اکوسیستم های برفی در معرض خطر نابودی قرار دارند

بنابر اعلام دانشمندان و بر اساس مطالعات اخیر، با توجه به تسریع روند گرم شدن کره زمین، اکوسیستم هایی که به فصول سرد و وجود یخ و برف وابسته هستند، بیش از دیگر اکوسیستم ها در معرض خطر و تهدید قرار دارند.

به گزارش زیست نیوز، نتایج حاصل از یک برنامه 30 ساله با عنوان "تحقیق بلند مدت اکولوژیکال" که از سوی "بنیاد ملی علوم آمریکا" انجام گرفته بر این مساله تاکید دارد.

به اعتقاد "جولیا جونز" یکی از مولفان ارشد مطالعه اخیر، آسیب پذیری مناطق سرد و مرطوب به تغییرات آب و هوایی در مقایسه با دیگر مناطق کره زمین بسیار چشمگیرتر است.

در مناطق نیمه خشک مانند جنوب غربی آمریکا، برف و یخ کوهستان یکی از منابع اصلی تامین آب شرب انسان ها و آبیاری مزارع محسوب می شود. تحقیقات جونز و همکارانش نشان داده که افزایش تدریجی دما در اکوسیستم های برفی باعث کاهش قابل توجه جریان آب ها شده و این آب ها به شکل بخار وارد اتمسفر می شوند.

این مطالعه شامل داده های جمع آوری شده طی بیش از 30 سال در 19 منطقه آبخیز جنگلی سراسر آمریکا می شود. تمامی بخش های مورد مطالعه، آب مناطق کشاورزی مهم و همچنین شهرهای بزرگ و متوسط را تامین می کنند. اما همانند هر مطالعه بلند مدت دیگری، این مورد نیز شامل نتایج جالب توجه ای برای دانشمندان و محققان بوده است.

بر همین اساس، جریان آب تنها در بخش هایی که دارای بارش برف و یخبندان هستند، کاهش یافته و اکوسیستم های جنگلی خشک انعطاف پذیری بیشتری نسبت به روند گرمایش کره زمین از خود نشان داده اند. با توجه به روند افزایش دما، این اکوسیستم ها نسبت به مناطق برفی و سرد، آب بیشتری را حفظ کرده و میزان جریان آب در آنها در محدوده های پیش بینی شده، بوده است.

این در حالی است که طیف گسترده ای از عوامل می توانند بر آبخیزها تاثیرگذار باشند که از تاثیرات انسانی در گذشته و حال تا پدیده نوسانات آب و هوایی مانند "اِل نینو" را شامل می شود. اما مدت زمان طولانی این مطالعه باعث شده تا تاثیر عوامل مختلف کاملا مشخص و دسته بندی شوند.

همچنین میزان آسیب پذیری و انعطاف پذیری جریان های سرچشمه و بالادست رودخانه را نیز نشان داده است. جونز به این نکته اشاره داشته که چنین نگرش و دیدگاه ریزبینانه و دقیقی برای مدیریت موثر و کارامد منابع آب عمومی و شیرین از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این نتایج جالب توجه در "تحقیق بلند مدت اکولوژیکال" که شامل 26 پایگاه در آمریکای شمالی، پورتو ریکو، جزیره موریا و قطب جنوب می شود، مشابه بوده اند.

بر خلاف تحقیقات و پژوهش هایی که با اعطای کمک های مالی صورت گرفته و نهایتا چند سال به طول می انجامند، مطالعات "تحقیق بلند مدت اکولوژیکال" اغلب بیش از چندین دهه ادامه پیدا می کنند. در نتیجه، از این طریق می توان به مستند سازی تغییرات تدریجی و بررسی متغییرهایی که اغلب در مطالعات کوتاه مدت آشکار نمی شوند، پرداخت.

 به اعتقاد "اسکات کالینز" رئیس هیئت اجرایی "تحقیق بلند مدت اکولوژیکال"، با گذشت هر سال، ما به درک بهتری از واکنش اکوسیستم ها نسبت به تغییرات زیست محیطی دست می یابیم. این مساله اطلاعاتی حیاتی و بسیار مهم را برای موسسات و مراکز تحقیقاتی، زمین داران و قانون گذاران که قصد دارند سیاست های مورد نیاز برای مقابله با تغییرات سریع جهان را توسعه دهند، فراهم می کند.

همچنین این مطالعه می تواند برندگان و بازندگان تغییرات آب و هوایی در اکوسیستم های مختلف را مشخص کند. به اعتقاد "اندرو فانتین" مولف یکی دیگر از مطالعات "تحقیق بلند مدت اکولوژیکال"، "یخ پوسته" (Cryosphere) یا بخشی از زمین که تحت تاثیر یخ و برف قرار دارد، در حال کاهش است. از این رو، میزان میکروب ها، گیاهان و حیواناتی که به چنین شرایطی وابسته هستند، اگر قادر به مهاجرت نباشند کاهش پیدا خواهد کرد. در مقابل حیات موجودات دیگر گسترش پیدا می کند.

در برف کم عمق، حیواناتی مانند گوزن دم سفید، گوزن گوش دراز، گوزن شمالی و کاریبو (گوزن کانادایی) انرژی کمتری مصرف کرده و می توانند به راحتی از دست شکارچیان فرار کنند. پس مرگ یک گونه می تواند به گسترش حیات گونه دیگر منجر شود.