به تازگی رسانههای غربی و اسرائیلی در گزارشهای مختلفی تلاش کردهاند نقش چین را در بازسازی زرادخانه موشکی ایران پر رنگ جلوه بدهند.
به گزارش فرارو، در همین راستا نشریه «نشنال اینترست» که یک مجله دوماهانه آمریکایی است، در گزارشی تلاش کرد تا به نقش چین در بازسازی زرادخانه موشکی ایران پس از جنگ ۱۲ روزه بپردازد.
مجله نشنال اینترست در تازهترین گزارش خود با عنوان «زرادخانه موشکی رو به رشد ایران چالشی برای اسرائیل قلمداد میشود» مدعی شد: «در ماه اکتبر منابع اطلاعاتی اروپایی گزارش دادند ایران در حقیقت پس از جنگ ۱۲ روزه، در حال تقویت برنامه موشکهای بالستیک خود است. با وجود تحریمهای سازمان ملل که فروش سلاح را به ایران ممنوع میکند، برنامه موشکهای بالستیک ایران به نظر میرسد در حال گسترش باشد؛ به خصوص که برخی گزارشها حکایت از آن دارد چندین محموله پرکلرات سدیم از چین به بندرعباس ایران تحویل داده شده است. این مواد شیمیایی برای سوخت جامد موشکهای متعارف ایران ضروری است. تمرکز ایران روی تجدید ذخایر موشکی، تهدیدی مستقیم برای اسرائیل پس از جنگ به شمار میرود.»
اما این تنها نشنال اینترست نبود که در این چند وقت اخیر، بر فضاسازی حمایت چین در بازسازی زرادخانه موشکی ایران مانور داده بود، بلکه چندی پیش نیز یک پایگاه صهیونیستی تلاش کرده بود در مطلبی مشابه به این مسأله بپردازد.
در همین راستا، پایگاه اسرائیلی وای نت (ynet) وابسته به نشریه یدیعوت آحارونوت در مطلبی به تاریخ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۵ (برابر با هفتم آبان ۱۴۰۴) مدعی شد: «ایران با حمایت چین در سکوت در حال بازسازی و تسلیح دوباره زرادخانه موشکی خود است.»
در این گزارش ادعا شده بود: با وجود تحریمهای دوباره، تهران واردات عناصر کلیدی سوخت موشک را از چین با هدف بازیابی ظرفیت تولید ۵۰۰ موشک در ماه سرعت بخشیده است.
این پایگاه اسرائیلی مدعی شد: ایران بیسر و صدا در حال بازسازی توان نظامی خود و آمادگی برای دور بعدی درگیریهای احتمالی است.
اما در همین حال رسانه «امواج مدیا» که دفتر آن در بریتانیا مستقر است، در مطلبی به تاریخ ۱۲ نوامبر (۲۱ آبان ماه) با عنوان «آیا ایران در دوره پس از جنگ و در میانه بازتنظیم دفاعی خود در حال چرخش به سوی چین است؟» نوشت: در میانه آتش بس شکننده میان ایران و اسرائیل، نشانههایی در حال بروز است، مبنی بر اینکه ایران ممکن است برای تجدید زرادخانه خود به چین روی آورد.
این پایگاه بریتانیایی مدعی شد: این علاقه ناشی از کاهش سریع سیستمهای دفاعی و تهاجمی ایران در طول حملات اسرائیل و نیز نارضایتی فزاینده در درون نهادهای سیاسی و امنیتی ایران ازعدم حمایت نامی ملموس از سوی روسیه باشد.