چرايي حمله حريري به حزب الله

  'سعد حريري' تنها چند روز پس از بركناري از نخست وزيري، حملات بي سابقه اي را عليه مقاومت آغاز كرد كه در اين نوشتار به چرايي اين حملات در ارتباط با موضوع سلاح مقاومت مي پردازيم.
   
به گزارش ايرنا از بيروت، سعد حريري كه خود را وارث سرمايه عظيم مالي و سياسي پدرش مي دانست، پس از پيروزي نسبي در انتخابات مجلس 2008 چاره اي جز ائتلاف با حزب الله براي تشكيل دولت وحدت ملي نداشت. امري كه وي را مجبور كرد تا نهفته هاي فكري خود را در خصوص سلاح مقاومت را تا مدتها بر زبان جاري نسازد.
اما نكته اساسي كه بعد از سقوط دولت سعد حريري، نظر همه را به خود جلب كرد، آشتي مجدد 'سعد حريري' با خودش بود.
حريري در دوره 14 ماهه دولت خود سياست دوگانه اي را اتخاذ كرده بود. از يك سو مي خواست از حزب الله و سلاح مقاومت رهايي يابد واز طرف ديگر مجبور بود با حزب الله وارد گفت وگو شود، اما پس از خروج از قدرت آنچه را كه در دل داشت بروز داد و سياست واقعي خود را در قبال حزب الله و سلاح مقاومت عيان كرد.
نمونه اي از اين سياست دوگانه حريري در جملات ذيل قابل مشاهده است.
حريري در سخناني در هفتم آذر ماه امسال در ايران مقاومت را وسيله وحدت لبناني ها در برابر هجوم دشمنان دانست و با بيان اينكه خطرهاي زيادي منطقه را تهديد مي كند، گفت: به خاطر همين خطرهاست كه بر روي ارتش و مقاومت لبنان اتكا مي كنيم .
وي با بيان اينكه مقاومت از سال 2006 تاكنون در اين راستا تلاش هاي بسياري كرده است گفت: بر همين اساس بود كه مايل بودم به ايران بيايم و از دستاوردهاي دفاعي آن بازديد كنم هر چند اين برخلاف نظر دشمنان ماست.
اما وي دقيقا سه ماه بعد و پس از كنار گذاشته شدن از قدرت در سخناني در سالگرد ترور پدرش در بيروت در همسويي كامل با مواضع خصمانه آمريكا و اروپايي ها و صهيونيست ها عليه سلاح مقاومت گفت: مقاومت بايد در خدمت لبنان باشد، لبنان به بهانه مقاومت تسليم سلاح نيست، سلاحي كه به سوي سينه لبناني ها نشانه رود، سلاح فتنه است و فتنه فقط به نفع اسرائيل است.
البته حريري به اغتشاشات هواداران خود براي وادار كردن ميشل سليمان به خودداري از نامزد كردن نجيب ميقاتي براي تشكيل دولت جديد در طرابلس و تيراندازي آنها اشاره اي نكرد.
وي چند روز بعد هم طي سخناني در منزل خود با حمله عليه سلاح مقاومت گفت: سلاح مقاومت همچنان آماده استفاده در داخل كشور است همانطور كه در درگيري برج ابي حيدر در سال گذشته ميلادي(در درگيري با گروه الاحباش) استفاده شد.
اين سخنان وي مورد انتقاد شديد محافل سياسي لبنان و در رأس آنها نبيه بري رييس مجلس اين كشور قرار گرفت كه گفت:در كشوري كه سلاح در آن نباشد تا از مرزهاي خود دفاع كند مركز آن سقوط خواهد كرد.... اين امري است كه در كشور در سال 1982 ميلادي روي داد و كسي كه با سلاح مخالف است خود به جنوب (ميدان جنگ) برود و اقدامات مقاومت و واقعيت موجود را از نزديك ببيند بدون آنكه نظريه پردازي كند يا از عينك هاي مختلف استفاده كند.
اين تنها بخشي از حملات مستقيم وي به حزب الله است. اما تمامي شبكه ها و رسانه هاي وابسته به وي نيز تبليغات گسترده اي را در اين خصوص به راه انداخته اند و با پخش تيزرهاي تبليغاتي و برنامه هاي مختلف در حال حمله به حزب الله هستند. تمامي در و ديوار شهر بيروت نيز با شعار 'سلاح، نه' پر شده است. حال بايد ديد حريري چرا چنين اقداماتي را انجام مي دهد.
تحليلگران سياسي در لبنان بر اين باورند كه حريري در چند سخنراني اخير خود قصد دارد به سران حزب الله بفهماند كه خارج كردنش از قدرت، گرانتر از باقي ماندنش در قدرت براي آنها تمام خواهد شد.
اين تحليلگران در نهايت معتقدند بيانيه اخير گروه 14 مارس در نشست بريستول عليه سلاح حزب الله و سخنان اخير سعد حريري در اين راستا موضوع جديدي نيست. در واقع گروه 14 مارس و در رأس آن سعد حريري سعي كردند تا كالاي دسته دوم خود را بازاريابي كنند ولي در حقيقت موضع گيري آنها با توجه به تحولات بزرگ منطقه به خصوص در كشورهاي عربي چندان مهم به حساب نمي آيد و اين گروه در تفسير و تحليل ابعاد استراتژي خطرناك مرحله جديد منطقه عاجز مانده است.
با توجه به بي نتيجه ماندن تمام جنجال ها و حتي حملات رژيم صهيونيستي عليه سلاح مقاومت، به نظر مي رسد جنگ جديد رواني و سياسي 14 مارس بر سر سلاح مقاومت در مرحله آينده، فقط باعث ايجاد افزايش بحران در داخل لبنان خواهد شد چراكه آنان به خوبي مي دانند كه تعيين مسير سلاح نياز به گفت وگوي ملي دارد و اگر ميز گفت وگو به نتيجه نرسد، همانطور كه تاكنون به نتيجه اي نرسيده، در اين خصوص نمي توان كاري را به پيش برد.