زمستان سال ۱۳۵۰ یکی از سختترین و بهیادماندنیترین فصلهای سرد در تاریخ معاصر ایران بود. بارش برف از بهمن ماه آغاز شد و به مدت حدود دو هفته در مناطق شمالی، مرکزی و غربی کشور ادامه یافت. تهران نیز در این رویداد هوایی بزرگ، کاملاً سفیدپوش شد.
روزنامههای وقت از مدفون شدن ۲۰۰ روستا در برف خبر دادند و گزارش کردند که در برخی شهرها تا ۳۶ ساعت برف بیوقفه باریده است. ارتفاع برف در مناطق روستایی شمال غرب تا مرکز ایران به ۳ متر و در نقاط جنوبیتر حتی به ۸ متر رسید.
اوج سرمای ثبتشده در این دوره، عددی استثنایی بود: زنجان منفی ۲۴ درجه، شهرکرد منفی ۲۷ درجه، فیروزکوه منفی ۳۶ درجه و خراسان منفی ۳۷ درجه سانتیگراد.
امروز با بارش برف در ایستگاه توچال، یاد آن زمستان تاریخی و تصاویر خاطرهانگیز تهران دهه ۵۰ دوباره زنده میشود.