کی روش داغ جام جهانی را به دلمان می گذارد!

عصر ایران - کارلوس کی روش از روزی که سرمربی تیم ملی ایران شده، فقط دو نتیجه خیلی خوب کسب کرده است: شکست بحرین و کره جنوبی؛ و هر دو نیز در ورزشگاه آزادی.

پیروزی 6 بر صفر ایران بر بحرین را امروز دیگر همه حاصل یک اتفاق می دانند؛ چرا که ما در بازی برگشت با بحرین، به سختی یک امتیاز کسب کردیم و به خانه برگشتیم. هر چند که ایران در وزشگاه آزادی بحرین را شکست می داد ولی برد 6 بر صفر تا حد زیادی محصول ده نفره شدن بحرین در دقیقه 1 بازی بود.

در پیروزی بر کره جنوبی هم که شانس کی روش و تیم ملی ایران، فاش تر از آفتاب بود و بهتر است در این باره تکرار مکررات نکنیم.


خوب و بد تیم کی روش را باید از منظر نتایج و یا حداقل کیفیت بازی های این تیم ارزیابی کرد. تیم کی روش بی تردید تاکنون نتایج بدی کسب کرده است. ما الان باید با دعا و اما و اگر به جام جهانی برسیم.

 آلمان فرانس بکن بائر هم در مسابقات راهیابی به جام جهانی 1990، چیزی نمانده بود که اسیر ولز شود و از رسیدن به جام بازماند. اما آن تیم آلمان اگر هم به جام جهانی نمی رسید، دست کم خوب بازی می کرد. برتری آلمان در زمین هلند در بازی برگشت این دو تیم در آن سال، و نیز نمایش زیبا و باکیفیت آلمانی ها در برابر ولز در آخرین بازی دور برگشت را هنوز برخی از فوتبالدوستان ایرانی به یاد دارند.  

آن آلمان اگر هم به جام جهانی نمی رفت، تیمی کم توان و بی رمق نبود که نمایشش خمیازه خیز باشد! هر چند که سرانجام به جام جهانی رفت و قهرمان جهان شد.

ولی تیم کی روش حتی نمایشی دلپذیر هم ندارد که اگر به جام جهانی نرسیدیم، لااقل دلخوش باشیم که خوب بازی کردیم و نرسیدیم! تیم کی روش کم توان است و بد نتیجه می گیرد.


مهمترین مقصر این وضع کسی جز کارلوس کی روش نیست. کی روش اگر مربی هر تیم ملی دیگری در دنیا بود، بعید بود که فدراسیون فوتبال آن کشور به هر ساز او برقصد و لیگ فوتبالش را گرفتار تعطیلی های طولانی و خارج از قاعده سازد.

اما کی روش در ایران از این امتیاز بهره مند بوده است. و نیز از امکانات کافی و حمایت تام و تمام فدراسیون.

با این حال او نه تیم خوبی ساخته است و نه توان نتیجه گیری به رغم بد بازی کردن دارد.

در اوج مشکلات، کارلوس کی روش دوازه بان شماره یک خودش را نیز از دست داده است. مهدی رحمتی بی تردید دروازه بانی بود که پس از کنار رفتن احمدرضا عابدزاده، برای نخستین باز تزلزل در دروازه تیم ملی ایران را با عملکرد خودش رفع کرده بود. او در چند سال گذشته در تیم ملی عملکرد بسیار خوبی داشت و قطعاً یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی ایران در چهار سال گذشته بوده است.

حال چه می شود که ناگهان بهترین دروازه بان ده سال اخیر تیم ملی فوتبال ایران، و یکی از بهترین بازیکنان چهار سال اخیر تیم ملی، مثل آب خوردن از دست تیم ملی ایران می رود و کارلوس کی روش هم از این امر استقبال می کند، الله اعلم بالصواب!

ولی این واقعه مثل این است که همین فردا مانوئل نویر از تیم ملی آلمان کناره گیری کند و سرمربی این تیم نیز از این واقعه خوشحال شود! حالا بگذریم از اینکه رحمتی اگر چه کلاس دروازه بانی اش خیلی پایین تر از نویر است اما برای تیم ملی ایران در چند سال گذشته، خیلی موثر از نویر برای تیم ملی آلمان بوده است.

کی روش که از کناره گیری یکی از موثرترین بازیکنان تیم ملی ایران در چند سال اخیر این گونه استقبال می کند، بی تردید بر خط خطاست.

با وجود قرار گرفتن در گروهی آسان، ایران اگر با کی روش به جام جهانی برسد، شگفتی ساز شده است! قطعاً کناره گیری رحمتی، به لحاظ روحی به سود تیم ملی ایران نخواهد بود. اما از این نکته که بگذریم، تیمی که مهره موثر و تاثیرگذارش را چنین آسان از دست می دهد، به احتمال بسیار زیاد، داغ رسیدن به جام جهانی بر دلش خواهد ماند.