راندن دوستان انقلاب به روش "دوستی خاله خرسه"

عصرایران - وقتی "بدبینی مفرط" و "خود حق انگاری بی پایان" با یکدیگر تلفیق شوند، نتیجه می شود وضعیتی که هم اکنون در میان بسیاری از سیاست پیشگان و صاحبان منصب و تریبون شاهدش هستیم.

گروهی که در حقانیت خود هیچ تردیدی ندارند و از همان موضع بالا، به دیگران بدبین اند و باقی مردم را "جماعتی گمراه و نیازمند هدایت" می بینند، بیشترین سهم را در تحدید و تهدید آزادی و امنیت روانی جامعه دارند.

خدا نکند کسی، روزی سخنی بگوید یا بنویسد که از آن سوءبرداشت کنند و به جان قائل و راقم سخن بیفتند! طرف، هر چقدر قسم یاد کند که به همان خدایی که پروردگار من و شماهاست سوگند که منظور من این نبود و آن بود و ... به کت شان نمی رود که نمی رود و دو پایشان را می کنند در یک کفش که الا و بلا تو، قصد توهین و اهانت و دروغ پراکنی داشته ای و با استکبار جهانی دستت در یک کاسه است و این قبیل اتهامات که برای همه ما ادبیاتی آشناست!

اینان در حالی ادعای خدامحوری می کنند که خود خدا هم به اندازه اینان سخت گیر نیست و اگر بنا بود هر لفظ و قدمی که از انسان سر می زند با تفاسیر این چنینی از جانب خداوند مواجه شود، هیچ جنبنده ای در روی زمین از عذاب مستمر الهی در امان نبود!

اینان نه تنها شنونده هیچ توضیحی نیستند بلکه در کمال بی تقوایی، قربانی خود را به بدترین صفات و زشت ترین اتهامات می نوازند، تو گویی از اظهار نظر فلسفی در باب دین تا گفتن اینکه بالای چشم فلان مسوول ابروست، اولا باید مورد عقوبت قرار گیرند و ثانیا عقوبت همگی نیز یکسان است و آن راندن طرف از دایره دین و انسانیت و وطن دوستی و ... است .

تو گویی در کتاب قانون مجازات اینها، اولا همه چیز جرم است و ثانیا مجازات همه جرم ها نیز اعدام است، از گذر از چراغ قرمز چهار راه تا قتل عمد، همه و همه باید با چوبه دار پاسخ داده شوند، با شدیدترین برخوردها و تندترین اهانت ها!

احتمالا ذهن این افراد، بر روی صفر و صد تنظیم شده است و میان این دوره هیچ عددی تعریف نشده است و در همان حال ، اینان وظیفه ای در جامعه برای خود قائل نیستند جز آن که بر این و آن خرده بگیرند و برای خلق الله دردسر سازی نمایند!

نتیجه چه می شود؟ کاملا مشخص است! وقتی دوستان انقلاب و نظام و بسیاری از مردم و رسانه ها را درست با ادبیاتی مورد خطاب و عتاب قرار می دهند که امثال رجوی و بنی صدر و ریگی را با همان ادبیات می خوانند، چیزی جز رانده و دلزده شدن افراد از نظام و انقلاب پدید نمی آید و این است شاهکار بزرگ کسانی که به خیال خام خود در حال حراست از انقلابند اما نمی دانند همانند دوستی خاله خرسه، سنگی بر سر انقلاب و نظام می کوبند.

برای یافتن مصداق های این بحث، به آرشیو خبرها مراجعه کنید تا ببینید بر سر آن دسته از دوستان نظام و انقلاب که تنها "جرم"! شان دگرگونه سخن گفتن یا نقد قدرت بود، چه آورده اند و می آورند؟!

راستی اگر رسول الله (ص) نیز چنین روش و منشی -که مدعیان پیروی اش دارند- داشت، آیا حتی یک نفر هم به دین محمد (ص) می گروید؟!