سیاست مورینیو در قبال دربی

عصر ایران ورزشی، پرناز صدیق - رئال مادرید فردا شب در حالی به مصاف بارسلونا می رود که در بازی آخرش با این تیم، به سختی تحقیر شد. شاگردان مورینیو در زمین خودشان 3 بر 1 به بارسلونا باختند و در ده دقیقه پایانی بازی شانس آوردند که دو گل دیگر هم دریافت نکردند.

آنها تا پیش از مواجهه با بارسلونا، بی وقفه در حال پیروزی بودند و در بازی با بارسا نیز در ثانیه 21 بازی، یک بر صفر از حریف جلو افتادند. اما دیری نگذشت که ورق برگشت و رئالی ها دست از پا درازتر از زمین بیرون آمدند.

مورینیو و شاگردانش فردا شب اگر به بارسایی ها ببازند، بعید است که در مجموع دو بازی رفت و برگشت، بتوانند از سد رقیب قدرشان بگذرند.

آنها می دانند که راه صعود به مرحله نیمه نهایی جام حذفی اسپانیا، پیروزی در بازی رفت است و گر نه به رئال مادریدی که در اوج آمادگی اش آن گونه تحقیرآمیز در زمین خودش مغلوب بارسلونا می شود، امید چندانی برای پیروزی در ورزشگاه خانگی بارسا نیست.

البته مورینیو به خوبی می داند که نباید این بازی را مهم جلوه دهد. آنها به تازگی در برابر بارسلونا تحقیر شده اند و در صورتی که مورینیو هم بر اهمیت بازی فردا شب تاکید کند و در نهایت رئال مادرید باز هم ناکام از میدان مصاف با بارسلونا بیرون آید، روحیه بازیکنانش به گونه ای تضعیف می شود که احتمالاً صدرنشینی در لالیگا نیز دیر یا زود از چنگ آنها خارج می شود.

اما همه می دانند که ال کلاسیکو در هر صورت اهمیتی ویژه دارد؛ بویژه ال کلاسیکویی که در یک سوی آن گواردیولا باشد و در سوی دیگر، مورینیو.

معلوم نیست که کم اهمیت جلوه دادن بازی فردا شب از سوی مورینیو، رویکری اصیل نسبت به بازی حساس پیش روی دو تیم است یا سیاستی است که مورینیو اتخاذ کرده است تا تیمش گرفتار بحران نشود.

اگر مورینیو در جلسات قبل از بازی، اهمیت مسابقه فردا شب را نزد بازیکنان تیمش کاهش دهد، رویکرد اعلامی او به بازی فردا شب اصالت دارد. اما اگر او نزد خبرنگاران مسابقه فردا شب را تخفیف کرده باشد و نزد بازیکنانش بر اهمیت آن تاکید کرده باشد، باید گفت شکافی مابین سیاست اعلامی و سیاست اعمالی او وجود دارد؛ شکافی که البته الان آشکار نیست و فقط در حین بازی می توان به وجود یا عدم آن پی برد.