استیلی و راه خروج از بحران

عصر ایران ورزشی - حمید استیلی بعد از برد هفته گذشته پرسپولیس در برابر فجر سپاسی، اندکی از زیر فشار تماشاگران خارج شده است. این وضع البته دیرپا نخواهد بود؛ چرا که تماشاگران ناراضی پرسپولیس در صورتی که تیم محبوبشان شکست دیگری را متحمل شود، حضور در استادیوم آزادی را بیش از پیش برای استیلی دشوار می کنند.

مربی جوان پرسپولیس در مصاحبه مطبوعاتی پیش از بازی با صبا، درباره نحوه استفاده از علی کریمی، گفته است که کریمی در هر بازی بر حسب نیاز تیم در پستی خاص بازی می کند.

علی کریمی بهترین و مهمترین بازیکن پرسپولیس است ولی در تیم استیلی نقش ستاره سرگردان را بازی می کند. معمولاً بازیکنان بزرگی که از تکنیک و خلاقیت بالایی برخوردار هستند و در جایی بین خط هافبک و خط حمله تیم قرار دارند، یعنی نه فوروارد صرف هستند و نه هافبک صرف، به عنوان بازیکن آزاد تیم عمل می کنند. در تاریخ فوتبال، بزرگانی چون یوهان کرویف، دیه گو مارادونا، میشل پلاتینی و رود گولیت، چنین نقشی در تیم های خود ایفا می کردند.

گولیت هافبک میانی تیم ملی هلند بود و به عنوان بازیکن آزاد این تیم، به جای جای زمین سرک می کشید و بویژه از آزادی کامل برای پیوستن به خط حمله برخوردار بود. او با ایفای چنین نقشی، موفق شد در یورو 88، هلند را قهرمان اروپا کند.

 ایفای این نقش و برخورداری از آزادی ویژه آن، برای گولیت چنان حائز اهمیت بود که وی در جام جهانی 1994، بقید بازی در تیم ملی هلند را زد؛ چرا که مربی این تیم قصد داشت گولیت را به عنوان هافبک راست، در جناح راست تیم هلند محصور کند.

حمید استیلی اگر می خواهد حال و روز تیمش بهتر شود، باید علی کریمی را در میانه خط هافبک و پشت مهاجم نوک به بازی بگیرد. محصور کردن کریمی در نوک حمله و یا سمت راست خط میانی پرسپولیس، نتیجه یا جز کاهش خلاقیت این تیم در بر ندارد.

کریمی با کوله باری از تکنیک و تجربه، می تواند در نقش بازیساز آزاد تیم، عیار خلاقیت و شانس موفقیت پرسپولیس را افزایش دهد.

قرار دادن یک خط در میان کریمی در سمت راست خط میانی و نوک حمله، نه تنها توپ رسانی و بازیسازی پرسپولیس را تقویت نمی کند، بلکه مانع از جاافتادن کریمی در سیستم 1-3-2-4 پرسپولیس می شود.

جای کریمی در میانه سه هافبک خط میانی پرسپولیس است. توان بازیسازی او به مراتب بالاتر از محمد نوری و سایر بازیکنان پرسپولیس است. رویه کنونی استیلی، کریمی را نه به بازیکن آزاد که به بازیکن سرگردان پرسپولیس بدل کرده است.

اما علاوه بر استفاده درست از علی کریمی، استیلی در شرایط بحرانی کنونی، باید وحید هاشمیان را در پیشانی تیمش قرار دهد.

وحید هاشمیان شاید به لحاظ بدنی آن کیفیت سابق را نداشته باشد، ولی با تجربه و شعور بالایی که دارد می تواند در این روزهای سخت گره از کار فروبسته پرسپولیس بگشاید. دیگر گزینه های استیلی برای مهاجم نوک، می توانند به عنوان یار تعویضی، در نیمه دوم بازی جای هاشمیان را بگیرند.

حضور هاشمیان در نوک حمله پرسپولیس، این مزیت را نیز برای سرخپوشان در بر دارد که می توانند از قدرت سرزنی هاشمیان و نیز توان بازیسازی از بالای او استفاده کنند.

 حتی در مواقعی که توان اجرای برنامه های تاکتیکی از دست بازیکنان پرسپولیس خارج می شود، حضور هاشمیان در نوک حمله، می تواند به استفاده بهتر قرمزها از توپ هایی شود که از سر ناتوانی در پیشروی زمینی بر روی دروازه حریف ارسال می شوند.

استفاده درست استیلی از علی کریمی و وحید هاشمیان، می تواند راهگشای او در خروج از بحران سخت کنونی باشد.

 حمید استیلی وقت زیادی ندارد. بنابراین بهتر است از اعتمادنکردن به هاشمیان و آزمودن کریمی در پست های گوناگون دست بکشد و این دو بازیکن بزرگ و باتجربه را در همان جایی به کار گیرد که باید.