عصر ایران؛ پریا سپینود - تا پیش از آغاز جام کنفدراسیونها، شاید کمتر کسی تصور میکرد برزیل اسکولاری از پس اسپانیای دلبوسکه برمیآید. برزیل در چند سال گذشته، حال و روز خوشی نداشت و اسپانیا سرِ سروران جهان فوتبال بود!
جام کنفدراسیونها هم که آغاز شد و اسپانیا با برد 10 بر صفر کارش را شروع کرد، اکثریت ناظران جهان فوتبال، احتمالاً با خودشان گفتند که اسپانیا در این جام هم قهرمان است.
مهمترین بازی این جام، به یک معنا، بازی اسپانیا و ایتالیا در مرحله نیمه نهایی بود. ایتالیا پیش از مواجهه با اسپانیا، 4 بر 2 مغلوب برزیل شده بود. ولی لاجوردیپوشان در مصاف با اسپانیا، تیم دیگری شدند و اگر اندکی خوششانستر بودند، به فینال هم میرسیدند. آنها در مصاف با اسپانیا، در طول نود دقیقه قانونی، تیم برتر میدان بودند.
کسانی که تزبینتر بودند، با مقایسه بازی دو تیم اسپانیا و برزیل در برابر ایتالیا، پیش از بازی فینال دریافتند که شانس برزیل در فینال بیشتر از اسپانیا است. ایتالیا بدون بالوتلی اسپانیا را کلی به زحمت انداخت اما با بالوتلی هم بر بزریل غلبه نداشت.
در واقع ضعف اسپانیا در این جام، از همان بازی نیمه نهایی این تیم آشکار شد. در نیمه نهایی، معلوم شد که این اسپانیا، نسبت به سال قبل افت کرده است.
اما همه اینها را که کنار بگذاریم، شکست اسپانیاییها در بازی فینال، علت دیگری هم داشت؛ و آن اینکه اسپانیاییها فاقد شخصیت لازم برای غلبه بر برزیل بودند. این جمله را البته نباید مصداق توهین به تیم ملی اسپانیا دانست. در جهان فوتبال، کمتر تیمی پیدا میشود که شخصیت لازم برای غلبه بر برزیلی آماده را، آن هم در خانه برزیل، داشته باشد!
با این حال، تیمهای دیگر امکانات و تواناییهای اسپانیای فعلی را ندارند. اسپانیاییها برای غلبه بر برزیل، چیزی کم نداشتند. آنها بازیکن خوب فراوان داشتند. تکنیک بالا هم در انبانشان همیشه موجود است! مربیشان هم که یکی از بهترین مربیان دنیاست.
مشکل اسپانیاییها این بود که در سالهای اخیر هیچ وقت به پست برزیل نخورده بودند. بازی با برزیل برای آنها تازگی داشت. اگر در جام جهانی 2010، آنها به جای هلند به مصاف برزیل میرفتند، در صورت پیروزی بر برزیل، احتمالاً در فینال جام کنفدراسیونها به گونه دیگری ظاهر میشدند.
"ترس از برزیل"، واقعیتی انکارناپذیر در فوتبال اروپاست. اروپاییها از برزیلیها میترسند. سالها پیش فرانس بکن بائر گفت پس از پیروزی فرانسه بر برزیل در جام جهانی 1986، خیالم راحت شد! بکن بائر در آن جام سرمربی آلمان بود و بعد از جام گفت: وقتی یک برزیلی با توپ به سمت شما میآید، دقیقاً نمیدانید چه کار میخواهد بکند ولی فرانسویها این طور نیستند.
اسپانیا هم در بازی فینال، و حتی قبل از بازی فینال نشان داد که اسیر "ترس از برزیل" است. دلبوسکه قبل از بازی فینال، هواداران تیم ملی اسپانیا را برای "باخت در فینال" آماده کرد؛ وقتی که گفت تیم ما در آمادگی کامل نیست. دل بوسکه قبل از بازی با ایتالیا، نیازی نمی دید که درباره آمادگی ناتمام تیمش حرفی بزند؛ ولی هراس از برزیل، او را به گفتن این نکته، پیش از بازی فینال واداشت.
اگر اسپانیاییها از برزیل واهمه نداشتند، شاید بازی فینال، بازی دیگری میشد؛ و یا دست کم به چنان افتضاحی برای فوتبال اسپانیا منجر نمیشد. اما آن ترس در کار بود و شد آنچه شد!
با این حال، این شکست شاید در سال آینده به کار اسپانیا بیاید. در فینال جام جهانی. و یا در هر مرحله دیگری از جام جهانی 2014 برزیل.