پرسپوليس منهاي خوشبختی!

عصر ایران ورزشی؛ سعيد شمس - اكنون كه اين نوشته پيش روي شماست، پرسپوليس هفتمين ديدار خود در ليگ برتر را انجام داده است و با 6 امتياز يكي از پايين نشينان جدول رده بندي است تا خيلي ها اين طور عنوان كنند كه "اي كاش شرايط مانند شراطي بحراني فصل پيش بود."

نكته مشخص درباره سرخ پوشان اين است كه آنها تحت هيچ شرايطي نتوانستند "ورود"ي قدرتمند به ليگ دوازدهم برتر داشته باشند و دقيقا به همين دليل مشخص است كه نگراني هاي طرفداران خود را در بيشترين حالت ممكن خود مي بينند تا اين سوال به وجود آيد كه " چرايي چنين شرايطي را در چه چيزي مي توان ديد؟ " يا اينكه " آيا مي توان نسبت به تغيير وضعيت اميد داشت؟ " و بالاخره اين مساله مهم كه "پرسپوليس براي رهايي از اين وضعيت چه راهکارهايي را بايد براي خود در نظر بگيرد؟"

ركورددار امتياز منفي!

اينكه تيمي در 7 ديدار اول فصل نتواند امتيازاتش را دو رقمي كند، مختص تيم هايي است كه يا از رده پايين تر واردجمع ليگ برتري ها شده اند يا اينكه از جمله تيم هايي هستند كه قرار است با بودجه اي محدود فقط براي ليگ برتري ماندن تلاش كنند. پس به راحتي مي توان گفت كه امتياز پرسپوليس در پايان هفته هفتم نشانگر اين واقعيت است كه "نكته" يا "مساله"اي چنين بحراني را براي يكي از تيم هاي ميلياردي تدارك ديده است و شايد به همين دليل است كه "چرايي ناكامي" پرسپوليس به يكي از ترديدهاي بي پاسخ فوتبال باشگاهي ايران بدل شده است.

 اولين نكته به زعم كارشناسان اين است كه "مانوئل ژوزه" زماني مسئوليت فني قرمزهاي تهران را بر عهده گرفت كه دو هفته بيشتر به شروع رقابت ها نمانده بود و طبيعي بود كه او نتواند در مدت زمان اندك باقي مانده تا شورع لیگ به شناختي دقيق از توانمندي ها و پتانسيل هاي  تيمش برسد و صد البته به همين دليل است كه پيش بيني ها در خصوص يازده بازيكن اصلي نه تنها اشتباه از آّب در آمد، بلكه اين تيم در همه بازي هايي كه انجام داده است، با تركيبي دگركون نسبت به 90 دقيقه قبلي وارد زمين شده است.


 بحث ديگري كه در خصوص چرايي اين شرايط مطرح مي شود، اين است كه ستاره هاي گرانقيمت بدون حساب و كتاب به خدمت گرفته شده اند و بر همين اساس است كه شهاب گردان با قراردادي بالغ بر يك ميليارد تومان نيمكت نشين شده است و ژوزه براي پست حساس و حياتي اي چون هافبك دفاعي گزينه هاي متعددي را آزمايش كرده و همچنين مهاجمان گرانقيمت نتوانسته اند حتي نيمي از انتظارات موجود و البته به حق را برآورده سازند.

حرفه اي هاي اميدوار

اينكه آيا مي توان نسبت به تغيير وضعيت اميد داشت يا نه، با توجه به داشته هاي تيم فوتبال پرسپوليس پاسخش مثبت است. به هر حال بايد قبول كرد كه مديريت باشگاه با وجود محروم بودن از تخصص ورزشي، در سيستم مديريتي حاكم بر كشور چهره اي پر نفوذ است و به لحاظ تحركات اقتصادي هم چه كسي است نداند كه محمد رويانيان در زمان فعاليت در راس باشگاه پرسپوليس بيشترين مقدار پول را تزريق كرده است.

 همچنين بايد گفت كه هيچ كس با هيچ دلیلی نمي تواند كادر فني سرخ ها را كادري حرفه اي نداند. در واقع ژوزه يكي از كارنامه دارترين مربي هايي است كه براي فعاليت در فوتبال به ايران آمده اند و دست به كار شده اند.

به هر حال به دست آوردن حدود 20 قهرماني در طول يازده سال، آن هم در كشورهايي كه شرايط فوق العاده اي براي تيم هاي فوتبال خود در نظر مي گيرند، نشانگر اين است كه بايد به او به عنوان يك چهره حرفه اي و مربي كاربلد توجه نشان داد.

مانوئل ژوزه در روزهايي كه حتي دربي تهران را با عملكرد مطلوب پشت سر نگذاشته بود، درباره امتياز از دست دادن تيمش اين طور گفته بود كه "ما اگر امتياز از دست مي دهيم، فقط به اين دليل است كه نتوانسته ايم خود را با هم هماهنگ كنيم و به همين دليل نبايد باخت هايمان به حساب نا تواني مان گذاشته شود، پس بهتر است كمي بيشتر به من و شاگردانم وقت بدهيد."

حالا بايد منتظر ماند و ديد مانوئل ژوزه مي تواند پرسپوليسي را كه از بالانشيني اش در جدول رده بندي ليگ بيشتر از دو سال مي گذرد به عنوان يكي از بالانشينان ليگ برتر معرفي كند يا اينكه كلاف این تیم همچنان سردرگم باقي خواهد ماند و قتلگاهي كه مربي هاي ايراني به آن عادت دارند، حتي سراغ ژوزه اي می رود كه به گفته خودش در طول سال هاي مربيگري اش فقط 3 بار اخراج شده است.

كليد معما؟

سئوال مهم اين است كه ژوزه اصلا با چه راهکارهايي مي تواند پرسپوليس را از شرايطي كه به آن دچار شده است، نجات بدهد؟

 پاسخ با اين مساله شروع مي شود كه مردان تاثيرگذار تيم در سمت هاي مختلف بايد حتما درايت بيشتري از خود به خرج بدهند و هم در اظهارنظرهاي شان و البته هم در تصميم گيري هاي خود منطق مدارتر از ايني كه تا به حال نشان داده اند، باشند.

به عنوان مثال مطرح كردن بحث هايي چون "تحريك بازيكنان توسط رقيب" يا "اشتباهات داوري و حق خوري" موجب مي شود تا بازيكنان در قبال اشتباهات و ضعف هاي خود احساس امنيت كنند و به قول عاميانه توپ را به زمين ديگري بيندازند.

 اما نکته آخر اين است كه ستاره هايي كه هر كدام با سنگين ترين قراردادها پيراهن پرسپوليس را بر تن كرده اند، بايد بدانند كه وظيفه دارند انتظارات را برآورده كنند. به عنوان مثال چه كسي انتظار داشت كه شهاب گردان طی 180 دقيقه برابر تيم هايي چون فجر سپاسي و گهر درود چهار بار تسليم شود و يا واقعا چه كسي پيش بیني مي كرد كه خط دفاعي چند ميلياردي در 5 بازي اول 7 گل دريافت كند و بالاخره دو مهاجمي كه بالاي دو میليارد روي دست پرسپوليس خرج گذاشته اند، در طول 6 ديدار روي هم "فقط" دو گل وارد دروازه حريفان بكنند؟

 با اين توضيحات مي توان به اين نتيجه رسيد كه بازيكنان، و يا بهتر است گفته شود ستاره هاي ملي پوش پرسپوليس، اگر بخواهند و واقعا در حد بضاعت خود تلاش كنند، مي توانند به راحتي تيم پايين نشين شده شان را به جمع بالانشينان برسانند.

تکمله: پرسپولیس تحت هر شرایطی محکوم به بردن و قهرمان شدن است و حتما همه پرسپولیسی‌ها می‌دانند که تحت هیچ شرایطی نمی‌توانند نبردن و قهرمان نشدنشان را توجیه کنند و شاید به همین دلیل است که «استرس» دارند و نمی‌توانند در آرامش به فکر اجرای برنامه باشند. پس تاکید این است که آرامش لازمه اصلی پرسپولیس برای رسیدن به روزهایی است که باید باشد.

برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید