خبر - محمد علیآبادی با استناد به قول روسای فدراسیونها، وعده کسب مقام چهارمی در بازیهای آسیایی را داده بود.
وعده چهارمی در بازیهای آسیایی گوانگژو؛ این پرسشی است که محمد علیآبادی هر بار رودرروی خبرنگاران قرار میگیرد، مطرح میکند. او که سه سال قبل این ادعا را طرح کرده بود، به خاطر ادعایش بارها مورد نکوهش قرار گرفت و البته خودش هم چند ماهی است که دیگر آن وعده را عملی نمیداند: «وقتی بودجهها به موقع پرداخت نشد، برای دولت نوشتم فاجعه گوانگژو در راه است.»
او البته در پاسخ به این سؤال که وعده چهارمی را بر چه اساسی مطرح کرده بود، شرح داد: «ما جلساتی را با فدراسیونهای مختلف برگزار کردیم. آنها پیشبینیهایشان را مکتوب کردند. بر اساس مدالهایی که وعده داده بودند، ما آمار را با بازیهای قطر مقایسه کردیم و رتبه چهارمی را پیشبینی کردیم.»
جایگاهی دور از دسترس برای کاروان ورزشی ایران که این بار برای اولین بار با جمعیتی بیش از 500 ورزشکار به مسابقات اعزام میشود. کاروانی که امیدهایش برای کسب مدال در رشتههایی چون کشتی و جودو است. دو رشتهای که در پیکارهای جهانیشان نمایشی مأیوسکننده داشتهاند.
علیآبادی اما چرا و بر چه اساسی به این عدد رسید. بهرام افشارزاده دبیر کمیته ملی المپیک در این باره میگوید: «در دو سال گذشته، جلساتی متعدد در ستاد بازیها تشکیل شده و بر اساس صورتجلسههای مکتوب هر فدراسیونی وعدههای مدالش را قید کرده است.» مدال که به عدد 126 میرسد و در دفتر ستاد تدارکات بازیها جزوهای از این صورتجلسهها وجود دارد که به صورت جدولی تنظیم شده. جدولی که برای اولین بار از سوی «خبرآنلاین» به تفکیک مدالها منتشر میشود.
جدولی که در زمان ریاست همزمان علیآبادی بر سازمان ورزش و کمیته ملی المپیک مصوب شده و بر اساس آن فدراسیون شنا وعده داده تا در مسابقات واترپلو مدال برنز بگیرد. رشتهای که تیم ایران کمتر از یک ماه قبل در مسابقات جهانی آن رتبه آخر را کسب کرد. افشارزاده درباره اتفاقاتی از این دست میگوید: «خیلی از فدراسیونها تغییرات داشتند و دوران بیثباتی ایجاد شده بر اساس تغییر مدیریت آنها را عقب انداخته. ورزشکار را اگر یک روز ول کنیم، همه چیزش به هم میریزد. الان ما برای شناگران مان رکود ورودی ششمی قطر را گذاشتیم اما هنوز هم سخت است که بگوییم آنها تا این حد هم میرسند.»
وزنه برداری در لیستی که به امضای افشارزاده در آن زمان رسیده بود ادعای کسب 8 مدال که شمال 3 طلا، 3 نقره و 2 برنز میشد را داده بود. وعدهای که این روزها امید به تحققش چیزی نزدیک به محال است. در دوچرخهسواری، ادعای کسب 7 مدال وجود داشته. ورزشی که در یک سال گذشته، شرایطی پرتلاطم را پشت سر گذاشته و شانس کسب مدال برایش تقریباً چیزی نزدیک به محال است.
در راگبی و کریکت وعده سه مدال برنز داده شده، در جودو که بهترین حریفان، آسیایی هستند وعده شش مدال در دو رشته آقایان و بانوان داده شده. رشتهای که بهترینهایش آسیایی هستند اما ورزشکاران اعزامی این رشتهها به بازیهای جهانی ناکامی دور از حد انتظاری را رقم زدند.
در فوتبال، علی کفاشیان وعده کسب مدال تیم امید را داده است. تیمی که با هدایت غلام پیروانی روزگار سختی را سپری میکند و در 6 ماه گذشته تنها یک بازی دوستانه داشته که آن هم تنها با 13 یار به لهستان سفر کرده.»
اما آیا این کاروان با این شرایط توان چهارمی آسیا را دارد؟ وعدهای که قبل از این سعیدلو دربارهاش گفته بود: «چنین قولی خیلی پهلوانی میخواسته. اول باید شانسهای مدالهای مان را لیست میکردیم و بعد بر اساس داشتههای مان به نتیجهای میرسیدیم.»
و این البته درست همان کاری است که تیم علیآبادی انجام داده بود و افشارزاده در مقام سرپرست کاروان اعزامی میگوید: «فدراسیونها برای این مدالها تضمین داده بودند. اما حالا خیلی از آن آدمها دیگر در فدراسیونهای شان نیستند و خیلی از فدراسیونها هم تیمها و ورزشکاران شان به دلایل مختلفی از جمله دیر پرداخت شدن پولها شرایط مناسبی ندارند.»
و البته علیآبادی که در این باره به خبر گفته بود: «آن وعده بر اساس شرایط آن زمان و کار کارشناسی انجام شده بود اما شرایط حالا خیلی متفاوت از آن روز است.»