
عصر ایران ورزشی، عباس خادم الحسینی- مسیری که ال کلاسیکو ها طی می کند، برای رئالی ها امیدوار کننده است. آنها در ورزشگاه نیوکمپ نمایشی بسیار خوب را از خود به نمایش گذاشتند. از آنجایی که پیش از بازی انواع و اقسام حواشی، از په په گرفته تا راموس و مورینیو، پیرامون تیم کهکشانی ها بود، اما این تیم توانست دریچه ای جدید را به سری بازی های ال کلاسیکو بگشاید.
این بازی برای مورینیو دستاوردهای ارزشمندی به همراه داشت. وی در هیچ زمانی از سرمربیگری خود در پورتو، چلسی و اینتر با این هجمه فشار مواجه نشده بود و بی شک چالشی نظیر بهترین بارسلونای تاریخ، موجب شده است که لحظات تجربه نشده ای را تجربه کند.
1
در بازی برگشت ال کلاسیکو چیزی که بیش از همه جلب توجه کرد، این بود که این بارسلونا شکست ناپذیر نیست. مورینیو پس از پایان دیدار و در کنفرانس خبری، به این نکته اشاره کرد که بین دو نیمه از بازیکنانش شنیده است که پیروزی در این ورزشگاه غیر ممکن است. ولی رئال تا آستانه پیروزی در نیوکمپ رفت و حتی شایستگی پیروز شدن را هم داشت.
2
مدت ها بود که بر چهره مورینیو در بازی های ال کلاسیکو اثری از هیجان و غرور همیشگی مشاهده نمی شد. وی با وجود عملکرد بسیار درخشان تیمش باز هم مورد انتقاد واقع می شد و هواداران مادریدی در اقدامی عجولانه و نسنجیده آقای خاص را " هو " کردند. این بازی رئال و بازگرداندن بازی از 2 بر صفر به 2 بر 2 کمی غرور از دست رفته مورینیو را به او بازمی گرداند و هواداران هم کمی آرام می گیرند.
3
مسوت اوزیل بازیکن بسیار خوبی است. کسی در این شک ندارد. اما وی در ال کلاسیکوها مثل یک بازیکن معمولی ظاهر می شد و اثری از ستاره بودن در وی مشاهده نمی شد. اما حالا این بازیکن ترک تبار آلمانی حیاتی دوباره یافته است و بازی درخشانی را در ال کلاسیکو نیوکمپ به نمایش گذاشت. همچنین پای کریستیانو رونالدو به گل زدن در ال کلاسیکوها باز شده است و با فشار و استرس کمتری بازی می کند. آمادگی اوزیل و رونالدو بدون تردید می تواند مورینیو را امیدوار تر از هر زمان دیگری کند.