که سلول های بنیادی نقش موثری در بهبود زخم و افزایش کیفیت بافت ترمیم شده دارند. به همین دلیل سلول‌های بنیادی منبع پتانسیلی ارزشمندی در ترمیم زخم و ساخت داربست های پوستی محسوب می شوند.

زارع با اشاره به همکاری دکتر نیل فروش زاده، رئیس مرکز تحقیقات پوست و سلولهای بنیادی در این پژوهش خاطرنشان کرد: تعداد 40 بیمار در این پژوهش مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفتند.

منبع: ایسنا

کانال عصر ایران در تلگرام