فرهاد گناهکار بود یا بی گناه؟

عصرایران ورزشی- فرهاد مجیدی این روز ها هدف تند ترین حملات از سوی رسانه ها و اهالی فوتبال قرار گرفته و دامنه این حملات به جایی رسیده که پیروز قربانی هم که در حال حاضر بازیکن تیم سایپای البرز است، به تند ترین شکل ممکن نسبت به حرکت فرهاد مجیدی واکنش نشان داده است.

خیلی ها او را وطن فروش خطاب کردند و برخی دیگر پای جدایی نابهنگامش از استقلال را وسط کشیدند تا بی تعصب بودن فرهاد را اثبات کنند.

افرادی که این سخنان را مطرح کردند نهایتا از مقدمه بالا نتیجه گرفتند که فرهاد مجیدی پول اعراب را به پیراهن استقلال ترجیح داده و حالا برای دفاع از خود  در مقابل فحاشی تماشاگران پرسپولیس، پشت پیراهن استقلال سنگر گرفته است.

اما اگر بخواهیم شعار زدگی و تظاهر های تعارف گونه را کنار بگذاریم شاید روایتی دیگر از این اتفاق را شاهد باشیم. روایتی که به احتمال قریب به یقین به مذاق بسیاری از ما خوش نخواهد آمد. این روایت را  می توان در  چند بند خلاصه کرد:

1) فرهاد مجیدی یک استقلالی است که مانند همه بازیکنان دیگر این تیم ممکن است در برهه ای از زمان نتواند با این تیم همکاری کند و بین سکو نشین شدن و جدایی، مورد دوم را انتخاب کند. پیش از این هم علیرضا منصوریان در زمان مربی گری مرحوم ناصر حجازی ترجیح داد در نیمه های فصل از استقلال جدا شود و به سنگاپور برود. خسرو حیدری در باره جدایی فرهاد از استقلال گفته است: "مطمئن باشيد كه او مشكلاتي داشت و فكر مي‌كنم دلايل  جدايي مجيدي از استقلال از نظر من قانع‌كننده بود. اگر امكانش وجود داشت مطمئن باشيد او مي‌ماند تا به استقلال كمك كند."

2) با در نظر گرفتن شرایط بالا او که در یک مقطع زمانی قادر به ادامه همکاری با استقلال نیست، حق دارد در این برهه به بالاترین پیشنهاد پاسخ مثبت بدهد.


3)استقلالی ها و پرسپولیسی ها هر قدر هم که در لایه های وطن دوستی فرو بروند باز هم دوست ندارند رقیبشان افتخاری بیش از آن ها کسب کند. استقلالی ها امروز به دو قهرمانی خود در آسیا افتخار می کنند. واقعیت این است که هوادارن پرسپولیس دوست ندارند استقلال سومین قهرمانی خود در آسیا را به دست بیاورد و استقلالی ها هم دوست ندارندحریف دیرینه شان بتواند قهرمان آسیا شود، تا همیشه بتوانند قهرمان نشدن پرسپولیس در باشگاه های آسیا را دستمایه کری خوانی هایشان کنند.

4) با این تفاسیر طبیعی است که فرهاد مجیدی اگر بتواند به پرسپولیس گل بزند به سمت هواداران استقلال برود و آن ها هم از اینکه یک استقلالی به پرسپولیس گل زده است خوشحال باشند. همین استقلال و پرسپولیس وقتی به شهرهای مختلف ایران می روند خیلی از مردم این شهرها تیم شهر خود را رها می کنند و به حمایت از سرخابی ها می پردازند. در فوتبال حرفه ای این خیلی عادی است که هواداران و بازیکنان یک تیم باشگاهی با رقیب خود از این دست کری خوانی ها داشته باشند. خسرو حیدری در گفتگوی خود با سایت گل به این موضوع هم اشاره کرده و گفته است: "به هر حال او مي‌خواست علاقه‌اش را به استقلال نشان دهد و از طرفي هواداران پرسپوليس هم واكنش نشان دادند و اين مسائل در فوتبال طبيعي است."


5) در اینجا قصد نداریم رفتار فرهاد مجیدی را تطهیر کنیم و به استناد این حرکت او را حرفه ای بدانیم. هدف این است که بدانیم این اتفاقات بسیار طبیعی است و واقعیت فوتبال همین برخوردهاست. مطمئنا اگر مهدی هاشمی نسب هم به خاطر اختلاف با مسئولان وقت پرسپولیس از این تیم جدا می شد و به یک تیم غیر ایرانی می پیوست و این تیم با استقلال بازی داشت، برای هواداران استقلال خیلی مهم بود که از او گل نخورند. متقابلا پرسپولیسی  ها هم دوست می داشتند که او باز هم به استقلال گل بزند و احتمالا برخورد هواداران استقلال با او بهتر از برخورد هواداران پرسپولیس با فرهاد نمی بود.


6) شاید بهتر باشد برای اثبات وطن دوستی خود بهترین راه را حمله به کسی که در جریان اتفاقات معمول فوتبال واکنشی طبیعی از خود نشان داده ندانیم. در پایان باید به این نکته هم توجه کرد که فرهاد مجیدی لباس یک تیم بیگانه را به رخ پرسپولیسی ها نکشیده است. او پیراهن رقیب وطنی پرسپولیس و گل هایی را که با آن پیراهن به پرسپولیس زده بود به معرض نمایش گذاشت. کاری که می تواند مصداق تحریک تماشاگران باشد اما نمی توان به آن لقب " وطن فروشی" را نسبت داد.