مرسدس S600 در مقابل بنتلی مولسان(+عکس)

مرسدس دوباره با می‌باخ موج جدیدی را در دنیای خودروهای لوکس به راه انداخته است. پس بهتر است یک بار دیگر مرور کوتاهی بر تاریخ داشته باشیم.

به گزارش عصر ایران و به نقل از ماهنامه نسل برتر، با تغییر شرایط در اواخر سال 2014 دایملر تصمیم گرفت تا نبض می‌باخ را برگرداند و یک محصول جدید را به جهانیان نشان دهد: مرسدس می‌باخ S600.



آن طرف در انگلیس اصلا عجیب نیست که بگوییم از سال 1931 (که رولز آن را خرید) تا حالا، بنتلی رفتاری شبیه یک زامبی داشته است. تا وقتی که فردیناند پچ، مدیرعامل فولکس‌واگن در دوره ریاست جمهوری کلینتون آن را به کلکسیون برندهای این غول آلمانی اضافه کرد.



غول‌های اشرافی!

خوب برای شروع ابعاد دو خودرو را با هم مقایسه می‌کنیم. هر دو هیولا اند. آن‌قدر هیولا که مولسان با 559 سانتی‌متر طول تنها 25 سانتی‌متر از یک وانت فورد F-150 دوکابین کوتاه‌تر است. می‌باخ S600 نزدیک 12.7 سانتی‌متر کوتاه‌تر از مولسان است با این حال فاصله بین دو محورش نزدیک به 10 سانتی‌متر بیشتر است


در مورد توانایی‌های حرکتی یا حداقل پتانسیل توانایی‌های حرکتی هر دو خودرو تنبل‌اند. می‌باخ ورژن "ضد تقویت‌شده" پیشرانه دست‌ساز M275 6.2 لیتری AMG را زیر کاپوت خود دارد. پیشرانه‌ دوازده سیلندری که حالا به‌جای 621 اسب بخار قدرت و 1000 نیوتون‌متر گشتاور، 523 اسب بخار توان و 830 نیوتون‌متر گشتاور تولید می‌کند. اما در مورد بخش‌های هیجان‌انگیزتر قضیه: می‌باخ با شتاب صفر تا 96 کیلومتر 4.8 ثانیه‌ای، خودرو سریع‌تر این رقابت است در حالی که مولسان به 5 ثانیه زمان احتیاج دارد تا به همین سرعت برسد. این چابکی در تست 400 متر هم حفظ شد و می‌باخ با 13.2 ثانیه و حداکثر سرعت 178 کیلومتر بر ساعت، رکورد بهتری نسبت به 13.6 ثانیه و 166 کیلومتر بنتلی کسب نمود.

چرا باید به توانایی‌ها حرکتی یک فوق لوکس توجه کرد؟

در مورد کیفیت رانندگی، می‌باخ نقاط قوتی دارد. وقتی با خودرو سخت رفتار می‌کنید می‌باخ خیلی خوب عمل می‌کند. "کنترل جادویی بدنه" (Magic Body Control) هرچه‌قدر هم که مسخره به نظر برسد ولی واقعا نامگذاری دقیقی دارد. هرچه باشد این یک مرسدس است. اما بنتلی در نقطه مقابل اتوکشیده‌تر است، بیشتر آنالوگ است و بگذارید جرات کنیم و بگوییم که خصلت‌هایش انگلیسی است.
مولسان بی‌احساس نیست. هر حرکتی احساس مخصوص به خودش را به وجود می‌آورد. مولسان راننده را بیشتر به راندن تشویق می‌کند.


نگاهی به داخل...

در نگاه اول وقتی بر روی صندلی می‌باخ لم می‌دهید این آلمانی است که خودش را برنده رقابت نشان می‌دهد. می‌باخ از فاصله بین دو محور بیشترش استفاده فوق‌العاده‌ای کرده: درست مثل صندلی‌ هواپیماها صندلی عقب می‌باخ هم می‌تواند به عقب خم شود. فضای پا واقعا خیره‌کننده است. حتی کسی با قد نزدیک به 180 سانتیمتری هم وقتی روی صندلی عقب می‌باخ نشست، پایش به زیرپایی نصب‌ شده زیر صندلی جلو نرسید. یک حفره مخصوص قرادادن نوشیدنی هم که 5000 دلار می‌ارزد روی میز آلومینیومی مقابل سرنشین قرار داده شده. ضمن این که در فریزر تعبیه شده امکان ذخیره سه بطری هم فراهم گشته و البته هرچیزی که به آن تکیه می‌دهید برقی است، گرم و خنک‌شونده است، ماساژور دارد و با ریموت قابلیت کنترل‌شدن دارد.


بخش عقب مولسان بی‌روح و کسل به نظر می‌رسد. اما کافی است شروع به ور رفتن با بخش‌های مختلف خودرو بکنید تا متوجه شوید بنتلی هم به ریموت کنترل مانیتورها و صندلی‌های گرم‌شونده و برقی و با قابلیت ماساژ دادن مجهز است. همه‌چیز در بنتلی هست اما به شکل مخفی! دکمه کوچکی را روی پشتی صندلی‌ها جلو فشار دهید تا ببینید میزهای چرم‌پوش زیبایی به آرامی و به شکلی جادویی جلویتان پهن می‌شوند.



در جواب این که صندلی‌های عقب کدام یکی بهتر است باید بگوییم بنتلی. بله بنتلی، هرچند که تاشدن صندلی‌ها یک آپشن محسوب می‌شود ما واقعا چه فایده دارد؟ گذشته از نگرانی‌های مربوط به ایمنی (به‌خاطر عملکرد کمربندها) افقی درازکشیدن یک روش غیرمعمول برای سواری است. حتی بعد از مدتی احساس می‌کنید که فضای داخلی مولسان شما را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهد. و به کیفیت بهتر آن فکر کنید. این نمونه خاص مولسان اسپید کمربندهای فیبرکربنی داشت و تا دلتان بخواهد از چوب برای ساخت فضای داخلی‌اش استفاده شده بود. زیر چرم‌ها S600 پلاستیک خوابیده، گرچه فوق‌العاده مونتاژ شده است. مولسان اما هیچ‌چیز نیست جز مولسان.





می‌باخ از تکنولوژی‌ها خیره‌کننده‌ای بهره می‌برد، اما برخلاف اندازه نزدیکش به مولسان شاید بهتر است که با بنتلی Flying Spur مقایسه شود. مولسان در نقطه مقابل یک لوکس کهنه‌کار است. شما می‌توانید با استفاده از دکمه‌ای نشانه‌های دیجیتالی مثل مانیتورها و سرعت‌سنج را مخفی کنید تا حال و هوای نوستالژیک بیش از پیش قوت بگیرد.