عصرایران ؛ جعفر محمدی - مقامات آمریکایی ، از عزم شان برای یک حمله "جمع و جور" و "هدفمند" ، به سوریه خبر می دهند که طی آن ، نقاط خاصی از این کشور مورد هدف موشک ها و بمب های آمریکا قرار می گیرد.
"حمله کوچک و هدفمند" ، اشاره به این است که ارتش آمریکا قصد ندارد همانند افغانستان و عراق، از طریق زمینی وارد این کشور شود بلکه از راه دور ، اهدف از پیش تعیین شده را منهدم خواهد کرد.
برای این که فلسفه این طرح مشخص شود ، باید دانست که در کشورهای عربی ، حکومت و ارتش ، دو مقوله تفکیک ناپذیر از یکدیگر و تنیده شده در همدیگر هستند. تجریه ثابت کرده است که حکومت های عربی ، تا زمانی که ارتش را دارند ، پابرجا می مانند و در صورتی که این رکن قدرت را از دست بدهند ، سرنگونی شان حتمی و قطعی است.
نگاهی به آنچه در سال های اخیر در کشورهای عربی رخ داد بیندازید:
در
تونس ، وقتی فرمانده ارتش به "زین العابدین بن علی" ، پیام داد که نظامیان در ادامه مسیر با او نخواهد بود، دیکتاتور سوار بر یک فروند هواپیما شد و به عربستان سعودی گریخت.
در
لیبی ، ارتش دو پاره شد: گروهی به انقلابیون پیوستند و بقیه به قذافی وفادار ماندند.
با این حال ، قذافی همچنان پا برجا بود تا آن که شورای امنیت مجوز حمله به لیبی را صادر کرد و نیروی هوایی فرانسه ، یگان های ارتش لیبی را که در حال پیشروی به سمت "بنغازی" بودند (مرکز اصلی مخالفان) بمباران کرد.
ناظران می گویند اگر این حمله چند ساعت دیرتر انجام می شد و یگان های ارتش قذافی به بنغازی می رسیدند ، کار انقلابیون تمام بود.
بعد از آن بود که حملات هوایی نیروهای خارجی به ارتش قذافی تشدید شد و نهایتاً آن بر سر دیکتاتور آمد که همه دیدند.
در
مصر ، تا زمانی که ارتش در کنار حسنی مبارک بود ، انقلاب به پیروزی نرسید ولی وقتی ارتش اعلام بی طرفی کرد و پشت مبارک را خالی نمود ، دیکتاتور مصر هم بعد از 30 سال زمامداری مطلق، سقوط کرد.
در
یمن ، ارتش دو شقه شد و نهایتاً بعد از حذف علی عبدالله صالح ، حکومت جایگزین نیز از دو گروه حامیان صالح و مخالفان تشکیل شد.
در
بحرین ، نه تنها ارتش از حکومت جدا نشد ، بلکه در مواردی ارتش عربستان هم در حمایت از آل خلیفه وارد عمل شد و بدین ترتیب ، انقلاب بحرینی ها به پیروزی نرسیده است.
در
سوریه نیز برغم طولانی شدن جنگ ، ارتش به بشار اسد وفادار ماند. در ابتدای درگیری ها ، معارضان کوشیدند در ارتش ایجاد انفکاک کنند و با راه اندازی ارتش آزاد ، نظامیان را به فرار از خدمت تشویق کردند.
با این حال ، به جز اندکی که منشق شدند، کلیت ارتش سالم و وفادار باقی ماند و به صورت منسجم با معارضان می جنگد.
آمریکا و متحدانش با علم بر نقطه ضعف نظام های عربی ، می دانند که تا ارتش سالم و وفادار است، نظام باقی می ماند.
منظور از حمله "جمع و جور" ، "کوچک" و "هدفمند"، حمله به زیرساخت های نظامی، مانند انبارهای مهمات، زرادخانه های موشکی، محل استقرار نیروها و ... است و هدف نیز ، تضعیف ارتش است تا نتواند در برابر معارضان مسلح مقاومت کند.
توجه داشته باشیم که تهدید به حمله و مداخله نظامی، هنگامی جدی تر شده که ارتش سوریه توانسته به موفقیت هایی در زمین جنگ دست یابد.
اگر حمله آمریکا، موفقیت آمیز باشد و ارتش سوریه نیز آنقدر بی بنیه باشد که با یک حمله "کوچک" از هم بپاشد، در آن صورت ، معارضان مسلح، با روحیه ای قوی تر قادر به پیشروی خواهند بود. در واقع ، آمریکا می خواهد راه پیش روی معارضان را تا پایتخت بگشاید.
ولی اگر ارتش بعد از حمله نیز ، منسجم و وفادار باقی بماند، در آن صورت امید اسد به بقا ، بسیار تقویت می شود.