یادآوری یک خاطره به بهانه تقدیر ویژه جشنواره تالین از علی نصیریان

در پی تقدیر ویژه جشنواره شب‌های سیاه تالین از علی نصیریان برای بازی در فیلم «آه، چه روزهای خوبی!»، این رویداد بین‌المللی در بخشی از بیانیه‌اش آورده است که «این هنرمند در ۹۱ سالگی بار دیگر اجرایی ارائه کرده که انگار تمام عمرِ وقف‌شده‌اش به هنر و مهارتش را در خود جای داده است.»

به گزارش ایسنا، علی نصیریان در دومین همکاری‌اش با همایون غنی‌زاده پس از «مسخره‌باز»، این‌بار نه در تهران بلکه در جشنواره شب‌های سیاه تالین مورد تقدیر قرار گرفت. 

نصیریان سال ۹۷ و در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با فیلم «مسخره باز» به نویسندگی و کارگردانی همایون غنی‌زاده و تهیه کنندگی علی مصفا حضور داشت. او برای بازی در این فیلم سیمرغ بلورین بازیگر مکمل مرد را دریافت کرد.

گرچه او در آن مقطع به دلیل درگذشت همسرش سوگوار بود اما دلیلی داشت برای حضور در اختتامیه آن دوره از جشنواره فیلم فجر، حضور این هنرمند به خاطر آن نبود که بعد از این همه سال کار و فعالیت هنری بخواهد روی صحنه برود و سیمرغ بلورین بازیگر مکمل مرد را دریافت کند آن هم در وضعیتی که سوگوار بود، نه! حرفی روی دلش مانده بود که سرانجام باید به زبان می‌آمد، حتی اگر ۴۰ سال گذشته باشد.

او شامگاه ۲۲ بهمن سال ۹۷ به هنگام گرفتن سیمرغ با لحن آشنای همیشگی‌اش گفت: «من تا به حال سیمرغ نگرفته‌ام. انتظار هم نداشتم در این ۴۰ سال. حالا آقایان محبت کردند و سیمرغ درجه دو را به من دادند. عیبی هم ندارد. من با کمال میل می‌پذیرم.»

و حالا در همکاری دوباره‌اش با همایون غنی‌زاده در فیلم «آه چه روزهای خوبی!» محصول ایران، فرانسه، آمریکا و کانادا که در بخش مسابقه انتخاب منتقدان جشنواره تالین حضور داشت ، در نهایت هیات داوران این بخش از علی نصیریان برای بازی در این فیلم تقدیر کردند. 

علی نصیریان روز ۱۵ بهمن ۱۳۱۳ در میدان شاهپور خیابان مهدی‌خان به دنیا آمد.

او در سال‌های کودکی از طریق تماشای تعزیه به هنر نمایش علاقمند شد. او همچنین شیفته معرکه‌گیری، پرده‌خوانی، نقالی، خیمه‌شب‌بازی و نمایش‌های تخت حوضی بود. نصیریان در سال ۱۳۲۶ به دبیرستان پیرنیا در چهار راه گمرک رفت و در آنجا با جمشید لایق، اسماعیل داورفر و مهدی فتحی همکلاسی شد. در سال ۱۳۲۹ هم‌زمان با درس دبیرستان، در کلاس جامعه باربد در خیابان لاله زار هم اسم نوشت. 

نصیریان به هنرستان هنرپیشگی که در آن زمان تنها مدرسه تئاتر ایران بود، رفت و با شرکت در آزمون ورودی و کسب نمره قبولی، به دوره سه ساله این هنرستان وارد شد. فهیمه راستکار، بیژن مفید، حسین کسبیان، رفعت هاشم پور و … از هم دوره‌ای‌های نصیریان در هنرستان هنرپیشگی بودند.

این هنرمند از دهه ۱۳۳۰ در نمایش‌های حرفه‌ای، بازیگری و نویسندگی می‌کرد. وی در سال ۱۳۳۵ جایزه نخستین مسابقه نمایش‌نامه‌نویسی را برای نمایش «بلبل سرگشته» دریافت کرد. در سال ۱۳۳۶ اداره هنرهای نمایشی و سپس تلویزیون در ایران تأسیس شد و نصیریان به استخدام این اداره درآمد و گروه تئاتر مردم را با عزت اله انتظامی تأسیس وهمزمان به اجرای نمایشنامه‌هایی برای تلویزیون پرداختند. پس از افتتاح تماشاخانه سنگلج در سال ۱۳۴۴ نصیریان به همراه گروه خود در آنجا به فعالیت و اجرای تئاتر پرداختند.

فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی نخستین فعالیت سینمایی او بود. «آقای هالو»، «پستچی»، «کفش‌های میرزا نوروز»، «شیر سنگی»، «ناخدا خورشید»، «هزاردستان»، «سال‌های خاکستر»، «بوی پیراهن یوسف»، «میوه ممنوعه» و «شهرزاد» از آثار شاخص اوست. نصیریان در اوایل دهه ۱۳۶۰ نقش قاضی شارع را در سریال «سربداران» و نقش ابوالفتح صحاف را در سریال «هزاردستان» بازی کرد.

گفتی است، بیست و نهمین جشنواره فیلم شب های سیاه تالین که در آن علی نصیریان تقدیر ویژه شد، در حالی به کار خود پایان داد که فیلم اسپانیایی «دختر خوب» ساخته جولیا دو پاز سولواس جایزه بزرگ بهترین فیلم، جایزه بهترین بازیگر زن و جایزه تماشاگران را دریافت کرد.

فیلم «مثل زندگی» ساخته علی وطن سوار محصول ترکیه، یونان/ک و رومانی هم جایزه بهترین کارگردانی و جایزه بهترین موسیقی را کسب کرد

همچنین فیلم آلمانی «قورباغه و آب» ساخته توماس سوبر جایزه بهترین بازیگر مرد را به خود اختصاص داد.

ازدواج با رونالدو مرا شوکه کرد!

تماشاخانه

دو دقیقه جلوه‌های ویژه که زبان بصری سینمای اکشن و گیم‌ها را برای همیشه تغییر داد (تماشا کنید)

دو دقیقه «خشونت واقعی و بی‌رحم» در سینمای گانگستری (تماشا کنید)

فیلم های دیگر