شاغلان فقیر/ وقتی کار دیگر نان نمی‌دهد (فیلم)

عصر ایران ؛ فریده غائب ــ  شاغلان فقیر، میلیون‌ها ایرانی‌اند که هشت ساعت در روز کار می‌کنند، حقوق می‌گیرند، اما همچنان زیر خط فقر هستند. آنها نه بیکارند، نه تنبل؛ فقط اسیر شکافی شده‌اند که هر سال عمیق‌تر می‌شود: دستمزد درجا می‌زند، تورم می‌دود.

پدیدۀ «شاغلان فقیر» امروز یکی از آشکارترین نشانه‌های بحران معیشتی در ایران است. اشتغال، دیگر به‌تنهایی راه رهایی از فقر نیست. کسی که درآمد ماهانه‌اش کفاف اجاره، نان، دوا و اتوبوس را نمی‌دهد، حتی اگر چهل‌وچهار ساعت در هفته عرق بریزد، شاغل فقیر است.

از سال ۹۷ تا پارسال، تعداد شاغلان فقیر از غیرفقیرها پیشی گرفته است. امروز سی درصد جمعیت، یعنی حدود بیست‌وشش میلیون نفر، زیر خط فقرند. شصت درصد شغل‌های جدید بدون بیمه و قراردادند. سی‌و‌پنج درصد مردم روزانه کمتر از هزار کالری می‌خورند؛ گوشت، مرغ، لبنیات و میوه رفته‌اند کنار.

کارشناسان، ریشه‌ی این بحران را در شکاف میان دستمزد و تورم می‌دانند. حداقل حقوق، در سال‌های اخیر، هرگز همپای تورم رشد نکرده و قدرت خرید واقعی کارگران و کارمندان را به‌شدت کاهش داده است. تورم، گرانی مسکن، آموزش خصوصی و بیمه‌های ناکارآمد، کار را از معنا تهی کرده‌اند.

بیشتر بخوانید:

نظام سلامت در بحران: از مهاجرت تا «کاروشی» / پرستار گرسنه چگونه مراقبت کند؟ (فیلم)

به خاطر یک مشت جوراب (فیلم)

تماشاخانه

شاغلان فقیر/ وقتی کار دیگر نان نمی‌دهد (فیلم)

ایرج ناظریان؛ آقای صدا (فیلم)

فیلم های دیگر