باطن دردناک یک خبر

عصرایران - لطفاً این خبر را بخوانید:

« عضو هیئت تطبیق مصوبات مجلس از ابلاغ نظر هیئت تطبیق مصوبات مجلس درباره خلاف قانون بودن کاهش ساعت کاری در ماه رمضان به امضای عباسعلی کدخدایی دبیر این هیئت، به دولت خبر داد.

محمدرضا خباز عضو هیئت تطبیق قوانین مجلس در گفتگو با مهر، با اعلام این خبر اظهار داشت: در اولین روز ماه رمضان نظر هیئت تطبیق قوانین مجلس مبنی بر خلاف قانون بودن تصمیم دولت درکاهش ساعت کاری در ماه رمضان با ماده 87 قانون مدیریت خدمات کشوری به دولت ابلاغ شد.

وی با بیان اینکه به دنبال این اعمال نظر و بی توجهی دولت به این نظر، هیئت تطبیق قوانین آئین نامه دولت مبنی بر "دورکاری" به عنوان راه جبران این تصمیم را که در سایت دولت منتشر شده است مورد بررسی قرار داد.

خباز با بیان اینکه بررسی این آئین نامه از روز شنبه در هیئت تطبیق قوانین مجلس آغاز شده است، گفت: پس از اعلام نظر هیئت، رئیس مجلس نسبت به آن نظر خواهد داد و سپس نظر رئیس مجلس به دولت ابلاغ خواهد شد.

دولت در آستانه ماه رمضان از کاهش یک تا 3 ساعت کار اداری در طول این ماه خبر داد ، این مصوبه دولت در سال گذشته نیز اجرا شده بود .

بنا بر این گزارش حجت الاسلام مصطفی پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی کشور شب گذشته طی اظهاراتی تاکید کرد بر اساس لایحه خدمات کشوری ساعت کاری 44 ساعت در هفته است و نمی‌توان آن را تغییر داد.

وی تاکید کرده است که دولت برای چنین تصمیمی نیازمند مصوبه مجلس است.

رئیس سازمان بازرسی کشور یادآور شده است که در سال گذشته پس از آنکه دولت ساعت کار جدید را در ماه مبارک رمضان اعلام کرد، سازمان بازرسی کل کشور گزارشی را تهیه کرد مبنی بر اینکه این اقدام خلاف قانون است و دولت حق چنین تصمیمی را ندارد. سازمان بازرسی کل کشور این گزارش را برای ابطال مصوبه دولت به دیوان عدالت اداری ارسال کرد؛ اما پس از کش و قوس‌ های متعدد این مسئله در هیئت عمومی دیوان مطرح نشد و پس از آن هیئت تطبیق مقررات و قوانین در مجلس آن را بررسی کرد و در نظر دارد که مصوبه دولت خلاف قوانین است و دولت نمی تواند چنین مصوبه ‌ای را بگذراند. »

این خبر چه چیزی را بیان می کند؟ ظاهر آن بیانگر آن است که به نظر مجلس و سازمان بازرسی کل کشور ، کاهش ساعات کار در ماه رمضان خلاف قانون است. این درست ؛ اما باطن تلخی دارد این خبر کوتاه!

این خبر فریاد می کشد که در این کشور ، چیزی به نام قانون ، در حد شوخی ، تعارف و یا حداکثر یک ابزار است و لاغیر.

کاری ندارم که در این موضوع ، تصمیم دولت مبتنی بر قانون است یا حرف مجلس و سازمان بازرسی ؛ مهم این است که موضوعی به نام کاهش ساعات کار در ماه رمضان آن هم در گستره ای به وسعت تمام ایران ، از چند سال پیش اجرا می شود و هنوز که هنوز است آقایان دارد درباره آن و نسبت اش با قانون گفت و گو می کنند و جالب اینجاست که بررسی های تکمیلی درباره "دورکاری" این موضوع ، تازه شروع شده و انشاء الله نتایج آن ، به دولت ابلاغ خواهد شد ، که البته به نظر می رسد بعد از ماه رمضان باشد و پاک شدن صورت مساله! (آدم به یاد حکایت شکایت از همسایه ای می افتد که برف هایش را به حیاط خانه مجاور می ریخت و دادگاه تابستان سال آینده ، زمان رسیدگی مقرر کرد ؛ زمانی که برف ها آب شده بودند!)

القصه! باطن دردناک این خبر ، آن است که بعد از چند سال که طرح کاهش ساعات کار در رمضان اجرا می شود ، آنچه از قانون می بینیم ، همین خبرهای گاه و بیگاه است که از غیرقانونی بودن طرح حکایت می کنند و دیگر هیچ!

آیا حد و حرمت قانون همین است؟ آیا بعد از چند سال ، در موضوعی به این سادگی باید این چنین آشفته کاری کرد و تکلیف را مشخص ننمود؟
اگر این کار خلاف قانون است ، چرا هنوز که هنوز است جلوی آن گرفته نشده و اگر قانونی است این همه داد و قال چرا؟!

وقتی در موضوعی بدین آشکاری و وضوح که با دو دو تا چهار تای حقوقی می توان کشف واقع کرد ، مملکت دچار چنین وضعیتی است ، تکلیف مسائل پیچیده تر چه می شود؟

اگر قانونی در کشور وضع شود که "دیگر هیچ کس حق ندارد دم از قانون بزند جز همین قانون" ، باور کنید اوضاع آبرومندانه تر خواهد بود و لااقل چیزی به نام قانون ، لقلقه زبان نخواهد بود.