اهمیت این فیلترها که در ساختشان از فناوری نانو استفاده شده تا به آن حد بوده که آژانس فضانوردی کانادا نسبت به آن ابراز علاقه کرده است و به همین دلیل نیز کمک مالی قابل توجهی به ارزش ۲۰۰ هزار دلار جهت ادامه پروژه و توسعه نخستین نمونه های ابتدایی آن اعطا کرده است.

دانشمند ایرانی دانشگاه واترلو فیلترهایی ساخته که نه تنها آینده اکتشافات فضایی را روشن تر می کند بلکه اینجا و بر روی زمین نیز پرونده دیالیز دردآور را به بایگانی می سپارد.

خداحافظی با دیالیز با فیلترهای نانویی محقق ایرانی

دکتر مرتضی احمدی دانشمند ایرانی دانشگاه واترلو و بنیانگذار شرکت نوپای Qindi Labs فیلترهایی ساخته است که با برخورداری از منافذی بسیار ریز قابلیت جذب و نابودی ویروسها و باکتریهای موجود در هوا، مایعات و مواد غذایی را دارد.

دکتر احمدی در واکنش به این موفقیت اعلام کرد: چنین کمک مالی قابل توجهی بسیار ارزشمند و مؤثر خواهد بود.

درحالی که شاید در آینده از این فیلترها به عنوان بخشی از تلاش بشر برای توسعه اکتشافات فضایی استفاده شود اما از ابتدا تصور بر آن بوده که از این فناوری نوین برای چالش مهم تصفیه خون بیماران دیالیزی استفاده شود.

درحقیقت این دانشمند ایرانی تلاش می کند تا از فیلترهای نانویی جدید به عنوان جایگزینی مطمئن و مؤثرتر برای دستگاه دیالیز استفاده کند.

وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا برآورد کرده است که استفاده از دستگاه دیالیز که هر هفته ساعتها وقت بیمار را می گیرد هزینه سالانه ای بالغ بر ۶۰ هزار دلار بر بیمار تحمیل کند.

هم اکنون زندگی نزدیک به دو میلیون نفر در سراسر جهان به دیالیز وابسته است و این درحالی است که پس از گذشت ۵ سال از آغاز دیالیز تنها کمتر از ۴۰ درصد بیماران شانس زنده ماندن دارند.

اما تیم دکتر احمدی بر این باور است که فناوری جدیدشان پایانی مطمئن بر این نگرانی هاست و با استفاده از آن می توان به ارتقای کیفیت زندگی این دسته از بیماران امیدوار بود.

ریزحفره های موجود در این فیلترها بین یک تا ۱۰ نانومتر قطر دارند که بدین ترتیب ویروسها و باکتریها عملا شانسی برای عبور از آنها نخواهند داشت.

در عین حال آژانس فضانوردی کانادا به این نکته فکر می کند که از این فناوری جدید برای تصفیه هوای درون فضاپیماها و اطمینان خاطر حاصل کردن از عاری بودن غذای فضانوردان از هرگونه ویروس و باکتری استفاده کند.

منبع: مهر

کانال عصر ایران در تلگرام