دایی و صبر و سکوت عاقلانه

عصر ایران ورزشی، پرناز صدیق - علی دایی پس از بازی استقلال و راه آهن، چه در مصاحبه مطبوعاتی بعد از بازی و چه در گفتگو با یکی از رسانه ها، به گونه ای متفاوت از رویه معمولش سخن گفت و نوعی تدبیر و پختگی در مواجهه با مخالفت مخالفان و انتقاد منتقدان را از خود به نمایش گذاشت.

دایی در پاسخ به این سئوال که پرویز مظلومی راه آهن را به ضد فوتبال متهم کرده است، حاضر نشد سخنی علیه مظلومی بر زبان آورد و صرفاً گفت که تیمش ضد فوتبال بازی نکرده و در تایید این مدعا، دلایل خودش را ارائه کرد.

وی همچنین در گفتگو با خبر آن لاین، در پاسخ به این سئوال که چرا خودش را پایین تر از کی روش دانسته است، گفت: " چرا نگویم؟ من 42 سالم است. 5 سال است مربیگری را شروع کرده‌ام. باشگاه‌هایی که من مربی‌اش بودم را مقایسه کنید با باشگاه‌های او. او در تیم ملی پرتغال، منچستر و رئال بوده. من در سایپا و پرسپولیس بوده‌ام. او با بازیکنان بزرگ کار کرده است. مطمئنا او خیلی بیشتر از من فهم فوتبالی و توان فنی دارد. آدم باید واقعیت را بگوید. اگر حرف دیگری بزنم عجیب است. وقتی سال‌های مربیگری او بیشتر از من بوده و در باشگاه‌های بهتری کار کرده، چطور می‌توانم خودم را با کروش مقایسه کنم؟ این درست است؟ من واقعیت را گفتم. چیز دیگری نگفتم. "

دایی همچنین از اظهار نظر درباره مشکلات تیم ملی رد زمان مربیگری خودش پرهیز کرده و در این باره می گوید: "  خواهش می‌کنم به گذشته برنگردید. آن زمان هم از تیم ملی حمایت شد. انتقادهایی هم بود. برگشتن به عقب و گذشته و اینکه من و یک نفر دیگر مصاحبه کنیم و حرف‌هایی از گذشته بزنیم، جو منفی به وجود می‌آورد. الان وقتش است که همه حمایت کنند. باید صعود تیم ملی برایمان مهم باشد. "

این شیوه سخن گفتن دایی، بی تردید نشانه رشد عقلانیت در اوست. عقل به فرموده حضرت علی ( ع ) جمع تجارب آدمی است.

هر چه آدمی از تجارب خویش بیشتر استفاده کند، در واقع عقلش بیشتر شده است. کسی که از تجاربش استفاده نمی کند، گویی عقلی هم ندارد؛ زیرا عقل مخزن حفظ تجارب آدمی ست.

راه آهن با مربیگری علی دایی، این روزها اوضاع خوبی ندارد. دایی اگر بخواهد مثل گذشته به هر کنشی واکنش نشان دهد و در برابر هر سخن انتقادی ای موضع گیری کند، فقط به تیم خود و به تبع آن به شخصیت خود به عنوان مربی لطمه زده است.

علی دایی نیک دریافته است راه حل عبور از بحران کنونی راه آهن، چیزی جز حلم و پرهیز از پرگویی و مجادله نیست.

او این رویه را اندکی پیش از این، یعنی از زمانی که در معرض انتقادات تند و تیز محمد مایلی کهن قرار گرفت، آغاز کرده است. سکوت دایی  در شرایط کنونی و پرهیزش از ورود به مجادلات لفظی، نشانه ای از پختگی او  و زمینه ساز افزایش اعتبار او در عالم مربیگری است.