۱۵ ارديبهشت ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۵ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۵:۴۶
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۱۰۰۲۹
تاریخ انتشار: ۰۹:۳۶ - ۱۶-۰۵-۱۳۹۴
کد ۴۱۰۰۲۹
انتشار: ۰۹:۳۶ - ۱۶-۰۵-۱۳۹۴

حضور شادی در ادبیات فارسی

او با بیان اینکه در سال‌های بعد نیز شادی در شعر افرادی چون رودکی دیده می‌شود، افزود: در همین راستا رودکی شادی و شاد بودن را می‌ستاید و می‌گوید: «شاد زی با سیه چشمان شاد/ که جهان نیست جز فسانه و باد // ز آمده شادمان بباید بود/ وز گذشته نکرد باید یاد».

یک پیشکسوت ادبیات می‌گوید: در فرهنگ ایرانیان غم ممنوع بوده و این فرهنگ در ادبیات سال‌های بعد نیز نمود پیدا کرده است.

حسن انوشه در گفت‌وگو با ایسنا، درباره‌ وجود شادی در ادبیات گفت: ادبیات از ابتدا و از دوره اول شاد بوده است زیرا در آیین ایرانی اندوهناکی و غم‌گساری مکروه و ممنوع است. در آیین ایران باستان حتی گریستن برای مرده ممنوع بود و کسی برای مرده گریه نمی‌کرد زیرا معتقد بودند اگر فردی برای درگذشته خود گریه کند فرد فوت‌شده نمی‌تواند از پل چینوت رد شود.

او با بیان اینکه در سال‌های بعد نیز شادی در شعر افرادی چون رودکی دیده می‌شود، افزود: در همین راستا رودکی شادی و شاد بودن را می‌ستاید و می‌گوید: «شاد زی با سیه چشمان شاد/ که جهان نیست جز فسانه و باد // ز آمده شادمان بباید بود/ وز گذشته نکرد باید یاد».

این پژوهشگر با اشاره به وجود شادی در شعر منوچهری بیان کرد: شعر منوچهری سراسر شادی است و زمانی که سعی دارد شعر غمگین بگوید در واقع ادای عرب‌ها را درمی‌آورد، وقتی تلاش می‌کند غمگین بنماید مایه حرفش عربی است. منوچهری می‌گوید: «غرابا مزن بیشتر زین نعیقا/ که مهجور کردی مرا از عشیقا // نعیق تو بسیار و ما را عشیقی/ نباید به دولت چندین نعیقا».

انوشه درباره وجود شادی در شاهنامه هم گفت: در شاهنامه اندوهگساری بسیار کم دیده می‌شود. مثلا در سوگ رستم برای فرزندش و در سوگ سیاوش غم وجود دارد اما شادی و نشاط در این اشعار غالب است.

این پیشکسوت ادبیات با بیان اینکه یکی از شادترین شاعران نامدار ایرانی حافظ است، اضافه کرد: حافظ در تمام عمر سعی داشت دنیا را با شادی بگذراند. به رغم صحبت‌های فراوانی که در زمان او رخ داد اشعارش رنگ و بوی شادی دارد.

وی ادامه داد: در زمان حضور حافظ جانوری مثل تیمور گورکانی سه بار به این کشور تاخته و تعداد زیادی از مردم کشور را کشته است. حافظ در این زمان روزگار را با شادی می‌گذراند و شعرهایی با مضامین شاد می‌سراید.

انوشه وجود شادی یا غم را به سبک مربوط ندانست و گفت: غم‌خواری به سبک ادبیات مربوط نیست. سبک با شاد بودن که بخشی از فرهنگ ما بوده ارتباط ندارد. سبک‌ها به فرهنگ مکتوب ما مربوط هستند. اما اینکه باید شاد باشیم و غم‌گساری نکنیم این سفارشی است که در فرهنگ ما شده است و در شعر که بخشی از فرهنگ ماست انعکاس پیدا کرده است.

او در پایان بیان کرد: نه امکان دارد کسی به اجبار بخندد و نه به اجبار گریه کند و این پدیده باید به صورت طبیعی اتفاق بیفتد.

ارسال به دوستان
تهران؛ پایتخت مجرد‌ها/ تجرد قطعی زنان به مرز ۳۸ سالگی رسید رونمایی پوتین از فضای ورزشی شخصی خود(فیلم) فستیوال کوچه همچنان بهانه‌ای برای واپس گرایی عراقچی : تنها راه توافق، احترام و منافع متقابل است المیادین: دور جدید گفت‌وگوهای ایران و آمریکا به زودی برگزار می‌شود شوک در اسرائیل: وزیر فرهنگ بازگشت همه گروگان‌ها را بعید دانست کلید اولیه کنکور سراسری سال ۱۴۰۴ وزیر تندروی اسرائیل: غزه را اشغال می کنیم؛ حتی با توافق تبادل اسرا عقب‌نشینی نمی‌کنیم خبرهای ناامیدکننده از توان باروری یوزهای «فیروز» و «ایران» تخفیف مالیاتی و بخشودگی جرائم رانندگی محجبه ها / آقای موحدی کرمانی! چگونه این پیشنهاد به ذهن تان رسید؟ مشترکان پرمصرف برق دوبار در ماه قبض می‌پردازند سخنگوی وزارت خارجه: هر تعرضی را به شدیدترین وجه ممکن پاسخ خواهیم داد تکمیل ظرفیت اولین پیش‌فروش لاماری ایما در سال 1404 صرفه جویی ۱۷۰ مگاواتی برق با تغییر ساعت ادارات در تابستان کیهان به دولت پزشکیان توصیه کرد: رییسی را الگو کنید و از مخبر مشورت بگیرید