درخواست مکوندی از مسئولان وزارت نفت

سرمربی تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان گفت: تیم چه در لیگ بماند و چه نماند، مسوولان وزارت نفت و باشگاه باید برای سال آینده به این تیم نگاه ویژه‌ای داشته باشند، در غیر این صورت مشکلات آن چندین برابر می‌شود.

به گزارش ایسنا، بهروز مکوندی در ابتدا درباره دیدار تیمش برابر ذوب‌آهن، اظهارکرد: مقابل تیم خوب ذوب‌آهن بازی داشتیم و می‌دانستیم که آن‌ها در ضدحملات بسیار قوی هستند و به همین دلیل سعی کردیم بازی را در میانه میدان حفظ کنیم و اجازه ندهیم از پشت خط دفاع موقعیت‌هایی به وجود بیاورند تا از این طریق به ما ضربه بزنند و فکر می‌کنم در نیمه اول به آن‌چه خواسته‌مان بود، رسیدیم.

وی بیان‌کرد: در نیمه دوم متاسفانه علاوه بر فشاری که تیم ذوب‌آهن به ما وارد کرد، باد شدیدی هم به وجود آمد و به حریف کمک کرد و فشار مضاعف شد. به هر حال در حالی که داشتیم بازی را به خوبی کنترل می‌کردیم، با توجه به توان خوب و برتری فیزیکی حریف در ضربات ایستگاهی نسبت به ما و بر اثر غفلت‌مان، آن‌ها توانستند دو گل به ما بزنند. در کل ذوب‌آهن، هم بهتر از ما بازی کرد و هم استحقاق این برد را داشت و به آن‌ها تبریک می‌گویم.

سرمربی تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان در ادامه، گفت: بیشتر بازیکنان ما سال اول حضورشان در لیگ برتر است و علاوه بر این امسال مشکلاتی هم داشتیم و هر چه شرایط پیش رفت و مسابقات سخت‌تر شد و تیم‌مان نتیجه نگرفت، این موضوع از نظر روانی روی تیم‌مان تاثیر منفی گذاشت. این موارد باعث شد که متاسفانه نتوانیم به آن‌چه که انتظارش را داشتیم، برسیم و درنهایت به این جا رسیدیم.

وی خاطرنشان‌کرد: ما دو بازی سخت دیگر پیش‌رو داریم و تلاش‌مان را می‌کنیم و هر چه خواست خدا باشد همان می‌شود. امیدوارم در این دو دیدار بازی‌های بهتری ارائه دهیم. شرایط‌مان نسبت به قبل بسیار سخت‌تر شده است و اگر در این دو مسابقه پیروز نشویم، قطعا یکی از تیم‌های سقوط‌کننده هستیم.

مکوندی گفت: فکر می‌کنم اگر مسوولان وزارت نفت و باشگاه برای آینده، برنامه و نگاه ویژه‌ای نداشته باشند، چه تیم در لیگ بماند و چه تیم سقوط کند، سال آینده مشکلاتش چندین برابر می‌شود و کار از این هم که هست سخت‌تر خواهد شد.

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر

قصه‌های نان و نمک(72)/ برخوردی ساده، تحقیری بزرگ!

خبر بعد نظرات کاربران خبر قبل

اشتراک گذاری :

کانال عصر ایران در تلگرام

کوچک اما حیاتی؛ نقش انگشت پنجم در راه رفتن

تماشاخانه