.png "عصر ایران")
۲۶ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۶ آذر ۱۴۰۴ - ۰۶:۳۰
بارش سنگین برف در سربیژن؛ محور جیرفت–ساردوئیه مسدود شد (فیلم) ورود آدمهای خوب ممنوع!
عصبانیام از این فوتبالی که عزیزان ساختهاند. از تیم ملیای که کاپیتانش بازیکن بیباشگاه است. از لیگی که هیچ جذابیتی ندارد؛ شاید تهِ جذابیتش همان نمکپاشیهای گاهبهگاه بیرانوند باشد.
عصر ایران ؛ علی خیرآبادی - صبح اینستاگرام را باز میکنم و با ویدیویی روبهرو میشوم که در آن محمدحسین میثاقی از خوب بودن وحید هاشمیان حرف میزند. انگار هر دو میدانند اینجا، جایی برای آدمهای خوب نیست.
افسوس میخورم برای تمام پانزدهـشانزده سالی که فوتبال ایران را دنبال کردم. شاید همین است که دیگر حتی ما که با این فوتبال بزرگ شدیم، هم اعصاب دیدنش را نداریم؛ چه برسد به مردم عادی.
اسکرول میکنم و به پادکست فوتبال ۳۶۰ میرسم. مجتبی هاشمی گلایه میکند از حضور امیر قلعهنویی. میگوید تیمی که حالا اینقدر بین مردم منفور شده، روزی امیدشان بود. روزی خیابانها برای دیدن بازیهایش خلوت میشد. اما حالا انگار مردم با تیم قلعهنویی قهر کردهاند. با بغضی در گلو میگوید: «کاش قلعهنویی برود.»
من دوباره اسکرول میکنم. به نظرم خود هاشمی هم میداند برای هیچکس مهم نیست. مگر ما قلعهنویی را آوردیم که با خواسته ما برود؟
عصبانیام از این فوتبالی که عزیزان ساختهاند. از تیم ملیای که کاپیتانش بازیکن بیباشگاه است. از لیگی که هیچ جذابیتی ندارد؛ شاید تهِ جذابیتش همان نمکپاشیهای گاهبهگاه بیرانوند باشد.
هیچچیز سر جای خودش نیست. از آن حرف ناصر خان حجازی سالها گذشته، اما هنوز هم در فوتبال ایران هیچ چیز سر جای خودش نیست.
نه اینکه مدافع هاشمیان باشیم و همه تقصیرها را گردن امیر قلعهنویی بیندازیم، نه!
اما نباید کار فوتبال ما به جایی میرسید که مجری، مربی، پادکستر و تماشاگر، همگی به این نتیجه برسیم که در آن امیدی نیست.
در ترس تنهایی فوتبال ایران، چراغی روشن نمانده و هر روز اوضاع خرابتر میشود.
فرقی نمیکند طرفدار مذاکره با غرب باشید یا از آنهایی که باور دارند مشکل از خودمان است؛ حالا دیگر هیچکدامتان یا بهتر بگویم هیچکداممان با این تیم ملی و این فوتبال حال خوبی نداریم. ما از نرسیدنهای پیاپی خستهایم، و در ساختار فعلی هیچ راهی برای برونرفت نمیبینیم.
به قول حامد بهداد، «به دنبال یک معجزهایم»؛ معجزهای که بیاید و این فوتبال را نجات دهد، نقطهی روشنی به ما هدیه کند — از جنس گل به خودی مراکشیها یا از جنس گل قوچاننژاد به کره.
ما بیش از هر زمان دیگری به یک خوشی جمعی نیاز داریم، جایی که همگی با هم بخندیم؛ همان چیزی که سالها تنها فوتبال میتوانست به ما ببخشد و حالا انگار خود فوتبال هم از آن ناتوان شده است.
لینک کوتاه: کپی لینک
شیردال سوئدی در برابر اژدهای چین؛ نبرد چابکی و پنهانکاری خواب کافی، سپر قدرتمند کودکان در برابر آسیبهای روانی فقر ورزش در آینه فلسفه؛ از تربیت افلاطونی تا اراده نیچهای 50 سال پیش؛ کنترل قیمتها در تهران به زنها سپرده شد! (عکس) بارانیترین نقاط جهان کدامند؟+ میانگین بارشهای سالانه آیا انرژی هستهای واقعا ۱۰۰ درصد پاک است؟ حقایقی که باید بدانید کوچک اما حیاتی؛ نقش انگشت پنجم در راه رفتن نامزدهای اولیه اسکار 2026 ؛ نماینده ایران حذف شد اما فیلمسازان ایرانی حضور دارند چرخه معیوب غیر قابل شکستی که بیخوابی در مغز ایجاد میکند! عمارت ملکالتجار زیر سایه کوهستان؛ یکی از نادرترین خانههای اعیانی قاجار (عکس) ساعت کاسیو با طعم کوکا کولا؛ ترکیب نوستالژی و استحکام قصههای نان و نمک(72)/ برخوردی ساده، تحقیری بزرگ! مرسدسبنز و آینده خودروهای قابل تعمیر و بازیافتی / اقتصاد چرخشی به سبک مرسدس معاون پزشکیان: ایران بیش از میانگین جهانی در معرض تغییر اقلیم است تعلیق فعالیت سرایا السلام در ۲ استان عراق به دستور صدر