حدود ۲ هفته پيش وزير فرهنگ و ارشاد اسلامى در مشهد مقدس، طى سخنانى با تشريح اقدامات و مواضع برخى رسانه ها و مطبوعات، حركت خزنده و تخريبى آنها عليه دولت را مورد انتقاد قرار داد.

با كمال تعجب بعد از گذشت ۲ هفته، اين اظهارات صفار هرندى روى خروجى يك خبرگزارى قرار گرفت و بلافاصله در يك اقدام هماهنگ، چند روزنامه مخالف دولت با تيترهاى استنباطى گزنده، اين اظهارات را منعكس كردند.

آن گونه كه اين خبرگزارى منتشر نموده، لب كلام وزير ارشاد در اين اظهارات - كه البته توسط وى به صراحت تأييد نشده - اين بوده كه يك حركت هماهنگ و منسجم از سوى برخى مطبوعات براى تخريب نظام و دولت آغاز شده است. خوشبختانه يا متأسفانه برخى معتقدند حركت هماهنگ خبرگزارى و روزنامه هاى مذكور در موج سازى عليه اظهارات وزير ارشاد آن هم بعد از ۲ هفته، دقيقاً اثبات آن سخنان است.

حقيقت اين است كه سياست دولت نهم از ابتدا تاكنون تعامل و مدارا با منتقدان بوده است. در حالى كه هيچ دولت و رئيس جمهورى بعد از انقلاب به اندازه اين دولت و اين رئيس جمهور مورد انتقاد و حتى هتاكى قرار نگرفته؛ طى ۲ سال گذشته، سياست دولت و خصوصاً شخص دكتر احمدى نژاد، مدارا با منتقدان و مخالفان، عدم درگير شدن با حاشيه ها و در مقابل، توجه به مسائل واقعى مردم و كشور بوده است. اما با اين وجود، طى ۲ سال اخير، كمتر روزى بوده كه برخى روزنامه هاى خاص عليه دولت يا رئيس جمهور اقدام به تخريب و هتاكى نكرده باشند.
شايد براى نخستين بار در تاريخ كشور رخ داده باشد كه عده اى قليل از مخالفان بالاترين مقام اجرايى كشور و منتخب ميليون ها تن از مردم، در برابر او شعارهاى تند و هتاكانه سر داده و عكس او را به آتش بكشند اما رئيس جمهور با منطق و عطوفت با آنها برخورد كند.

قطعاً اين ادعا وجود ندارد كه دولت هيچ خطايى ندارد و هيچ انتقادى بر عملكرد دولتمردان وارد نيست چرا كه تنها املاى ننوشته غلط ندارد. مسئولان دولت و شخص رئيس جمهورهم بارها اعلام كرده اند كه از انتقاد سازنده استقبال مى كنند. نمونه عينى آن اعلام آمادگى دكتر احمدى نژاد براى گفت و گوى رو در رو و صريح و صميمى با ۵۷ اقتصاددان منتقد است. اما قطعاً بين انتقاد و حتى تخطئه با تخريب وهتك فاصله بسيار است.

متأسفانه برخى بنگاه هاى مطبوعاتى مخالف دولت كه سياستگذاران و مالكان آنها رأى و اعتماد مردم را در انتخابات رياست جمهورى سوم تير از كف داده اند، از نجابت دولت تفسير اشتباهى دارند.آنها، نجابت دولت را به ضعف و فتور تلقى نموده و از اين نجابت به گونه اى سوء استفاده مى كنند كه برخى از اين روزنامه ها به شبنامه عليه دولت تقليل يافته اند و متأسفانه ديگر نمى توان نام روزنامه و رسانه بر بعضى از آنها گذاشت.

سوء استفاده از نجابت و مداراى دولت توسط اين طيف از تريبون هاى حزبى و سياسى، به جايى رسيده كه در هفته هاى اخير، رسماً سخنان صريح و شفاف رئيس جمهور را تحريف نموده و مطالب دروغى را به رئيس جمهور نسبت مى دهند كه هيچ سند و منبعى براى آن وجود ندارد.
بدون ترديد، دروغ قبح عقلى و شرعى دارد و نمى توان هيچ نسبتى بين رسالت مطبوعاتى و انتشار اكاذيب برقرار كرد . در هيچ جاى جهان هم به تحريف كنندگان حقايق و انتشار دهندگان اخبار كذب جايزه نمى دهند.

متأسفانه مالكان بنگاه هاى مطبوعاتى ياد شده، براى تخريب وجهه دولت و رئيس جمهور به هر رطب و يابسى تمسك مى جويند و به جاى آنكه در يك روند منطقى و عقلانى و شرعى، با اصلاح و تقويت خود و جبران اشتباهات گذشته، اعتماد مردم را به خود جلب نمايند، به هر ابزارى براى تخريب دولت و دولتمردان متوسل مى شوند و آن گاه كه با رعايت همه مفاد قانونى به آنها تذكر داده مى شود، بحث رعايت حرمت اهل قلم و جايگاه رسانه و دموكراسى را پيش مى كشند.

آنها كه دم از رسانه و جايگاه آن مى زنند بايد متوجه اين نكته باشند كه حرمت رسانه و قلم به حقيقتى است كه منتشر مى كند و اين همان قلمى است كه خداوند بدان سوگند ياد مى كند.

دموكراسى را به ابزار تطهير دروغ گويى و شارلاتان بازى تفسير كردن هم، ظلم بزرگى به دموكراسى است. دموكراسى روشى براى اعمال حق حاكميت مردم است، همان گونه كه در دوم خرداد و سوم تير به وقوع پيوست، نه ابزارى براى تطهير دروغ و تهمت و تحريف. دموكراسى اگر چه ديكتاتورى اكثريت نيست اما احترام به آراى اكثريت را در دل خود دارد و اقليت نبايد به بهانه دموكراسى، اكثريت و منتخب آنها را مورد هتاكى قرار دهد. دموكراسى بدون قانون نيز، آنارشيسم است. نمى توان به بهانه دموكراسى قانون را زير پا گذاشت .

رسانه هم ، ابزار انتشار حقايق است نه دستاويز تخريب و نفى حقوق افراد و اجتماع. خبر گرچه هميشه تمام واقعيت نيست اما لااقل بخشى از واقعيت را در خود دارد و رسانه گرچه آينه تمام نماى حقايق نيست اما بخشى از حقيقت را در آن مى توان يافت. بر هر دروغى كه مكتوب گردد و از قلم جارى شود، نام خبر نمى توان نهاد و هر آنچه از جنس كاغذ است و از چاپخانه بيرون مى آيد شايسته نام رسانه نيست. حرمت قلم و رسانه به آن است كه حقيقت را جارى و منتشر سازند نه كذب و دروغ را. خداوند بر درجات استاد شهيد مطهرى بيفزايد كه بدرستى عنوان كرد: آزادى بيان آرى اما آزادى توطئه هرگز!

و اما سخنى با عزيزانى كه بعد از انتخابات مجلس هفتم به صراحت اعلام كردند اصلاحات از تندروها شكست خورد.

بزرگواران! مؤمن ۲ بار از يك سوراخ گزيده نمى شود. اگر به آن گفته خود اعتقاد داريد چرا دوباره همان راهى را مى رويد كه قبلاً يك بار به بن بست رسيده است؟ شايد شما از دولت گلايه ها و انتقاداتى داشته باشيد يا سوداى كسب مجدد قدرت را در سر بپرورانيد كه امرى نكوهيده نيست؛ اما آيا راه آن تمسك به هر شيوه و ابزار و سپردن رسانه ها و تريبون خود به هر فرد و قلمى است؟

بزرگواران! سال ۷۹ را همه به خوبى به خاطر داريد كه مقام معظم رهبرى فرمودند عوامل دشمن در برخى مطبوعات لانه كرده اند. شايد آن زمان كه اين حقيقت تلخ از زبان رهبر فرزانه انقلاب عنوان شد، برخى مسئولان آن روزنامه ها قادر به هضم آن حقيقت نبودند اما اكنون كه تعداد كثيرى از نويسندگان و دست اندركاران روزنامه هاى مذكور در راديوها و سايت هاى ضدانقلاب در خارج كشور مشغول قلمفرسايى عليه نظام و انقلابند، براى آنها ثابت شده كه سخن رهبرى تا چه اندازه دقيق و درست بوده است.

اكنون نيز اين نصيحت برادرانه را بپذيريد كه ممكن است عده اى دوباره بخواهند همان روند گذشته را تكرار كنند. قصد آن نيست كه اتهامى متوجه كسى گردد و قطعاً بسيارى مطالب از سر دلسوزى و تعهد مطرح مى شود اما هشيار باشيد كه زمانى به خود نياييد كه ديگر فرصت جبران نيست.