قوانین سختگیرانه سنگاپور درباره آدامس!

زیست نیوز، محمد مهدی حیدرپور - فضاهای عمومی تمیز و به خوبی نگهداری شده در کشور سنگاپور یکی از عواملی است که بازدیدکنندگان را تحت تاثیر قرار می دهد. مواردی در قانون سنگاپور از پاکیزگی و حدود فضاهای عمومی حفاظت می کنند. یکی از این قوانین ممنوعیت مصرف آدامس است که از سال 1992 در سنگاپور به اجرا گذاشته شد. این ممنوعیت توسط "گو چوک تونگ"، نخست وزیر وقت سنگاپور، در ژانویه 1992 اجرایی شد.

تا پیش از آن، آدامس های جویده شده به جای آن که در سطل های زباله تعبیه شده انداخته شوند، در پیاده رو ها و دیگر اماکن عمومی رها می شدند. این مساله هزینه های قابل توجهی را برای دولت به منظور پاکسازی آدامس ها در پی داشته و همچنین به تجهیزات پاکسازی آسیب وارد می کرد که هزینه بیشتری برای جایگزینی آنها صرف می شد. خرابکاران از آدامس برای پر کردن قفل ها، چسباندن روی دکمه های آسانسورها و صندوق های پست استفاده کرده و چالش هایی را برای نظم و نظافت در سنگاپور ایجاد می کردند.

افزون بر این هزینه ها، دفع نادرست آدامس عملکرد و بهره وری سیستم حمل و نقل سریع یا ام آر تی سنگاپور را تهدید می کرد. خرابکاران با چسباندن آدامس روی درهای قطارهای این سیستم از بسته شدن درست آنها جلوگیری می کردند. این مساله نه تنها اختلال در حرکت قطارها بلکه تعمیرات فوق العاده پر هزینه را در پی داشت. از این رو، ممنوعیت آدامس در سنگاپور اجرایی شد. این ممنوعیت شامل واردات، فروش و تولید آدامس می شد. ممنوعیت واردات و تولید به سرعت اجرایی شده و به تجار و مردم مهلت کوتاهی برای فروش و مصرف ذخیره باقی مانده شان داده شد.

پس از اعمال ممنوعیت بر آدامس، قاچاقچیان اقدام به واردات این محصول از کشورهای همسایه مانند مالزی می کردند. این در شرایطی بود که واردات غیر قانونی آدامس حتی برای همراه داشتن چند بسته به منظور استفاده شخصی نیز اعمال می شد که نشان از ماهیت جدی این ممنوعیت در سنگاپور داشت.

از نظر قانون سنگاپور آدامس جویدن جریمه ای مشابه با آشغال ریختن در اماکن عمومی دارد. بر همین اساس، جریمه ای 500 تا یک هزار دلاری برای بار نخست در نظر گرفته شده و در صورت تکرار فرد خاطی ممکن است تا 2 هزار دلار جریمه و به انجام کار اصلاحی محکوم شود. افراد محکوم به کار اصلاحی اغلب در شرایطی که لباسی به رنگ روشن پوشیده اند باید به تمیز کردن اماکن عمومی بپردازند. همچنین، رسانه ها ممکن است برای پوشش این رویداد دعوت شوند که شدت مجازات و شرمندگی عمومی اضافی را به همراه دارد. این جریمه از نوامبر 1992 در سنگاپور اجرایی شد.

امروز با حافظ: بُوَد آیا که فلک زین دو سه کاری بکند؟

تماشاخانه

اینجا مخوف‌ترین جای ایران است: زیر پا «باتلاق اسید»، بالای سر «ابر سمّی»! (فیلم)

دو دقیقه سینمای ناب از بهرام بیضایی (تماشا کنید)

فیلم های دیگر