
سایت گل- مانوئل ژوزه میخواست نام شماره ۱۰ تیمش را در لیست مازاد قرار دهد. حتما محمد رویانیان هم مجبور بود بنا به قواعد حرفهای هر چه سرمربیاش میخواست را به انجام برساند اما چه خوب که مانوئل رفت و غلامرضا ماند. فرشاد پیوس میگفت این بازیکن چاق است و همیشه -قبل از آمدن یحیی- به یکی از بازیکنانی که انگ کمکاری میزد همین غلامرضا رضایی بود؛ بازیکنی که حالا ستاره پرسپولیس است.
رضایی در تمام مدتی که پرسپولیس آمده بود هیچ وقت اینقدر شبیه شماره ۱۰ها نبود. او از دیدار با فجرسپاسی که به ترکیب اصلی رسید و سریعترین گل لیگ برتر را زد تا امروز در مقابل نفت تهران، صبای قم و داماش گیلان نمایشهای فوقالعادهای ارائه کرده و بیشک تاثیرگذارترین بازیکن پرسپولیس بوده است.
همکاری او با کریم انصاریفرد به عنوان زوج مکملاش عالی است ضمن اینکه او در خدمت تیم بازی میکند و از سرعتش برای تغییر شکل تیم از دفاع به حمله بهترین استفاده را میبرد.
دوندگی او در میدان فراتر از استانداردهای لیگ برتر ایران است؛ او در دیدار با داماش آنقدر دوید و استارت زد که تصور ميشد ششهایش توانی فراتر از فوتبالیستهای ایرانی دارند!
غلامرضا در مصاف با داماش گل نزد اما پنالتی سه امتیازی را تقدیم به تیمش کرد و یکی از معدود بازیکنان خوب پرسپولیس بود که در استانداردهای خودشان بازی کردند. نکته ویژه بازی غلامرضا نترس بازی کردن او بود. رضایی هم مثل نوری، سیدجلال و حقیقی دو اخطاره بود اما مثل همیشه با دل و جان بازی کرد و ترسی از دریافت کارت زرد به دل راه نداد تا فوتبال خودش را بازی کند. این اتفاق در حالی رخ داد که پیشبینی میشد با درگیریهای او با داماشیها و زوم کردن نیمکتنشینان این تیم روی او، یحیی گلمحمدی در بیست دقیقه پایانی شماره ۱۰ تیمش را تعویض کند اما نمایش مثبت رضایی باعث شد او تا دقیقه ۹۰ در زمین بماند.
حالا غلامرضا تبدیل به همان بازیکنی شده که در فولاد و فجرسپاسی امان هر خط دفاعی را میبرید. او فوقالعاده انرژیک و جسورانه بازی میکند و در دربی میتواند این نمایشهای خوب را تکرار کند؛ خودش که گفته یا گل میزند یا پاس گل میدهد. باید منتظر ماند و دید.