در محاصره‌ دکل‌های مخابراتی

عصر ایران - به احتمال فراوان، در مسیر روزانه‌تان چندین دکل‌ مخابراتی را دیده‌اید. دکل هایی که بر شمارشان افزوده می‌شود.

در دو مورد با کسانی برخورد داشته ام که پیشنهاد شرکت‌های مخابراتی را برای اجاره‌ی پشت‌بامِ منزل‌شان- آن‌ هم با رقم‌هایی که این روزها می‌تواند کمک‌خرجِ خوبی برای خانواده باشد- نپذیرفته اند.

استدلال‌شان هم- همان‌گونه که می‌ توان حدس زد- سلامت خانواده‌شان بوده است و این که دریافت چنین پول‌هایی در قبال گرفتار شدن خود یا دیگران به امراض علاج‌ناپذیر پسندیده نیست. اما  همان ها پس از مدتی این دکل‌ها را دیده اند که از بوستان و پارکِ نزدیکِ منزل‌شان سر درآورده است! یعنی همین پیشنهاد را شهرداری منطقه‌ پذیرا شده و بی آن‌که از مردمِ محل نظری بخواهد قرارداد بسته اند و دکل در بوستان نصب شده است.

به سخن دیگر، به جای آن‌ که دکل مخابراتی در نقطه‌ای مرتفع قرار گیرد در جایی قرار گرفته که به گفته‌ی کارشناسان میزان آسیب‌رسانی‌ آن، به‌ویژه برای کسانی که در طبقات بالای آپارتمان‌های پیرامون زندگی می‌کنند، بسیار بالاست.

به‌تازگی ریيس «کميسيون سلامت، محيط زيست و خدمات شهري شوراي شهر تهران» اعلام کرده است خطر تشعشعات دکل‌هاي مخابراتي با دستکاري اپراتورها افزايش یافته است: «اپراتورهاي تلفن همراه هنگام نصب دکل‌هاي مخابراتي در مواردي، براي اين که پوشش کامل‌تري ايجاد کنند، وات خروجي دکل‌ها را از استاندارد خارج مي‌کنند و افزايش مي‌دهند.  اين کار باعث افزايش تشعشعات مضر مي‌شود و تهديدي جدي براي سلامت افراد به حساب می آید».
 
دکتر رحمت‌الله حافظي- که خود متخصص طب فيزيکي و توان‌بخشي است- در گفت‌وگو با روزنامه‌ی خراسان هم‌چنین یادآوری کرده است: «در بررسي هايي که در زمينه‌ی سنجش استاندارد دکل‌هاي مخابراتي داشتيم، متوجه شديم  درصد بالايي از اين دکل‌ها بی مجوز، غيرقانوني و غيراستاندارد و به دور از نظارت‌هاي لازم نصب شده‌اند».

تعيين استاندارد بودن اين دکل‌ها بر عهده‌ی سازمان انرژي اتمي و جانمايي و صدور مجوز نصب آن‌ها نيز بر عهده‌ی شرکت ارتباطات شهر است. از نظر فنی اين دکل‌ها بعد از تأييد سازمان انرژي اتمي از گمرک ترخيص مي‌شوند و بنابراين به نظر می‌رسد از لحاظ فني مورد تأييد قرار گرفته باشند، اما متأسفانه دکل‌ها بعد از نصب از دو بُعد «مکان‌يابي» و «خروجي وات دکل» از استاندارد خارج مي‌شوند.
 
بدین ترتیب اکنون باید در پی امواج خطرناکی که در سطح شهرها برای جلوگیری از دریافت برنامه‌های ماهواره‌ای پخش می‌شود، چنین معضلی را هم به آن افزود.

نکته قابل توجه این که برخی از دکل‌های مخابراتی در نزديکي مکان‌هاي عمومي و حساس مانند بيمارستان‌ها، مدارس، مهدهاي کودک و... نصب مي‌شوند و بسيار خطرناک تر از موارد دیگر است. است.

این ها همه در حالی است که نصب و جايابي دکل‌ها بايد تابع استانداردهايي باشد، از جمله اين که در حاشيه‌ی محيط‌ هايي که افراد تجمع مي‌کنند، مانند مراکز آموزشي، مدارس و به ويژه دبستان‌ها، مهدهاي کودک، خانه‌ی سالمندان و حتی پارک‌ها نبايد نصب شوند.

نکته‌ی مهم دیگر، افزایش تعداد اپراتورها در زمينه‌ی تلفن همراه است. از این رو شایسته است، برای سلامت شهروندان، وزارت ارتباطات نیز بر دریافت مبالغ ميليارد تومانی این قراردادها چشم بپوشد، چرا که با ورود هر اپراتور هزاران دکل بر دکل‌های پیشین افزوده می‌شود که، با توجه به محدود بودن جاهای مناسب، بر دامنه‌ی تشعشعات خطرناک افزوده می‌شود. به گونه ای که در حال حاضر، تنها در شهر تهران بيش از 11 هزار دکل مخابراتي نصب شده است.

البته، ریيس کميسيون محيط زيست و سلامت شوراي شهر تهران با بيان اين که شرکت ارتباطات شهر ملزم شده  طي دو هفته استانداردها و ضوابط لازم براي نصب دکل ها را اعلام کند، گفته است: «در مواردي که استاندارد، ايمني و مقاوم‌سازي دکل‌ها رعايت نشده باشد، تخلف به کميته‌ی ماده 100 اعلام مي‌شود تا اقدامات قانوني از جمله جمع‌آوري دکل‌ها انجام پذیرد.  اجرای کامل این کار البته  نیازمند یاری و نظارت همگان است.»

او حد مجاز تشعشعات آنتن‌هاي مخابراتي را 45 صدم وات بر متر مربع عنوان کرده است.