کلید پیشگری از یک فاجعه

انرژی تجدیدپذیر؛ کلید پیشگری از گرمایش فاجعه بار

زیست نیوز، مازیار دانیالی - پیام کلی جدیدترین گزارش هیات بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) ساده است: تغییر و حرکتی سریع به سوی انرژی تجدیدپذیر برای جلوگیری از گرمایش جهانی فاجعه بار نیاز است. با این وجود، علم و آگاهی نهفته در پشت این پیام از پیچیدگی بیشتری برخوردار است. گزارش IPCC توسط 1250 کارشناس تهیه شده و مورد تایید دولت های مطرح جهان قرار گرفته است.

همانند آن چه طی چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته انسان نقشی کلیدی در ایجاد روند گرمایش جهانی داشته و انتشار گازهای گلخانه ای تولید شده توسط انسان، منابع این گازها و اثر آب و هوایی آنها در حال افزایش است. سه نتیجه کلیدی گزارش اخیر شامل موارد زیر می شوند:

تلاش های کنونی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کافی نیستند.

تامین انرژی تنها عامل محرک افزایش انتشار گازهای گلخانه ای نیست.

تغییراتی بزرگ برای جلوگیری از سناریوهایی فاجعه بار نیاز است.

تلاش های صورت گرفته مانند فناوری های پاک و انرژی تجدیدپذیر برای کاهش میزان کل گازهای گلخانه ای منتشر شده در اتمسفر به واسطه فعالیت های انسان در هر سال از 1970 تاکنون، چه از احتراق سوخت های فسیلی و چه فرآیندهای صنعتی، کافی نبوده است. انتشار گازهای گلخانه ای جهانی حداقل به میزان 1.3 درصد در سال از سال 1970 افزایش یافته است. بین بازه زمانی 2000 تا 2010، میزان انتشار این گازها حتی بیشتر بوده و افزایش 2.2 درصدی سالانه را نشان می دهد.

انتشار دی اکسید کربن ناشی از احتراق سوخت های فسیلی و دیگر فرآیندهای صنعتی سهمی 78 درصدی از مجموع افزایش انتشار گازهای گلخانه ای طی بازه زمانی 1970 تا 2010 داشته و درصدی مشابه با افزایشی شدیدتر در بازه زمانی 2000 تا 2010 ثبت شده است.

بخش های اقتصادی مختلف به صورت مستقیم در انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت های انسان، به صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق تولید برق و گرما، نقش داشته اند. اگرچه تامین انرژی بیشترین سهم را در گرمایش جهانی حاصل از فعالیت های انسان داشته و سهمی 35 درصدی در انتشار گازهای گلخانه ای به خود اختصاص داده، اما صنایع دیگر نیز نقش چشمگیری در این زمینه داشته اند.

کشاورزی، جنگلداری و دیگر کاربری های زمین مسئول 24 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای هستند. صنعت، به طور کلی شامل تولید کالاها، و ساخت و ساز به ترتیب سهمی 21 درصدی و شش درصدی در انتشار گازهای گلخانه ای دارند. اگرچه بخش های صنعت و ساخت و ساز به ظاهر سهم کمتری در انتشار داشته، اما به صورت غیر مستقیم سهم آنها در انتشار گازهای گلخانه ای بزرگتر می شود. به عنوان مثال، استفاده آنها از بخش انرژی.

در گزارش IPCC میزان کربنی که برای جلوگیری از سناریوی گرمایش بیش از دو درجه سانتیگرادی جهان تا سال 2100 می توانیم منتشر کنیم، ارائه شده است. بی تردید، انتشار بیشتر به معنای گرمایش بیشتر است. برای حفظ گرمایش جهانی در محدوده 2 درجه سانتیگراد باید غلظت گازهای گلخانه ای بین 430 و 480 ذره در میلیون معادل دی اکسید کربن تا سال 2100 باشد.

عدم اتخاد اقدام های پیشگیرانه و انتشار هر چه بیشتر گازهای گلخانه ای افزایش چشمگیر دما را به همراه خواهد داشت که به افزایش سطح آب دریا، رویدادهای شدید آب و هوایی بیشتر و از بین رفتن لایه همیشه منجمد اعماق زمین منجر خواهد شد.

مشترک تصاویر و مطالب زیست محیطی ما شوید.اینجا را کلیک کنید.

کانال عصر ایران در تلگرام