نتيجه‌ي هر بازي سراسر تصادفي بود. اما جالب اين که نتيجه جدول اين بوندس ليگاي مجازي با نتيجه ي جدول بوندس ليگاي واقعي شباهت‌هاي زيادي داشت. اما اشکال اين مدل رياضي در اين بود که با نتيجه ي تصادفي يک بازي نمي‌توان قدرت تيم‌هايي چون بايرن مونيخ را تعريف کرد.

پرفسور دکتر آندرياس هوير (Andreas Heuer) که در دانشگاه "مونستر" داراي کرسي فيزيک است، راه ديگري را برگزيد. هدف او بدست آوردن تعريف هايي از نقش تصادفي بودن نتايج، اهميت سري مثبت و منفي و سرانجام اهميت بازي در خانه و نقش آن در نتيجه بازي بود. پرفسور هوير در روز بيست وهفتم فوريه نتايج تحقيق هايش را در کنگره ي فيزيک‌دانان اروپا که در شهر برلين برگزار شد، تشريح کرد.

اين پروفسور كه از هواداران باشگاه بوروسيا دورتموند است، با پايگاه اينترنتي "دويچه وله" گفت وگويي داشته است كه در زير مي آيد:

دويچه وله: آيا شما خوتان فوتبال بازي ‌مي‌کنيد؟

هوير: شش ماه بازي کردم ولي بعدها به دووميداني روي آوردم و اكنون به‌طور پيوسته مي‌دوم.

* شما به عنوان فيزيکدان، در فوتبال دنبال چه هستيد؟ در مورد تحقيق هايتان توضيح مي دهيد.

- يکي از مباحث فيزيک و آن چه که من هم در مورد آن تحقيق مي‌کنم، تناوب زماني است. مثل رابطه تناوب زماني وزش باد و توربين‌هاي بادي. تلاش ما فهميدن سيستم آنهاست. البته بخش وسيعي از آن، داده‌هاي آماري است. اما براي فهم آن به فيزيک نياز است. همين موضوع در مورد بوندس ليگا هم صدق مي‌کند. انجام اين بازي‌ها چيزي نيستند به جز تناوب زماني که با داده‌هاي آماري مي‌توان آن را تحليل کرد.

*شما 12 هزار بازي را از سال 1965 تا به امروز بررسي کرديد. حال که صحبت از تناوب زماني مي‌کنيد، آيا نقش و اهميت فاکتور مکان را هم مورد توجه قرار داده‌ايد؟

- بسيار با اهميت است، بله. يکي از گرانيگاه‌هاي تحقيق هاي ما بررسي تفاوت بازي در خانه خود و يا ورزشگاه هاي حريف است. مي‌دانيم تيم‌هايي که در خانه ي خود بازي مي‌کنند، از مزايايي برخوردار هستند. اين تيم‌ها به‌طور متوسط هفت دهم درصد بيشتر گل مي‌زنند، تا زماني ميهمان تيمي هستند. اين مزاياي معمولي بازي در خانه است. اما پرسش اين است: آيا تيم‌هايي وجود دارند که همواره در خانه خود قوي باشند؟ ما به اين پرسش پرداختيم. تيم‌هايي وجود دارند که نه دهم درصد بيشتر گل مي‌زنند و تيم‌هايي هم وجود دارند که در خانه ي خود تنها نيم درصد گل‌زني دارند. ما در تحقيق ها به اين نتيجه رسيديم: تيمي که هميشه در خانه ي خود قوي باشد، وجود ندارد.

*شما در تحقيق هايتان گفته‌ايد که تيم‌ها پس از چهار پيروزي، به سراشيب مي‌افتند و بازي ضعيفي از خود ارائه مي کنند. چرا؟

- ما از داده هاي آماري نمي توانيم به چراي آن دست يابيم. اما هدف اوليه ي ما اين بود که اين پديده را مورد بررسي قرار دهيم. سوال اين بود: پس از چهار پيروزي چه اتفاقي رخ مي‌دهد؟

* با توجه به اين که هر تيمي توانايي به دست آوردن چهار پيروزي پياپي را هم ندارد. نتيجه اين بود که توانايي اين تيم‌ها از خود كاهش نشان داده و در بازي در زمين حريف، احتمال کسب پيروزي، 25 درصد کاهش مي‌يابد. اين تيم‌ها سه يا چهار بازي براي رسيدن دوباره به سطح عادي خود نياز دارند. در مقايسه با آن، تيمي که چهار بار دچار شکست شده باشد، براي عبور از اين سري منفي به 8 بازي نياز دارد تا دوباره به حالت طبيعي خود بازگردد.

* آيا تيم‌هاي فوتبال و يا مربيان آنها مي‌توانند از اين نتايج استفاده کنند؟

- دشوار بتوان گفت، اما شايد زماني اين موضوع که بازي خوب گذشته به معني بازي خوب در آينده نيست، دست مايه‌اي براي مربيان شود و پس از چهار بازي خوب، مربي به شاگردانش هشدار دهد که بايد بيش از پيش مراقب باشند.

*شما متوسط توان جسمي يک تيم را چهار سال ارزيابي کرديد ...

-بله اين به نظر من يک موضوع مرکزي است. اما تعجب‌برانگيز اين است که بر اساس داده‌هاي آماري در طول يک فصل، تغييري در توان جسمي يک تيم بوجود نمي‌آيد؛ تغيير اساسي در تعطيلات تابستاني است. اما واقعيت اين است که تيم‌ها زمان طولاني به لحاظ قدرت بدني در سطح خوبي باقي مي‌مانند.

* اما از طرف ديگر افرادي مثل فرانس بکن بائر مي‌گويند که تعداد بازي‌ها زياد است و بازيکنان مجبور به حضور در چندين رقابت هستند. اين براي آنها خسته کننده است و بسياري توان آن را ندارند و در مجموع، دوران حضور ستارگان در ميدان کوتاه‌تر از گذشته است. نظر شما چيست؟

- ما مي‌بينيم که از سوي ديگر توان تيم‌ها در يک دوره دو يا سه ساله افت پيدا مي‌کند. اين شايد به از کارافتادن ستارگان و يا موضوعات ديگر ربط داشته باشد، اما تيم‌ها کماکان توانايي خريداري بازيکنان جديد را دارند و اين ناشي از حضور آنها در رقابت‌هاي متفاوت است که به آنها اين امکان مالي را مي‌دهد.

* آيا به تحقيق هاي خود در آينده ادامه مي دهيد؟

- بله، تحقيقات ما تا به حال در مورد رفتار تيم بود، اما در آينده به رفتار تک تك بازيکنان مي‌پردازيم.

* گفتيد که تحقيقات شما چه کمکي به تيم‌ها و يا مربيان خواهد کرد. آيا فوتبال مي‌تواند کمکي به فيزيک بکند؟

- پرسش خوبي است. فوتبال کمک زيادي به انفورماتيک کرده است. روبات‌هايي برنامه ريزي شده‌اند که فوتبال بازي مي‌کنند. انجام اين گونه حرکت ها براي روبات‌ها بسيار مشکل است. اما بايد گفت که تاثيرگذاري دوجانبه است. براي نمونه يکي از همکاران در اين زمنيه تحقيق مي‌کند که بهترين پرتاب بايد داراي چه زاويه‌اي باشد. جواب او اين بود که زاويه 30 درجه بهترين است. و اين درحالي بود که شايد برخي فکر مي‌کردند که زاويه 45 درجه بهترين حالت است.

کانال عصر ایران در تلگرام