ساخت مدرسه مهم‌تر است یا تحول بنیادین در نظام آموزشی؟

غزل لطفی

روزنامه اعتماد

چند روز قبل، دخترم که امسال کلاس دهمی شده است، ظهر که از مدرسه به خانه آمد طبق روال همیشه مشغول تعریف کردن اتفاقات و ماجراهای آن روز مدرسه بود که حرفش به یکی از معلماهای‌شان رسید.

معلم مورد بحث، سر کلاس گفته بود: ما بهترین اینترنت دنیا را داریم و اینکه می‌بینید که وقتی برای خانواده یا فامیل، عکس و ویدیو می‌فرستید، دیر ارسال می‌شود، علتش این نیست که اینترنت ما ضعیف است، بلکه شما هر چه می‌فرستید ابتدا برای کشورهای دیگر می‌رود و آن‌ها می‌بینند که شما چه عکس یا فیلمی را ارسال کرده‌اید و بعد برای شخصی که مورد نظر شما ارسال می‌شود و علت تاخیر در ارسال هم همین است نه کم بودن سرعت نت!

این معلم بزرگوار، همچنین حضور با حجاب سر کلاسی که همه دانش‌آموزان و معلم خانم هستند را جزو قوانین جدی خود می‌داند و تذکر در مورد اینکه مقنعه‌هایتان سر کلاس حتما روی سرتان باشد هم به‌طور دائم تکرار می‌شود.

موضوع این یادداشت اثبات کم یا زیاد بودن سرعت نت یا امنیت سایبری که این معلم عزیز به‌طور ناخواسته آن را کلا زیر سوال برده است، نیست. می‌خواهم به تفکری بپردازم که پشت بیان آن مطالب است.

همه ما به خوبی می‌دانیم که دانش‌آموزان کلاس دهمی، نوجوانان ۱۵ یا ۱۶ ساله‌ای هستند که به این آگاهی رسیده‌اند و در این سن به خوبی می‌فهمند که این حرف‌ها صحیح نیست. کما اینکه تقریبا یک هفته پس از شنیدن آن موضوع، باب لطیفه‌گویی پیرامونش، میان دانش‌آموزان باز شده بود. دقیقا مثل اینکه کودک دو یا سه‌ساله را از آمپول بترسانیم (که همان هم غلط است!) و انتظار داشته باشیم در بزرگسالی هم همچنان بتوانیم او را با آمپول تهدید کنیم.

نگرش پشت بیان آن جملات هم همین قدر سطحی‌نگر است و این تفکر سطحی که از طرفی غیرواقعی بودن آن برای نوجوانان، مسجل است و اصلا آن را جدی نمی‌گیرند و از طرفی دیگر با بیان امری دروغ (داشتن بهترین نت دنیا) هر چند که تصمیم داشته، ناامنی‌های سایبری را برای نوجوانان توضیح دهد…

اما در نهایت به نتیجه مورد نظر که نرسیده، بلکه باعث شده مقبولیتی را که باید در ابتدای سال به دست می‌آورد که تا انتهای سال با دانش‌آموزانش تعامل داشته باشد، از راه نرسیده، از دست بدهد. 

آیا همانقدر که به محیط فیزیکی تحصیل پرداخته می‌شود به تحول بنیادی در نظام آموزش خواهند پرداخت؟

امروز در اخبار می‌خواندم که رییس‌جمهور محترم و برخی اعضای کابینه، بخشی از حقوقشان را به نهضت ساخت مدرسه اختصاص داده‌اند، این سوال برایم پیش آمد که آیا همانقدر که به محیط فیزیکی تحصیل پرداخته می‌شود به تحول بنیادی در نظام آموزش کشورم هم خواهند پرداخت؟ آیا سیاستگذاری سیستم آموزشی بازنگری دقیق و عمیق می‌شود؟ یا به ساخت کلاس و مدرسه بسنده می‌کنند؟ فراموش نکنیم که نام سیستم آموزشی ایران عزیز ما؛ آموزش و پرورش است!

چگونه نور و تاریکی فصول بر مغز، خلق‌وخو و میل جنسی انسان اثر می‌گذارد؟

بیشتر بخوانید:

روش‌های نوین آموزش بر مبنای علاقه دانش‌آموزان نسل Z

تماشاخانه

شغلی برای زنان با ارزش اقتصادی ۱۰ تریلیون دلار (فیلم)

طراح اسکناس بیست‌ تومانی کیست؟ چگونه روستای زادگاهش را ماندگار کرد؟ (فیلم)

فیلم های دیگر