به دنبال انتشار تصاویری جدید از محوطه موزه فرش ایران و طرح ادعاهایی درباره قطع درختان دیگر در این مجموعه، مدیر موزه فرش تأکید کرد «هیچ درختی بهصورت غیرقانونی یا بیرویه قطع نشده و تنها سه اصله چنار خشکشده، با تأیید کارشناسی شهرداری حذف شدهاند.» او اضافه کرد آنچه در تصاویر منتشر شده دیده میشود مربوط به «اجرای طرح بازآفرینی و احیای فضای سبز موزه بر پایه الگوی اولیه تأسیس آن در سال ۱۳۵۶ است.»
به گزارش ایسنا، در روزهای گذشته انتشار تصاویری از محوطه موزه فرش ایران و خبرهایی درباره قطع درختان این مجموعه، واکنشهایی را در فضای مجازی و میان علاقهمندان میراث فرهنگی و محیطزیست برانگیخت، که مرتضی ادیبزاده، معاون میراثفرهنگی استان تهران در پاسخ به آن، با رد قطع درخت در موزه فرش، گفت: «هیچگونه درختی در محوطه موزه فرش تهران قطع نشده است و اخبار منتشرشده در این زمینه صحت ندارد. آنچه در حال اجرا است، پروژه نوسازی تجهیزات و زیرساخت آبرسانی، احیای چمن و نورپردازی فضای سبز موزه فرش و همچنین هوشمندسازی سیستم آبیاری است.»
با این حال به نظر میرسد توضیحات مقام مسئول میراث فرهنگی برای دغدغهمندان محیط زیست و میراث فرهنگی قانعکننده نبوده است، بر همین اساس با انتشار ویدئوی تازهتری که گویای تحرکاتی در فضای سبز موزه فرش است، توضیحات شهرداری و محیط زیست را نسبت به آنچه در موزه فرش درحال وقوع است، خواستار شدهاند.
ایسنا این موضوع را از محمد جواد اینانلو، مدیر موزه فرش ایران، پیگیر شد که او در واکنش به آنچه به تازگی منتشر شده است، گفت: «آنچه در محوطه موزه در حال انجام است، نه قطع درختان بلکه پروژهای برای احیا و بازآفرینی فضای سبز بر اساس طرح اولیه موزه است.»
او اضافه کرد: «حدود ۱۵ روز است که پروژه بازآفرینی فضای سبز موزه فرش آغاز شده است. در این مدت هیچگونه قطع درختی نداشتیم. تنها سه اصله چنار که کاملاً خشک بودند، با تأیید و نظارت کارشناسان شهرداری حذف شدند. در سامانه نهال شهرداری نیز ثبت شده، عکسبرداری و چند مرحله کارشناسی و آزمایش روی آنها انجام شده بود. حتی شوکدرمانی هم امتحان کردند، اما نهایتاً تأیید شد که این درختها خشک مطلق هستند و باید حذف شوند.»
مدیر موزه فرش، هدف از این طرح را «بازگرداندن فضای سبز موزه به الگوی اولیه طراحی آن در زمان تأسیس»، عنوان کرد و افزود: «در زمان افتتاح موزه در سال ۱۳۵۶، گونههایی مثل بید مجنون، سرو شیراز و ستروس در طراحی حیاط موزه وجود داشتند. با گذر زمان و بیتوجهی در چند دهه گذشته، بسیاری از آنها از بین رفتند. ما تصمیم گرفتیم بر اساس همان الگو و با استناد به اسناد، عکسها و روایت کارکنان قدیمی موزه، ترکیب اولیه فضای سبز را بازسازی کنیم.»