.png "عصر ایران")
۳۰ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۳۰ آذر ۱۴۰۴ - ۰۴:۳۰
حجتالاسلام شهاب مرادی: هزینه قرار اول پیش از ازدواج را پسر باید پرداخت کند (فیلم) انتقاد تند مهدی هاشمی از مخالفان خانه سینما
اصلا تصور نمیکردم روزی برسد که این پایگاه عریض و طویل با سابقه 20 ساله که اکثریت جمعیت سینمایی کشور را در خود جمع دارد، توسط عدهای قلیل و کم بضاعت هنری یکباره تعطیل شود. و اعضای بیخانمان اما بزرگوارش حتی ندانند دیگر باید یکدیگر را کجا ببینند و دست کم تبریک و تسلیتی به هم بگویند. چرا؟
مهدی هاشمی در یادداشتی به انتقاد از مخالفان خانه سینما پرداخت.
مهدی هاشمی، بازیگر شناخته شده سینمای ایران، در یادداشتی که به طور اختصاصی به خبرآنلاین داده است، نسبت به وضعیت خانه سینما و اتفاقات رخ داده پیرامون آن به شدت انتقاد کرد. در ادامه یادداشت مهدی هاشمی را می خوانیم:
عکسی دیدم روی صفحه اول روزنامه بانی فیلم. تنی چند از شریفترین و بهترین همکاران حرفهای سینماییام جلوی در بسته خانه سینما نشستند. از خودم پرسیدم آیا ممکن است بزرگان سینمای کشورهای دیگر جهان هم روزی کارشان به اینجا بکشد که برای احقاق حقوق اولیه صنف و حرفه خود به جایی برسند که اجازه ورود به خانه خود را هم نداشته باشند؟
حدود 45 سال است که در حرفه تئاتر و سینما و تلویزیون کشور هستم و خانه سینما اولین مکانی بود که موفق شده بود جمعیت پراکنده خود را جمع کند و به دور از پیچیدگیهای مراحل سخت و بیروح و پر از موانع کارهای اداری ــ دولتی از بالا مشکلات خود را خودش حل کند.
اینجانب در روزهای نخستین به همراه هیات موسس که سمت بازرس بخش بازیگران را داشتم تا امروز شاهد تلاش پیگیرانه بیمزد و مواجب همکاران فعالم بودم و این مکان همواره در نظرم مثل بخشی از یک خانه ملت کوچک بود که نظارت همه جانبه بر کار سینما دارد و با مشاوره و همفکریهای دائم هیات منتخب کار راهبردی خود را در حد توانایی انجام میدهد و خوشحال بودم که اولین تشکیلات صنفی سینمایی ما شکل گرفته است.
و اصلا تصور نمیکردم روزی برسد که این پایگاه عریض و طویل با سابقه 20 ساله که اکثریت جمعیت سینمایی کشور را در خود جمع دارد، توسط عدهای قلیل و کم بضاعت هنری یکباره تعطیل شود. و اعضای بیخانمان اما بزرگوارش حتی ندانند دیگر باید یکدیگر را کجا ببینند و دست کم تبریک و تسلیتی به هم بگویند. چرا؟ چرا؟ چرا چنین میشود و هر بار به طریقی در جایی تکرار میشود؟ و حرکتها دوباره از نو به نقطه صفر میرسد؟ این همه اتلاف وقت و هدر دادن نیرو برای به نقطه هیچ رسیدن به سود کیست؟ نیروهایی که باید صرف آفرینشهای هنری شود خرج دوندگیهای فرسایشی و بیهوده میشود و همایون اسعدیانها به جای این که فیلمشان را بسازند، باید به نمایندگی از ما پاسخ نازلترین و بدفرهنگترین اظهارات را بدهند و فرهاد توحیدیها و دیگران باید آماج تهمتها قرار گیرند.
پرسش بزرگ و تاریخی و تکراری همچنان این است آخر تا کی؟ واقعا تا کی؟! شاهد حقوق ابتدایی پایمال شده خود باشیم؟ گویا چارهای نیست جز آن که این راه پرمخافت سنگلاخی را همچنان بپیماییم تا شاید روزی قبای ژنده خود را به جایی بیاویزیم و خنده تلخ را بیاموزیم. پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
تماشاخانه
مهدی هاشمی، بازیگر شناخته شده سینمای ایران، در یادداشتی که به طور اختصاصی به خبرآنلاین داده است، نسبت به وضعیت خانه سینما و اتفاقات رخ داده پیرامون آن به شدت انتقاد کرد. در ادامه یادداشت مهدی هاشمی را می خوانیم:
عکسی دیدم روی صفحه اول روزنامه بانی فیلم. تنی چند از شریفترین و بهترین همکاران حرفهای سینماییام جلوی در بسته خانه سینما نشستند. از خودم پرسیدم آیا ممکن است بزرگان سینمای کشورهای دیگر جهان هم روزی کارشان به اینجا بکشد که برای احقاق حقوق اولیه صنف و حرفه خود به جایی برسند که اجازه ورود به خانه خود را هم نداشته باشند؟
حدود 45 سال است که در حرفه تئاتر و سینما و تلویزیون کشور هستم و خانه سینما اولین مکانی بود که موفق شده بود جمعیت پراکنده خود را جمع کند و به دور از پیچیدگیهای مراحل سخت و بیروح و پر از موانع کارهای اداری ــ دولتی از بالا مشکلات خود را خودش حل کند.
اینجانب در روزهای نخستین به همراه هیات موسس که سمت بازرس بخش بازیگران را داشتم تا امروز شاهد تلاش پیگیرانه بیمزد و مواجب همکاران فعالم بودم و این مکان همواره در نظرم مثل بخشی از یک خانه ملت کوچک بود که نظارت همه جانبه بر کار سینما دارد و با مشاوره و همفکریهای دائم هیات منتخب کار راهبردی خود را در حد توانایی انجام میدهد و خوشحال بودم که اولین تشکیلات صنفی سینمایی ما شکل گرفته است.
و اصلا تصور نمیکردم روزی برسد که این پایگاه عریض و طویل با سابقه 20 ساله که اکثریت جمعیت سینمایی کشور را در خود جمع دارد، توسط عدهای قلیل و کم بضاعت هنری یکباره تعطیل شود. و اعضای بیخانمان اما بزرگوارش حتی ندانند دیگر باید یکدیگر را کجا ببینند و دست کم تبریک و تسلیتی به هم بگویند. چرا؟ چرا؟ چرا چنین میشود و هر بار به طریقی در جایی تکرار میشود؟ و حرکتها دوباره از نو به نقطه صفر میرسد؟ این همه اتلاف وقت و هدر دادن نیرو برای به نقطه هیچ رسیدن به سود کیست؟ نیروهایی که باید صرف آفرینشهای هنری شود خرج دوندگیهای فرسایشی و بیهوده میشود و همایون اسعدیانها به جای این که فیلمشان را بسازند، باید به نمایندگی از ما پاسخ نازلترین و بدفرهنگترین اظهارات را بدهند و فرهاد توحیدیها و دیگران باید آماج تهمتها قرار گیرند.
پرسش بزرگ و تاریخی و تکراری همچنان این است آخر تا کی؟ واقعا تا کی؟! شاهد حقوق ابتدایی پایمال شده خود باشیم؟ گویا چارهای نیست جز آن که این راه پرمخافت سنگلاخی را همچنان بپیماییم تا شاید روزی قبای ژنده خود را به جایی بیاویزیم و خنده تلخ را بیاموزیم.
لینک کوتاه: کپی لینک
تفاوت جت تهاجمی و جت جنگنده در نبردهای مدرن دو دقیقه روانی یکی از ترسناکترین صحنههای تاریخ سینما (تماشا کنید) رتبهبندی کیفیت جادهها در جهان؛ ۱۰ کشور برتر در سال ۲۰۲۵ آیا ما فرزند یک انفجار ستارهای هستیم؟ زیبا بروفه: شادمهر عقیلی به من گفت باید بیام خانه شوهرت را ببینم از خاک تا حیات؛ چگونگی تبدیل مواد معدنی خاک به مواد زنده / چرا مکملها بهدرستی جذب نمیشوند؟ اعتبار جهانی ۶۰ کشور از نگاه شهروندان ثروتمند جهان (+ اینفوگرافیک) آوارگی خانواده فقیر به خاطر خون آلوده؛ صاحبخانه پسر ۷ ساله مبتلا به ایدز را بیرون کرد ژیلا صادقی: همه از روی من اسکی می روند پایان نگرانی والدین؛ تبدیل بازیهای خشن به محتوای کودکانه با فناوری جدید کلینتون، مایکل جکسون و شاهزاده انگلیسی در باتلاق فساد اخلاقی اپستین مریم امیرجلالی: برای چی لب هایم را اردکی کنم؟ هشدار رئیس دانشگاه تهران: ایران در مرز بحران قطعی آب قرار دارد/ اگر یک قطره آب هم برداشت نشود، ۲۰۰ سال طول میکشد تا سفرههای زیر زمینی احیا شوند سد جگین سرریز کرد شوک والیبال ژاپن به اروپا؛ صعود مقتدرانه اوساکا به فینال جام باشگاههای جهان
اخبار و تحلیل های ترکیه
نظرسنجی
طنز «مهران مدیری» را بیشتر دوست دارید یا طنز «رضا عطاران» را؟