4 سال فعالیت در کمیسیون فرهنگی و تنها دو طرح تبدیل به قانون + جدول

"صراط" - درحالی که در روزهای آخر مجلس هشتم بسیاری از کمیسیون های مجلس در حال ارزیابی عملکرد خود در چهار سال گذشته هستند، اخبار تامل برانگیزی در مورد عملکرد کمیسیون فرهنگی مجلس هشتم به بیرون می رسد.

بر اساس تصمیم هیات رئیسه مجلس قرار بر این بوده که هر کمیسیون گزارش عملکرد خود را برای تبیین میزان کارایی مجلس هشتم رسانه ای کند ، اما در این بین کمیسیون فرهنگی مجلس از اجرای این موضوع سرباز زده و اعلام کرده است که نیازی به دادن گزارش عملکرد کمسیون فرهنگی در چهار سال گذشته نیست.

به گزارش سرویس سیاسی صراط، به گفته اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس این کمیسیون یکی از کم کارترین کمیسیون های مجلس هشتم بوده و به همین دلیل برخی از اعضای کمیسیون از تشریح عملکرد خود صرف نظرکردند.

به گفته انها این کیمسیون در زمینه ارائه طرح در حوزه های مختلف فرهنگی، رسانه ای و هنری، در طول 4 سال تنها 2 طرح را به صحن مجلس ارائه داده که در نهایت تبدیل به قانون شده است و برعکس در کارنامه عملکرد خود 8 طرح را دارد که به طور معلق و بلاتکلیف در طول این چهار سال در کمیسیون فرهنگی رها شده است .
البته در این بین گویا سه طرح هم بوده که در ابتدا مطرح شده و در مجلس اعلام وصول شده اما در نهایت در صحن علنی یا در جلسات داخلی کمیسیون کلیاتش به طور کامل رد شده و بدین ترتیب پرونده اش مختومه شده است.

اما حالا اعضای کمیسیون فرهنگی در آستانه اتمام به کار مجلس هشتم اطلاعات جالب و جدیدتری در مورد دلایل مقاومت رئیس کمیسيون فرهنگی از ارائه گزارش عملکرد این مجموعه به رسانه ها می دهند.

کارنامه ای که بر اساس گزارش های مرکز پژوهش های مجلس هشتم قابل مقایسه با سایر کمیسیون های مجلس نیست. هر چند در این بین کمیسیون، لوایحی را هم به صحن علنی آورده است اما در عمل آنچه به عنوان شاخص کارایی یک کمیسیون مطرح می شود همواره تعداد و کیفیت طرح هایی ست که هر کمیسیون بر اساس نیازهای تقنینی کشور در حوزه مورد نظرش  تدوین و ارائه می کند .
این منفعل بودن و کم کاری کمیسیون فرهنگی تا حدود زیادی می تواند نشان دهنده وضعیت اداره کننده گان اصلی آن باشد.

برخی از اعضای کمیسیون فرهنگی بحران کارامدی داخل کمیسیون فرهنگی را آن هم در شرایطی که کشور در موضوعات فرهنگی، رسانه ای و هنری سخت نیازمند قوانین جدید و به روز است ، ناشی از عدم توجه به کیفیت اداره زیر مجموعه های کمیسیون توسط رئیس آن می دانند.
کمیسیون فرهنگی با ریاست حداد عادل  از یک سو و عضویت چهره هایی مانند علی مطهری و حمید رسایی از سوی دیگر همواره با حاشیه های داخلی رو به رو بود اما بسیاری از اعضای کمیسیون همواره تلاش می کردند تا از رسانه ای شدن اتفاقات داخل آن به رسانه ها خودداری کنند. هر چند گاه و بیگاه خبرهایی از اختلاف نظرهای جدی بین اعضا و عدم مدیریت به بیرون درز پیدا می کرد. از داستان طرح نظارت بر صدا و سیما گرفته تا طرح نظارت همگانی به رسانه ها و حتی نحوه حفظ آثار و یاد حضرت امام خمینی (ره)؛ مواردی که یا رئیس کمیسیون حدادعادل به مخالفت با آن می پرداخت و مانع از به سرانجام رسیدنش می شد .

در طرح هایی مانند طرح نحوه توزیع عادلانه آگهی های دولتی بین روزنامه ها ، طرح اداره و نظارت بر سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، طرح نظام جامع رسانه های همگانی و نحوه حفظ آثار و یاد حضرت امام خمینی (ره) محور مشترک همگی الزام به تغییر قوانینی بود که می توانست تاثیر بسیاری بر فضای رسانه ای کشور بگذارد.

طرح هایی که بیش از انکه فرهنگی باشد بار سیاسی برای کشور به دنبال داشت و به نظر می رسد معلق ماندن این دست طرح ها در کمیسیون فرهنگی حکایت از آن دارد که حدادعادل به تمام معنا سعی کرد از طرح هر نوع بحثی که می توانست فضای رسانه ای و فرهنگی کشور را با تغییراتی موثر مواجه کند، جلوگیری کرده است.

 علی مطهری در مورد عملکرد خود و همکارانش در کمیسوین فرهنگی معتقد است :" عملکرد کمیسیون فرهنگی در هر دو بخش قانون گذاری و نظارت ضعیف بود . که یک علت آن عدم همکاری دولت در ارائه لوایحی چون لایحه جامع رسانه و یا لایحه اداره نظارت بر صدا سیما بود و اگر دولت لوایح را به موقع ارسال می کرد ، قطعا کمیسیون فرهنگی نیز فعال تر می شد. اما به نظرم ریشه اصلی عملکرد ضعیف کمیسیون فرهنگی در نوع مدیریت این کمیسیون بود ، که شخص حداد علی رغم نقاط قوتی که دارند، فرد محافظه کاری هستند و مخصوصا در حوزه ی نظارت از هر گونه تنشی پرهیز می کنند ؛ ما خیلی کارها می توانستیم در کمیسیون فرهنگی مجلس هشتم انجام دهیم که به خاطر همین محافظه کاریها انجام نشد."

 به گفته مطهری در بخش قانون گذرای هم روال به همین شکل بوده:"  در بحث قانون گذاری هم می شد طرح هایی خودمان ارائه کنیم ؛ همان طور که خود شخص من طرح هایی را به کمیسیون ارائه کردم ، مثل طرح اصلاح تعطیلات رسمی کشور ، که برخی تصور کردند موضوع ممکن است تنش زا باشد و همکاری لازم را انجام ندادند. ظاهرا نظرحداد این است که امور فرهنگی اساسا نیاز به قانون گذاری ندارد بلکه نیازمند سیاست گذاری است که این کار را شورای عالی انقلاب فرهنگی بر عهده دارد ؛ لیکن بنده این عقیده را ندارم. ما در حوزه فرهنگ نیازمند برخی قوانین جدید هستیم و متاسفانه کمیسیون به نحوی عمل کرد که واقعا نمی توان نمره ای بالای 10 به آن داد."
  محمد جواد آرین منش عضو دیگر کمیسیون فرهنگی مجلس هم همانند مطهری معتقد است که  تعداد قوانین مصوب در کمیسیون بسیار اندک و انگشت شمار بود.به اعتقاد وی اینکه یک کمیسیون در تمام طول کاری چهارساله اش فقط دو طرح داشته باشد که به تصویب نهایی رسیده و تبدیل به قانون شده باشد، اصلا جای دفاعی ندارد. به گفته آرین منش اعضا تمام تلاش خود را می کردند و اینکه قرار بر این نبود در این کمیسیون به دغدغه های اصلی حوزه فرهنگ کشور رسیدگی شود را باید در جای دیگری جست و جو کرد.