عصر ایران-
آیت الله هاشمی رفسنجانی در گفتگویی پیرامون آزاد اندیشی دینی و روشنفکری
اسلامی با بیان اینکه این دو مفهوم را یکی می داند، معتقد است "گرچه كم
بودن قيد و بندها، كار نوآوري را براي نوانديشان غيرديني آسانتر ميكند
اما اسلام به روشنفكر ديني نشاط و سرزندگي ميبخشد و او را در عمق
وجدان متعهد ميسازد. "
هاشمی در گفتگو با شفقنا(پایگاه بین المللی
همکاری های خبری شیعه) ، با نسبی در نظر گرفتن مفهوم «آزاداندیش دینی»،
یادآوری می کند که مصادیق روشنفکر دینی در هر زماني زياد نیست.
وی
که آزادانديشي ديني و روشنفكري اسلامي را یکی می داند در تعریف روشنفكري
ديني می گوید: دهها صفت براي روشنفكر ارائه شده كه مهمترين آنها اینهاست؛
«آگاهي از احوال و اوضاع زمانه»، «شناخت دردها و آسيبها و امتيازات
جامعه»، «شجاعت در شناخت و بيان درد و درمان جامعه»، «آزادمنشي در تفكر و
انديشه و نقادي نسبت به وضع موجود»، «رو به آينده داشتن و تنفر از عقبگرد و
درجا زدن»، «عاشق نوآوري و پيشبرد جامعه» و «عاري از خرافه و تحجّر و
مزيّن به عقلانيّت در فكر و عقل». البته اينگونه توصيفها از منظر حاميان
روشنفكري است و در مقابل توصيفهاي مذمت گونهاي از سوي مخالفان آزادانديشي
براي روشنفكران وجود دارد.
به گفته هاشمی "تفاوت روشنفكر ديني و
روشنفكر مطلق اينجاست كه اولي در محدوده دين مورد قبولش عمل ميكند . فرض
اين است كه او به دين اعتقاد دارد و برخلاف معتقدات خويش به راهي نميرود و
دومي چون چنين سرمايه و راهنمايي مثل معارف آسماني ندارد، آزادتر، ولي
بدون سرمايه پيش ميرود. گرچه كم بودن قيد و بندها، كار نوآوري را براي
نوانديشان غيرديني آسانتر ميكند، اما اولاً كمتر جامعهاي هست كه نوعي
قيد و بند و تعصبهاي سنتي، قومي، ملي و اجتماعي نداشته باشد و ثانياً
راهنماييهاي الهي، محقق را از لغزشهايي از نوع آنكه فرهنگ غرب به آن
آلوده شده، حفاظت ميكند و باتوجه به تجربه و اسناد معتبر اسلامي ميتوانيم
بگوييم، اسلام به روشنفكر ديني نشاط و سرزندگي ميبخشد و او را در عمق
وجدان متعهد ميسازد. "