عصر ایران؛ پریا سپینود - زمانی که دیه گو مارادونا سلطان دنیای توپ گرد بود، جایزه توپ طلا فقط به اروپایی ها اعطا می شد. مجله فرانس فوتبال، طبق سنت مالوف خود، تا سال 1995 توپ طلا را فقط به اروپایی ها اهدا می کرد.
ژرژ وه آ نخستین بازیکنی بود که پس از برداشته شدن محدودیت "اروپایی بودن نامزدهای توپ طلا"، این جایزه را از ان خود کرد.
باری، زمانی که مارادونا در زمین فوتبال همه کار می کرد، قانوناً نمی توانست نامزد دریافت توپ طلا شود.
اگر چنین منعی وجود نداشت، توپ طلای 1986 به مارادونا می رسید نه به ایگور بلانوف. مارادونا همچنین می توانست در سال های 1985 و 1987 نیز حداقل یک توپ طلای دیگر هم ببرد.
او از سال 1982 تا 1990 فرصت کافی برای کسب چند توپ طلا داشت ولی به دلیل اروپایی نبودن، این شانس را از دست داد.
با این حال مجله فرانس فوتبال در سال 1994 یک توپ طلای افتخاری به دیه گو مارادونای بزرگ داد تا مرهمی بر زخمهای او گذاشته باشد؛ زخم هایی که محصول اخراج مارادونا از جام جهانی 1994 بود.
دیه گو مارادونا شاید به توپ طلا نیاز نداشته باشد ولی توپ طلا به مارادونا نیاز داشت! ای کاش محدودیت "اروپایی بودن" در آن سال ها وجود نداشت تا امروز نام مارادونا هم در فهرست برندگان توپ طلا به چشم می خورد.
بابا مردم دارن از گشنگی میمیرن
تو میگی ای کاش مارادونا توپ طلا گرفته بود
هواپیماهامون سوخت ندارن
اینترنتمون افتضاح شده
سیبا قطع میشه همیشه
پرایدمون شده قتاله
بنزینمون شده معدن سرب و روی
آبونمان برگشت به قبض گاز با ماهی 23 میلیارد تومان درامد برای شرکت گاز
بعد تو چسبیدی به مارادونا