
عصرایران - دبير شوراي عالي امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران در اجلاس امنيتي يكاترين بورگ روسيه سخنراني کرد.
متن كامل سخنراني دكتر سعيد جليلي در اين اجلاس به شرح زير است:
بسمالله الرحمن الرحيمالذين آمنوا و لم يلبسوا ايمانهم بظلم اولئك لهم الامن و هم مهتدون،قرآنكريم، سوره انعام، آيه 82(كساني كه ايمان آوردند و ايمان خود را با ظلم نپوشانيدند، امن از آن ايشان است و ايشان هدايت شدگاناند)آقاي رييس، حضار محترم!امنيت يك نياز مشترك بشري است و همايشهايي اينگونه، گامي ارزشمند در جهت پاسخگويي به اين نياز است. بدون شك همگان اذعان دارند وضع امنيتي امروز در جهان با وضع مطلوب فاصله طولاني و بسيار دارد. چرا عليرغم پيشرفت علم و فناوري و افزايش ثروت و ارتباطات بشر امروز كماكان احساس ناامني ميكند و موضوعاتي چون ناامني در اشكال مختلف آن حتي مثل امنيت غذايي كماكان موضوع اصلي است.
چرا ساختار امنيتي جهان نتوانسته است امنيت را به ارمغان بياورد؟
چرا پس از 60 سال ساختار امنيتي نتوانسته است امنيت را براي مردم مظلوم فلسطين به ارمغان بياورد؟
چرا پس از 60 سال امروز نه تنها در سومالي و آفريقا بلكه در اروپا و آمريكا نيز بحران فقر و امنيت غذايي وجود دارد؟
چرا در همين 10 سال گذشته سهمگينترين اقدامهاي نظامي از اشغال كشورها تا ... به بهانه امنيت صورت ميگيرد؟ اما ثمره آن كشته و مجروح شدن ميليونها انسان است و پس از 10 سال رسما اعلام ميشود هيچ موفقيتي در مبارزه با تروريسم نداشتهاند. آمريكا و ناتو در تمام سرزمين افغانستان حضور گسترده نظامي پيدا ميكند اما رشد توليد موادمخدر 40 برابر ميشود و مبارزه با تروريسم هيچ نتيجهاي ندارد. آيا آمريكا و ناتو نتوانستهاند يا نخواستهاند؟ در هر دو صورت چه نتوانسته باشند و چه نخواسته باشند، نشان ميدهد چنين قدرتهايي صلاحيت تامين امنيت را ندارند.
چرا 60 سال پس از شكلگيري شوراي امنيت، قدرتي ميتواند به خود اجازه دهد حتي بدون مجوز شوراي امنيت به كشوري مانند عراق حمله نظامي كرده و آن را اشغال نمايد و صدها هزار انسان بيگناه را كشته و يا مجروح كند؟
پاسخ پرسشهاي بالا يك امر را به خوبي روشن ميكند؛ ساختار و ساز و كارهاي موجود و قدرتهايي كه مدعي تامين امنيت هستند، ناتوان از برقراري امنيت براي جهان هستند.
اينك سوال مهم مطرح ميشود؛ چرا اين ساختارها نتوانستند و نميتوانند امنيت را به ارمغان بياورند؟
موضوعاتي كه در اين اجلاس طرح شده است مانند تروريسم و ناامني غذايي همه و همه موضوعات مهمي در موضوع ناامني هستند، اما اينها معلول يك علت بزرگ هستند؛ فقدان عدالت در مناسبات بينالمللي.
حضار محترم!مادام كه عدالت مبناي مناسبات بينالمللي قرار نگيرد، نميتوان انتظار جهان امن را داشت. مادام كه ساختار اين جهان نتواند مانع اشغال و تجاوز شود، مادام كه چند قدرت خاص بر اساس منافع گروهي اندك بخواهند مناسبات امنيتي جهان را مديريت كنند نميتوان انتظار امنيت داشت.
حضار محترم!امنيت يك مفهوم پيوسته است و به تمام آحاد بشر تعلق دارد، نه به لحاظ جغرافيايي و نه به لحاظ مفهومي و موضوعي نميتوان براي امنيت تفكيك قائل شد.
نگاه به امنيت بايد جهاني و براي همه انسانها بر مبناي عدالت باشد. ناامني امروز جهان ناشي از آن است كه متوليان امنيت جهاني، امنيت را نه براي همه جهان كه براي عدهاي بسيار محدود ميخواهند. آنها حتي امنيت را براي مردم خود نيز به ارمغان نياوردهاند. بحران مالي اروپا و آمريكا، افزايش فاصله طبقاتي در اين كشورها و افزايش ناامني حتي براي مردم اين كشورها ناشي از آن است كه مبناي تامين امنيت در جهان امروز مبتني بر عدالت و نگاه جهاني نيست. شكلگيري بلوكهايي مانند ناتو آشكارا گوياي آن است كه عدهاي به دنبال آن هستند تا با تقسيم جغرافيايي جهان با استفاده از سازوكارهاي بينالمللي امنيت را فقط براي عدهاي خاص به ارمغان بياورند.
وقتي صحبت از ناتوي جهاني به ميان ميآيد نيز در حقيقت به دنبال آن هستند تا دامنه نفوذ و قدرت خود را به تمام جهان براي امنيت عدهاي خاص دنبال نمايند و آنها حتي در همين هدف خود نيز موفق نبودهاند.
حضار محترم!امروز شاهد نشانههايي از ناامني هستيم كه موجب تاسف عميق جامعه جهاني است. امروز شوراي امنيت سازمان ملل قطعنامههايي صادر ميكند و افرادي را به خاطر فعاليتهاي علمي قانوني و صلحآميز در فهرست سياه قرار ميدهد و سپس تروريستها اقدام به ترور آنها مينمايند. چه رابطهاي ميان شوراي امنيت سازمان ملل و تروريستها وجود دارد؟ چه كسي به شوراي امنيت مجوز داده است تا با ترور، انسانها را از دستيابي به حقوق علمي و قانوني خود محروم كند.
اين موجب تاسف است كه در قرن 21 عليرغم پيشرفتهاي مختلف علمي – فناوري و اقتصادي، مجبور باشيم درباره امنيت غذايي به بحث بنشينيم، موضوعي كه نه تنها در آفريقا بلكه در آمريكا و اروپا نيز مردم از آن رنج ميبرند.
حضار محترم!اين فرصت مغتنمي است تا درباره تامين امنيت جهاني براي تمام جهان و مبتني بر عدالت همانديشي شود.
آقاي رييس، حضار محترم!پرداختن به مصاديق ناامني بدون پرداختن به علل و ريشههاي آن نتيجه لازم را نخواهد داشت. امروز ما شاهد افراطگرايي فزونخواه براي سلطه هر چه بيشتر بر مناسبات امنيتي جهان هستيم:
• افراطگرايي كه به خود اجازه ميدهد بدون مجوز شوراي امنيت به كشوري حمله و آن را اشغال كند.
• افراطگرايي كه به خود اجازه ميدهد سلاحهاي كشتار جمعي را، كه فاقد مشروعيت هستند، كماكان توليد و آزمايش و انبار نمايد.
• افراطگرايي كه به خود اجازه ميدهد به اشغال و تجاوز مشروعيت بدهد و با پشتيباني از رژيم اشغالگر صهيونيستي مانع دستيابي ملت فلسطين به حقوق خود شود.
• افراطگرايي كه به خود اجازه ميدهد از ابزار نامشروع چون تروريسم دولتي عليه ملتها بهره گيرد.
• افراطگرايي كه مديريت آن موجب رشد فقر و ناامني در جهان شده است.
• افراطگرايي كه عليرغم گذشت 10 سال از اشغال افغانستان به بهانه مبارزه با تروريسم نتوانسته و نخواسته است با تروريسم و موادمخدر به شكل واقعي مبارزه كند و همين امر نشان ميدهد كه صلاحيت لازم را براي تامين امنيت ندارد.
لذا بدون مبارزه با اين افراطگرايي نميتوان در برابر افراطگراييهايي كه معلول آن هستند، موفق بود.
حضار محترم!جمهوري اسلامي ايران راه اصولي مبارزه با ناامني را حاكم كردن عدالت در مناسبات جهاني ميداند. نميتوان مدعي دموكراسي بود اما در مناسبات بينالمللي بدون يك ساختار دمكراتيك و مبتني بر روشهاي زورگرايانه به دنبال امنيت بود. راه اصولي تامين امنيت جهاني مشاركت همگاني در تامين امنيت جهاني است.
بايد با يك سازوكار دموكراتيك بستري را فراهم نمود تا هم ملتها بتوانند در تامين امنيت مشاركت نمايند و هم به طور جدي مانع شد تا عدهاي به بهانه امنيت بتوانند هر رفتاري را كه نتيجه آن ناامني صدها هزار انسان است، انجام دهند.
اميدوارم نشست بعدي اين اجلاس بينالمللي بتواند با موضوع "امنيت جهاني با عدالت و مشاركت همگاني" به ابعاد اين مساله بپردازد. باور كنيم بررسي علتهاي ناامني بيشتر از بررسي معلولها و مصاديق ناامني ميتواند به تامين امنيت كمك كند.