چرا گوگل پلاس شکست خورد؟

هنگامی که برای اولین بار از سرویس اجتماعی جدید گوگل رونمایی شد، بسیاری از تحلیلگران می گفتند این سرویس قرار است جای شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و توییتر را اشغال کند. از دیگر سو کسانی هم بودند که با توجه به رشد بدون توقف فیس بوک وقوع این اتفاق را ناممکن می شمردند. اکنون به نظر می رسد پس از سال ها تلاش، گوگل نتوانست آنچنان که باید در عرصه شبکه های اجتماعی موفق باشد اما دلایل این اتفاق چه بودند؟ ادامه مطلب را بخوانید تا دید بهتری نسبت به این سرویس گوگل به دست آورید.

ماه گذشته شرکت گوگل اعلام کرد می خواهد استراتژی سرویس گوگل پلاس را تغییر دهد. این اقدام در وهله اول معطوف به این دیدگاه است که دیگر گوگل پلاس رقیبی اجتماعی برای فیس بوک نخواهد بود. در عوض، این شبکه اجتماعی به دو بخش مجزا، یعنی تصاویر و استریم تقسیم بندی می شود.

این تصمیم گوگل جای شگفتی ندارد چه گوگل پلاس هرگز نتوانست مسیر شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک، توییتر یا لینکدن را پیش بگیرد. امروزه این سرویس کاربران زیادی دارد چه با ورود به آن می توان به جی میل، گوگل درایو و دیگر برنامه های این شرکت دسترسی داشت اما این کاربران کمتر از جنبه های اجتماعی گوگل پلاس استفاده می کنند.

در این چند ماه اخیر شایعات بر آن بودند که گوگل قصد دارد دیدگاهش را نسبت به سرویس پلاس دگرگون کند اما چه اتفاقی افتاد که شبکه ای که روی قرار بود جای فیس بوک را بگیرد به این شرایط دچار شد. گوگل پلاس زمانی برای لری پیج، مهمترین پروژه محسوب می شد و او به شخصه می خواست کل شرکت را برای بهبودش بسیج کند.

مشکل اصلی این سرویس این بود که خیلی می خواست به فیس بوک شبیه باشد. برخی در همان ابتدا به این توهم دچار شده بودند که فیس بوک به دنبال این است که مختصصان این پروژه را به سمت خود جذب کند. به گفته کارکنان گوگل، متخصصان این پروژه در بخش جداگانه ای کار می کردند تا از انتشار شایعات بی اساس درباره این محصول جلوگیری شود. آنها کافه تریای مخصوصی به اسم «ابر» ساخته بودند که دیگر افراد محوطه اجازه ورود به آن را نداشتند. به گفته یکی از کارکنان، «هاله ای از ترس برای مدتی همه جا را اشغال کرده بود».

کارمند دیگر معتقد است این کافه تریا تنها یک اقدام امنیتی استاندارد محسوب می شد. در حقیقت در شرکت گوگل جاهای زیادی است که هر کسی اجازه حضور در آنجا را پیدا نمی کند. این فرد همچنین می گوید هیچ سخنی درباره احتمال جذب متخصصان از سوی فیس بوک نشنیده است.

این فقدان موفقیت دلایل بسیاری داشته است. در واقع، گوگل پلاس از همان ابتدا برای حل مشکلات کارکنان خود این شرکت ساخته شده بود و قرار نبود محصولی برای ارتباط بهتر میان کاربران عمومی باشد.

با ورود به گوگل پلاس، به همه محصولات دیگر گوگل متصل می شوید که این نکته مفیدی است اما این شبکه هیچ گاه نتوانست تجربه کاربری اجتماعی مانند فیس بوک یا توییتر را به اعضایش بدهد.

کاربران مجبور بودند درباره کسانی که می خواهند به حلقه هایشان بپیوندند فکر کنند، در حالی که در شبکه های دیگر با یک کلیک می توان فردی را به فهرست خود افزود.

نکته دیگری که در اینجا باید به آن اشاره کرد، این است که گوگل نتوانست با سرعت فیس بوک به عرصه موبایل رو بیاورد. در مقابل، فیس بوک به این نکته واقف بود که ورود به عرصه موبایل امری زمانبر است و از همین رو سریع تر کارش را آغاز کرد.

این شرکت اکنون بیشتر درآمدش را از طریق موبایل و برنامه های مخصوص همراه کسب می کند. برعکس، گوگل پلاس بر تصاویر با رزولوشن بالا متمرکز بود که بیشتر مناسب دسک تاپ و کروم بوک هستند و زمان بارگذاری بالای داشتند.

به گفته کسانی که در این پروژه فعالیت داشته اند، گوگل پلاس یک محصول جنجال برانگیز در شرکت بوده است. البته این نکته جدیدی نیست و برای شرکتی مانند گوگل طبیعی به نظر می رسد. در این مجموعه افراد زیاد و با سلیقه های مختلف فعالیت می کنند و بحث دباره پروژه ها امری عادی است.

وقتی ویک گاندورتا (Vic Gundorta) به عنوان رهبر گوگل پلاس (و کسی که نقش مهمی در شکل گیری آن داشت)، گوگل را در حدود یک سال پیش ترک کرد، کارکنان مجموعه دچار شگفتی شدند. به گفته کارمند اسبق گوگل، بعد از رفتن او در هیچ برنامه ای موفقیت مشخصی وجود نداشت.

اگرچه سرویس گوگل پلاس نتوانست به یک شبکه اجتماعی انبوه تبدیل شود اما این به معنای شکست کامل این سرویس نیست. در اصل گوگل پلتفرمی ساخت که کاربران از آن طریق بتوانند از تمامی سرویس ها به طور یکجا بهره مند شوند، بدون اینکه برای هر یک نیاز به ورود حساب کاربری داشته باشند. این سرویس توانست به ابزاری مفید برای سازماندهی تصاویر آنلاین تبدیل شود اما اکنون باید این واقعیت را پذیرفت که گوگل پلاس یک شبکه اجتاعی به معنای واقعی نیست و هیچ گاه نتوانست چون فیس بوک و توییتر در این عرصه موفق شود و کاربران را به خود جذب کند.

منبع: هفته نامه عصر ارتباط

تماشاخانه

یلدا و قصه‌ی یکی شدن ما..! (فیلم)

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

فیلم های دیگر