به امید قهرمانی تراکتورسازی!

عصر ایران - پیروزی تراکتورسازی مقابل پرسپولیس، امید بسیاری در دل هوادارن این تیم تبریزی برانگیخت که تراکتورسازی در پایان فصل بر بام فوتبال ایران بایستد.

تراکتورسازی تبریز در دو فصل گذشته، تیم دوم لیگ برتر فوتبال ایران بوده است و در چهار سال گذشته، رونق و رمق تازه‌ای به فوتبال ایران داده است. تبریزی‌ها در چهار سال حضورشان در لیگ برتر، ابتدا رتبه هفتم، سپس رتبه پنجم و دو سال پیاپی نیز رتبه دوم لیگ را به خود اختصاص دادند (سال‌های 89، 90، 91 و 92). بنابراین قهرمانی تراکتورسازی در فصل جاری لیگ برتر، نه تنها عجب نیست که کاملاً هم محتمل و قابل انتظار است.

تراکتور در چند سال اخیر روح فوتبال ایران بوده است. در حالی که بسیاری از بازی‌های استقلال و پرسپولیس در ورزشگاه آزادی با حضور تعداد اندکی از هواداران دو تیم مواجه می‌شود، تبریز همچون قلب تپنده فوتبال ایران می‌تپد و هر بازی تراکتورسازی به حضور انبوهی از مردم این شهر در ورزشگاه تختی منجر می‌شود.  


اگر چه در این "حضور انبوه" انگیزه‌های قومی هم نقش موثری دارد، ولی مگر طرفداران پرشور گلاسکو رنجرز و سلتیک اسکاتلند، با انگیزه‌های مذهبی به ورزشگاه‌ نمی‌آیند؟ مگر هواداران بارسلونا، محبوب‌ترین تیم فوتبال جهان در چند سال اخیر، با انگیزه‌های غیر فوتبالی به نیوکمپ نمی‌آیند. یعنی که دنیای فوتبال چنین است. فوتبال آیینه‌ای‌ از زندگی است و در این آیینه به غیر از توپ و تور و شوت و پاس و گل، چزهای دیگری هم می‌توان دید.

قهرمانی تراکتورسازی در فصل جاری لیگ برتر، با توجه به روند پیشرفت این تیم در فوتبال ایران در چند سال گذشته، حق تراکتور است. علاوه بر این، تراکتورسازی با هدایت مجید جلالی خوب و حساب‌شده بازی می‌کند. بنابراین تبریزی‌ها به لحاظ کیفی هم می‌توانند مستحق قهرمانی در لیگ برتر باشند. ضمناً اگر تراکتورسازی قهرمان لیگ شود، هواداران قوم‌گرای رادیکال این تیم نیز تا حدی تعدیل می‌شوند؛ چرا که آشکارا می‌بینند کسی برای قهرمان نشدن آنها برنامه‌ریزی نکرده است. یعنی می‌توان آذری بود و در ایران خوش درخشید و با عروس کامیابی دست در آغوش شد.

اگر تراکتورسازی تبریز در چند سال آینده، مثل سپاهان در چند سال گذشته، موفقیت‌های قابل توجهی در فوتبال ایران بدست آورد، بسیاری از تندروی‌های هویت‌طلبانه در بین هواداران این تیم تعدیل می‌شود.

کامیابی تراکتورسازی در فوتبال ایران، نه فقط به سود فوتبال تبریز که به سود فوتبال ایران است. شاید تراکتورسازی بالاخره موفق شود طلسم قهرمانی ایران در لیگ قهرمانان آسیا را بشکند. تراکتورسازی خوب بازی می‌کند و هر فوتبالدوستی می‌تواند از موفقیت این تیم خوشحال شود اما موفقیت تراکتورسازی در فوتبال ایران، اگر قرار باشد شادی مردمان بیگانه با فوتبال را نیز رقم بزند، نه فقط شادی آذربایجانی‌های دل‌بسته به آذربایجان که شادی همه ایرانی‌هایی را می‌تواند رقم بزند که دل در گرو ایران دارند. آذربایجان پاره تن ایران است و شادی مردم آذربایجان، چه دوستدار فوتبال چه نادوستدار فوتبال، شادی مردم ایران است. خوشحالی اصفهانی‌ها و تهرانی‌ها در پایان فصل جاری لیگ برتر، پس از قهرمانی احتمالی سپاهان یا پرسپولیس و استقلال، واقعه‌ای تکراری است؛ آنچه تازه و دلنشین‌تر  است، جشن شادی اهالی آذربایجان است بابت قهرمانی تراکتورسازی تبریز در لیگ برتر ایران.