خامی کریمی در اوج پختگی!

عصر ایران ورزشی، پرناز صدیق - علی کریمی اسطوره پرسپولیس است اما شخصیت اقتدارستیز او، هر چند که او را جذاب و محبوب می کند، اما گاهی هم کار دست خودش و تیمش می دهد.

کریمی کاپیتان پرسپولیس است و در این فصل به راستی در نقش یک رهبر تمام عیار در پرسپولیس ظاهر شد. او هنگامی که پرسپولیس استیلی در بحران دست و پا می زد، تنها نقطه اتکای سرخپوشان برای رسیدن به آرامش و خروج از بحران بود.

پس از اینکه استیلی از پرسپولیس رفت و دنیزلی مربی این تیم شد، قرمزپوشان با عملکرد خوبشان در لیگ قهرمانان اسیا، از بحران برون جستند و سکوهای خالی شان را در ورزگاه آزادی، دوباره مملو از تماشاگر دیدند.

اما درست در شرایطی که کار پرسپولیس رو به سامان یافتن بود، علی کریمی با اقتدار دنیزلی در مقام سرمربی تیم مشکل پیدا کرد و در برابر پیرمرد ترک ایستاد و اقتدار او را به چالش کشید.

حتی اگر بپذیریم برخی از رفتارهای دنیزلی قابل قبول نیست، باز جا دارد این سوال را از علی کریمی بپرسیم که آیا درانداختن پرسپولیس به ورطه حاشیه  و بحران ( ولو هنوز تشدیدنشده )، بابت مسائلی جزئی چون ممنوعیت حرف زدن با تلفن همراه در زمان گرد هم آمدن بازیکنان پرسپولیس ( در اردو، اتوبوس و ... )، عملی عقلانی و مسئولانه است؟

چرا مهدوی کیا چنین رفتاری را با دینزلی در پیش نگرفت و پرسپولیس را به بحران نکشاند؟ چون روحیه حرفه ای مهدوی کیا بالاتر از کریمی است و می داند که در فوتبال، نمی توان به بهانه نارضایتی های جزئی، حرف مربی را نادیده گرفت و اقتدار او را به چالش کشید.

یکی از علل ناکامی کریمی در فوتبال آلمان، در قیاس با مهدوی کیا، بی تردید همین فقدان نظم پذیری و روحیه حرفه ای بالا بود. مهدوی کیا در دوران جوانی اش سال ها در آلمان بازی کرد و حتی در روزهای نارضایتی نیز با کسی مشکلی پیدا نکرد اما علی کریمی در اوج پختگی و در آخرین سال های حضور خود در میادین فوتبال نیز نمی تواند از پس حل و فصل مدبرانه و بی حاشیه مشکلات خود با مصطفی دنیزلی برآید.

تماشاگران پرسپولیس از عملکرد دنیزلی راضی بودند و او را دوست داشتند اما اکنون در نتیجه عصیانگری کریمی، ناگزیرند بین کریمی و دنیزلی یکی را انتخاب کنند.

آنها به احتمال بسیار زیاد کریمی را انتخاب خواهند کرد اما پیروزی کریمی در این نزاع، حاصلی جز شکست پرسپولیس در بر نخواهد داشت. دنیزلی تضعیف شده، به کار فردای پرسپولیس نمی آید.

در واقع علی کریمی این روزها، ولو ناخواسته، همان بلایی را بر سر دنیزلی دارد می اورد که پیشتر مجتبی جباری بر مظلومی آورد: اقتدارزدایی از مربی و بی اعتبار کردن او نزد تماشاگران و سایر بازیکنان.

بر فرض که کریمی در انجام این کار موفق شود. واقعاً این کار او به چه کار پرسولیس می آید؟
علی کریمی این روزها کاپیتان سن بالای پرسپولیس است و باید از در پیش گرفتن رفتار جوانان خام جویای نام پرهیز کند.

باید دید که آیا کریمی پختگی لازم برای برتر نشاندن مصالح پرسپولیس نسبت به غرور و انگیزه های شخصی خودش را دارد یا خیر؟