جو ناآرامی و بی ثباتی در ترکیه در حال تشدید است و هر روز خبر جدیدی از وقوع انفجارها و حملات تروریستی در این کشور به گوش می رسد. در آخرین مورد از این دست، در انفجاری در یک مرکز پلیس در استانبول، چندین نفر کشته و زخمی شده اند.
به گزارش «تابناک»، رسانه های ترکیه ساعاتی پیش خبر دادند که بر اثر وقوع یک انفجار در مرکز پلیسی در شهر استانبول، یک نفر کشته و چندین نفر زخمی شده اند.
هنوز هیچ گروهی مسئولیت این انفجار را بر عهده نگرفته، اما رسانه های این کشور، انگشت اتهام را به سوی گروه «پ. ک. ک» متوجه کرده اند که طی هفته های اخیر چندین حمله دیگر را علیه نیروهای دولتی ترکیه ترتیب داده است.
انفجار استانبول، جدیدترین نمونه از مجموعه وقایعی است که طی هفته های اخیر، فضای عرصه عمومی ترکیه را به شدت ناامن و بی ثبات کرده است. علاوه بر این، طی چند هفته گذشته، درگیری نیروهای دولتی و ارتش ترکیه با نیروهای مسلح «پ. ک. ک» افزایش یافته و تلفات قابل توجهی را برای هر دو طرف به همراه داشته است.
یکی از مهمترین گمانه هایی که درباره چرایی شکل گیری این فضا در ترکیه مطرح می شود این است که سیاست های نادرست دولت «عدالت و توسعه» به رهبری «رجب طیب اردوغان»، با تمرکز بیش از حد بر ماجراجویی های خارجی و غافل شدن از ملزومات اولیه دولتمداری در داخل، زمینه افراطی شدن فضای داخلی این کشور را فراهم کرده است.
در این رابطه، باید توجه داشت که پتانسیل اقدامات مسلحانه ضددولتی و همچنین جدایی طلبی، از زمان تشکیل جمهوری ترکیه تاکنون همواره در این کشور وجود داشته، اما دولت های مختلف در این کشور همیشه سعی داشته اند به طرق مختلف، این پتانسیل منفی را مهار نمایند.
با این حال، از زمان شکل گیری امواج انقلاب های مردمی در کشورهای منطقه خاورمیانه، دولت اردوغان سعی کرد با عطف تمرکز و توجهش به فضای خارجی و پیگیری سیاست های مداخله جویانه، به زعم خود زمینه را برای تبدیل خود به تنها قدرت مسلط منطقه ای فراهم کند.
اما در این میان، نکته ای که دولتمردان ترکیه از آن غافل بودند این بود که شرایط شکننده، ساختار قومی ناهمگون و پتانسیل بی ثباتی سیاسی، عواملی مشترک در میان کشورهای منطقه خاورمیانه هستند و این کشور نیز از این قاعده مستثنا نیست. بر این اساس، هرگونه تلاش ترکیه برای استفاده از این عوامل به نفع خود در کشورهای منطقه، می تواند در نهایت اثر عکس داشته و به ابزاری علیه خود این دولت تبدیل شود.
در حقیقت، زمانی که دولت اردوغان مشغول دامن زدن به شکاف های قومی و مذهبی در کشورهای همسایه خود بود، وجود این شکاف ها در کشور خود را فراموش کرده بود و هنگامی که با دمیدن بر آتش ناکارآمدی دولت های منطقه، آن را زمینه ای برای سلب مشروعیت این دولت ها معرفی می کرد، از ناتوانی خود در رفع چالش های گوناگون داخلی غافل شده بود.
اما در میانه همه این مسائل، قربانی اصلی، تنها مردم ترکیه هستند که با جان خود تاوان اشتباهات و بلندپروازی های دولتمردانشان را می دهند و روز به روز از فضای روانی سالم برای زندگی در کشور خود فاصله می گیرند.