.png "عصر ایران")
۳۰ مرداد ۱۴۰۴
به روز شده در: ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۱:۱۳
کووید مغز همه ما را پنج ماه و نیم پیرتر کرد (فیلم) اینجا سنگ محک خدا سخت‌تر است!
عبادت این روزهای مردمانی که کمتر دیده می شوند
جهان: رمضان ماهی است که هرسال با آمدنش خود را مهمان خدا می‌دانیم؛ یعنی در اصل خودمان را مهمان خدا می‌کنیم. هر مسلمانی از این ماه خاطره‌ای دارد. هر فردی از رمضان تصور دیگری برای خودش ساخته، متناسب با زندگی خود.
یکی پرستار است و شیفت‌های شب را به یاد دارد، از افطار تا سحر، یکی راننده تاکسی است و یکی هم رفتگر خیابان‌های شهرمان.
این‌ها تماما کسانی هستند که جلوی چشممان هستند و سختی کارهایشان را می‌بینیم، مثلا می‌بینیم که یک پرستار یا رانند تاکسی زبان روزه در گرمای شهر مجبور است درشت‌های یک بیمار را تحمل کند یا تشنگی حاصل از زیر گرما بودن را.
اگر سحرها هم همتی کنیم و سرکی از لای پنجره مشرف به کوچه و خیابان محلمان بکشیم قامت‌های خمیده‌ای را می‌بینیم که لباس‌های نارنجیشان دیگر نارنجی نیست و سیاه شده‌اند.
سمفونی صدای کشیده شدن جارو‌های خاردار با زمین را می‌شود با حرکات دست رفتگران شنید و دید، حس کرد.
اما باز هم این شغلی است که می‌توان دید اما یک عده هم هستند که سخترین کار را دارند، کمترین حقوق را می‌گیرند و بیشترین مسئولیت را بر عهده دارند.
نزدیک‌های افطار هم که از جلوی نانوایی رد می‌شوی می‌بینی که نانوای محله با آن زیرپیرهنی راه راه آبی رنگش جلوی تنور ایستاده و با بوی نان و گرمای تنورش ذکر می‌گوید.
این روزها که تب و تاب ساختمان سازی باز بالا گرفته و مردم خانه‌هایشان را به دست بساز بفروش‌ها می‌سپارند تا چند واحد آپارتمان تحویل بگیرند کارگرهای ساختمانی را زیاد می‌بینی.
کارگرهایی که هر کدام مجبورند کیسه‌های 50 کیلویی سیمان را روی دوششان بگذارند و پله‌های ساخته، نساخته ساختمان را بالا و پایین کنند تا چشمان منتظر خانواده در شهرستانی که تو نمی‌دانی را خوشحال کنند.
گاهی اوقات لامپ 60 واتی که سحرها روی دیوار سنگ نشده ساختمان نیم بند محله را می‌بینی که روشن شده با خودت ساعت 2بعد از ظهر را تصور می‌کنی که در گرما، زبان روزه ساختمانی بالا می‌رود تا ...
دست‌های چروک خورده و ترک ترک شده پیرمرد و پیرزن‌های کشاورز که تابستان را مشغول رسیدگی و درو هستند زمانی که نماز ظهرشان را روی سجاده خاک‌های داغ و سفت زمین زراعی می‌خوانند و قنوت می‌گیرند دیدنی است، اینجاست که لازم نیست بگویی نماز، روزهاتون قبول چون می‌دانی که خدا دست اینان را رد نمی‌کند.
معدن‌کارانی که این روزها با زبان روزه مشغول عبادت در معبدهای خاکستری خود هستند، معابدی که صدها متر زیر زمین هستند و تنهایی را باید با خدا قسمت کرد. اینجا سنگ محک خدا سخت‌تر است، یعنی قابل تصور نیست.
روزه‌اند اما باید زیر زمین بروند و پتک به دست بکوبند بر نفسشان تا آب دیده شوند، مثل گران‌سنگی که با هر ضربه پتک خالص‌تر می‌شود.
اینجا خلوص هر کارگرها را می‌شود با دانه‌های عرقشان سنجید که هر بار با غلطیدن رو صورت‌های خاکستری گرفته رنگشان عوض می‌شود.
فکر نمی‌کنم کارگر، نانوا، معدن کار یا رفتگر پیر محله وقت کند پای لب تاپش بشیند! و این مطلب را زیر باد خنک کولر بخواند چرا که او الآن یا پای تنور است یا ... پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
تماشاخانه
یکی پرستار است و شیفت‌های شب را به یاد دارد، از افطار تا سحر، یکی راننده تاکسی است و یکی هم رفتگر خیابان‌های شهرمان.
این‌ها تماما کسانی هستند که جلوی چشممان هستند و سختی کارهایشان را می‌بینیم، مثلا می‌بینیم که یک پرستار یا رانند تاکسی زبان روزه در گرمای شهر مجبور است درشت‌های یک بیمار را تحمل کند یا تشنگی حاصل از زیر گرما بودن را.
اگر سحرها هم همتی کنیم و سرکی از لای پنجره مشرف به کوچه و خیابان محلمان بکشیم قامت‌های خمیده‌ای را می‌بینیم که لباس‌های نارنجیشان دیگر نارنجی نیست و سیاه شده‌اند.
سمفونی صدای کشیده شدن جارو‌های خاردار با زمین را می‌شود با حرکات دست رفتگران شنید و دید، حس کرد.
اما باز هم این شغلی است که می‌توان دید اما یک عده هم هستند که سخترین کار را دارند، کمترین حقوق را می‌گیرند و بیشترین مسئولیت را بر عهده دارند.
نزدیک‌های افطار هم که از جلوی نانوایی رد می‌شوی می‌بینی که نانوای محله با آن زیرپیرهنی راه راه آبی رنگش جلوی تنور ایستاده و با بوی نان و گرمای تنورش ذکر می‌گوید.
این روزها که تب و تاب ساختمان سازی باز بالا گرفته و مردم خانه‌هایشان را به دست بساز بفروش‌ها می‌سپارند تا چند واحد آپارتمان تحویل بگیرند کارگرهای ساختمانی را زیاد می‌بینی.
کارگرهایی که هر کدام مجبورند کیسه‌های 50 کیلویی سیمان را روی دوششان بگذارند و پله‌های ساخته، نساخته ساختمان را بالا و پایین کنند تا چشمان منتظر خانواده در شهرستانی که تو نمی‌دانی را خوشحال کنند.
گاهی اوقات لامپ 60 واتی که سحرها روی دیوار سنگ نشده ساختمان نیم بند محله را می‌بینی که روشن شده با خودت ساعت 2بعد از ظهر را تصور می‌کنی که در گرما، زبان روزه ساختمانی بالا می‌رود تا ...
دست‌های چروک خورده و ترک ترک شده پیرمرد و پیرزن‌های کشاورز که تابستان را مشغول رسیدگی و درو هستند زمانی که نماز ظهرشان را روی سجاده خاک‌های داغ و سفت زمین زراعی می‌خوانند و قنوت می‌گیرند دیدنی است، اینجاست که لازم نیست بگویی نماز، روزهاتون قبول چون می‌دانی که خدا دست اینان را رد نمی‌کند.
معدن‌کارانی که این روزها با زبان روزه مشغول عبادت در معبدهای خاکستری خود هستند، معابدی که صدها متر زیر زمین هستند و تنهایی را باید با خدا قسمت کرد. اینجا سنگ محک خدا سخت‌تر است، یعنی قابل تصور نیست.
روزه‌اند اما باید زیر زمین بروند و پتک به دست بکوبند بر نفسشان تا آب دیده شوند، مثل گران‌سنگی که با هر ضربه پتک خالص‌تر می‌شود.
اینجا خلوص هر کارگرها را می‌شود با دانه‌های عرقشان سنجید که هر بار با غلطیدن رو صورت‌های خاکستری گرفته رنگشان عوض می‌شود.
فکر نمی‌کنم کارگر، نانوا، معدن کار یا رفتگر پیر محله وقت کند پای لب تاپش بشیند! و این مطلب را زیر باد خنک کولر بخواند چرا که او الآن یا پای تنور است یا ...
نظرات کاربران
لینک کوتاه: کپی لینک
تا کنون به چنین پزشکی مراجعه کرده اید؟ پزشکی که قرار نیست بیماری شما را درمان کند داستان عجیب تاکسی‌های سیاه لندن جنگنده قدرتمند سوخو با موتور جدید به بلاروس رسید رنگ دندان از دیدگاه علم چه چیزهایی درباره سلامت شما می‌گوید؟(+عکس) اعدام در ملاء عام/ قاتل ۳ نفر در شهر کردکوی گلستان قصاص شد شانگ جی اچ5؛ پنجمین خودرو هواوی از راه می رسد (+عکس) این شربت در طب سنتی برای کبد فواید فوق العاده ای دارد رازهای موفقیت به سبک برانسون: بی خیال خرابکاری فقط انجامش بده! ارتش آمریکا دنبال کپی کردن پهپاد مشهور ایرانی رئیس پیشین صداوسیما: «نفوذی اعظم» در سطوح بالای نظام است تقویت همزمان عصب و عضله چطور زندگی‌تان را تغییر می‌دهد؟ / این ویتامین را دست کم نگیرید توزیع رایگان شاهنامه فردوسی بین خانواده‌های تاجیکستان تولد ابرقدرت ها در تهران (عکس) دریاچه ای در دل غار؛ چگونه زلزله، یک جاذبه ای گردشگری خلق کرد؟(+تصاویر) عیادت و احوالپرسی مراجع و مقامات کشوری از سیدمحمد خاتمی