پایتخت لیبی 2 سال بعد از سرنگونی قذافی: رنگ سبز حذف شد

یکی از نزدیکان راننده تاکسی در زمینه فروش مبلمان دفتری و لوازم منزل در طرابلس فعالیت می کند. او می گوید که تمامی صندی ها و وسایل و لوازم سبز رنگ خریدار ندارند و همه آنها برای ماه هاست که بدون مشتری و خریدار در انبار باقی مانده اند.

روزنامه القدس العربی چاپ لندن در گزارشی به شرح وضعیت پایتخت لیبی 2 سال پس از سقوط حکومت معمر قذافی پرداخت.

به گزارش عصر ایران ، در این گزارش می خوانیم:

نمی توان از خیابان های منتهی به طرابلس پایتخت لیبی عبور کرد بدون اینکه متوجه غیبت تصاویر بزرگ و عظیم معمر قذافی رهبر وقت لیبی به همراه شعارها و عبارت های تعریف و تمجید از او نبود.

هم اکنون دیگر هیچ جایی برای تابلو نوشته ها از عبارت های بی معنی از کتاب سبز قذافی وجود ندارد. این عبارت ها از کتاب سبز نوشته قذافی در قالب تابلوها و بیلبردهای بزرگ در مکان های مختلف شهرها و خیابان ها و جاده ها نصب می شد.

کتاب سبز قذافی به عنوان منشور حکومت او در دستور کار قرار داشت. تمامی بخش های زندگی و حیات و حکومت لیبی در دوره 42 ساله حکمرانی قذافی براساس کتاب سبز عملی می شد.

علاوه بر تصاویر و نوشته های قذافی، کتاب سبز هم به طور کامل از زندگی روزمره مردم لیبی کنار گذاشته شد.

شکل و هویت شهری طرابلس نیز به طور کامل تغییر کرده است. میدان معروفی که به اسم "میدان سبز" نام گذاری شده بود دیگر هیچ چیز سبز رنگی ندارد. امروز پس از سرنگونی حکومت قذافی، تصاویر شهدای انقلاب علیه قذافی در جای جای میدان قرار گرفته اند. میدان سبز به میدان شهدا تغییر نام داده شده تا یکی دیگر از نمادهای دوره حکومت سابق کنار رود.

در حکومت قذافی، رنگ سبز رنگ رسمی حکومت و برترین رنگ به شمار می رفت. پرچم کشور به صورت کاملا یک دست و یکنواخت سبز بود بدون هیچ شکل تصویر یا رنگ دیگری.

یک راننده تاکسی می گوید: اگر راهی پیدا می شد حتی رنگ گیاهان و درختان را از سبز به رنگ دیگری تغییر می دادیم. رنگ سبز در خاطره ما نشانه برجسته ای از بزرگترین دروغ در تاریخ بشریت است. زیر سایه پرچم سبز رنگ قرمز به مدت 40 سال جاری شد.

امروزه دیگر رنگ سبز هیچ جایی در زندگی مردم لیبی ندارد. هر کالایی به رنگ سبز بی مشتری می شود و هیچ کس آن را نخواهد خرید. این قانون نانوشته جدید در لیبی شامل هر کالایی از جمله پارچه، لباس، بسته بندی و جعبه ها، تابلو مغازه ها و ادارات شامل می شود.

قدم زدن در خیابان های طرابلس یعنی عدم مشاهده ای هیچ رنگ سبزی در هیچ مغازه یا انسانی و این در حالی است که به مدت بیش از 40 سال، سبز رنگ برتر بود.
حتی کتاب فروشی ها، کتابخانه ها و نمایشگاه ها هم نشانه ای از کتاب های قطور و شیک که داستان لیبی سبز را در حکومت سابق با افتخار بیان می کردند ندارند.

با وجود اینکه در حکومت سابق، بسیاری از کتاب ها و نشریات با موضوع تعریف و تمجید از لیبی سبز با هزینه دولتی چاپ و به صورت مجانی توزیع می شد اما کتابفروشی ها مجبور بودند آنها را در معرض دید عموم قرار بدهند.

ولید عدنان فروشنده جوان در کتاب فروشی در خیابان عمر المختار طرابلس خوشحالی اش را به دلیل راحت شدن از فروش و عرضه کتاب های سبز ابراز می کند و می گوید: خوشحالم که از دست آن ادبیات خلاص شدیم. ادبیاتی که عقل لیبی ها را مسموم کرده بود. در طول هشت سال، حتی یک مشتری خواهان خرید یک کتاب از کتاب های سبز نبود.

امروز اما به جای کتاب سبز و دیگر کتاب ها و تالیفات مربوط به ادبیات سابق که هیچ ارزش علمی یا ادبی نداشتند خوانندگان می توانند کتاب هایی مانند جنایات حکومت ، سیره انقلاب فوریه و تعداد دیگری از روایت ها و کتاب هایی را مطالعه کند که در حکومت سابق ممنوع بودند.

کانال عصر ایران در تلگرام