فرود روبات اروپایی بر یک دنباله دار

برای اولین بار یک روبات ساخت بشر بر یک دنباله دار فرود آمده اما پس از ناکامی برای محکم کردن جایش روی دنباله دار معلوم نیست در چه وضعی قرار دارد.
 
به گزارش بی بی سی ،این روبات به نام فیله با فضاپیمای اروپایی روزتا به نزدیکی دنباله دار منتقل شد. دنباله‌دار که توده ای چهار کیلومتری از جنس یخ و غبار است سطحی لغزنده دارد و با سرعت زیاد در مداری دور خورشید حرکت می کند.
 
مقام ها می گویند که کاوشگر ممکن است پس از رسیدن به سطح دنباله دار جهش کرده و مجددا بر آن فرود آمده باشد.
 
تحلیل های بیشتری برای درک کامل وضعیت کاوشگر لازم است. با این حال دکتر استفان اولامک مدیر پروژه فرود، به بی بی سی گفت که براساس آخرین تماس با کاوشگر بر این باور است که وضعیت فیله باثبات است. او گفت باید "تا فردا صبح صبر کنیم و بعد خیلی بهتر خواهیم دانست چه خبر است."
 
فرود این روبات بر دنباله دار "۶۷پی/چوریوموف-جراسیمنکو" در حدود ساعت ۱۶:۰۵ گرینویچ تایید شد.

 
مسئولان اتاق فرمان در دارمشتات آلمان پس از رسیدن علائم فرود به شادمانی پرداختند.
 
داده ها نشان داد که واحد فرود به نام فیله حدود ۴ سانتیمتر در خاک سطح دنباله دار فرو رفته که نشانگر نرم بودن لایه سطحی این جرم آسمانی است.
 
اما به فاصله کوتاهی بعد از آن مهندسان متوجه شدند که زوبین های طراحی شده برای محکم کردن فیله روی سطح دنباله دار به درستی عمل نکرده است.
 
دکتر اولامک در یک کنفرانس خبری گفت‌ که داده ها نشان می دهد فیله پس از فرود ممکن است روی سطح لغزیده و چرخیده باشد که این حرکات بعدا پایان یافت که به تعبیر این مقام آژانس فضایی آلمان می تواند نشانه "فرود دوم" روی دنباله دار باشد.

از آنجا که جاذبه این توده سنگ آسمانی ناچیز است همیشه احتمال داده می شد که فیله پس از فرود روی آن جست و خیز کند.
 
تصاویر سطح دنباله دار به زمین ارسال شده و هم اکنون برای انتشار آماده می شود. دانشمندان که با شنیدن خبر فرود بسیار ذوق زده هستند اکنون مضطربانه منتظر داده های کاوشگرند تا بدانند سطح دنباله دار از چه چیزی تشکیل شده.
 
تماس بعدی با فیله قرار است پنجشنبه برقرار شود. پیشتر یک سیستم پیش راننده که با هدف فشار دادن روبات به داخل سطح دنباله دار طراحی شده کار نکرد.
 
ماهیت و حالت مواد سطح دنباله دار معلوم نیست: اینکه چقدر سطح این کوه سرگردان در فضا سفت یا نرم است.

 
فیله برای گرفتن عکس از سطح دنباله دار و تحلیل ترکیب شیمیایی آن اعزام شده. مسئولان پروژه امیدوارند که مواد سطح شناخت تازه ای از سرمنشا منظومه شمسی که بیش از ۴.۵ میلیارد سال قبل شکل گرفت فراهم کند.
 
یک نظریه حاکیست که دنباله دارها مسئول انتقال آب به سیارات هستند. نظریه دیگر می گوید که این سنگ های آسمانی ممکن است مواد شیمیایی لازم برای کمک به شروع حیات را مثل بذری در زمین کاشته باشند.
 
سفینه روزتا، که کاوشگر فضایی را به فضا حمل کرده، در ماه اوت به نزدیک دنباله‌دار چوری رسید و چند هفته پیش، محل مناسب برای فرود کاوشگر را انتخاب کرد.
 
محل فرود فیله محوطه‌ای به ابعاد ٩٠٠ در ٦٠٠ متر است و این کاوشگر، که حدود یکصد کیلوگرم وزن دارد، حامل وسایل آزمایشگایی برای اولین بررسی نزدیک سطح یک دنباله‌دار است.
 
پروژه پرتاب سفینه روزتا، که بیش از یک و نیم میلیارد دلار هزینه برداشته، یکی از پیچیده‌ترین و دشوارترین طرح‌های فضایی توصیف شده که از حدود بیست سال پیش آغاز شد و سرانجام ده سال پیش، سفینه روزتا و کاوشگر همراه آن به فضا پرتاب شد.
 
از ماه اوت تا کنون، روزتا اطلاعاتی را در مورد دنباله‌دار چوری به زمین فرستاده و به کارشناسان فضایی امکان آن را هم داده است تا محل مناسب برای فرود کاوشگر را تعیین کنند.
 
سفینه روزتا در ماه مارس سال ۲۰۰۴ به فضا پرتاب شد و در حرکت ده‌ساله خود به سوی دنباله‌دار چوری، شش میلیارد کیلومتر مسافت را در حاشیه منظومه شمسی پیموده است.