۲۳ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۳ آذر ۱۴۰۴ - ۲۰:۵۴
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۹۸۰۸۷
تاریخ انتشار: ۱۲:۳۸ - ۰۶-۰۷-۱۴۰۴
کد ۱۰۹۸۰۸۷
انتشار: ۱۲:۳۸ - ۰۶-۰۷-۱۴۰۴

از نطنز تا مکانیسم ماشه؛ پرونده‌ای فنی که به تهدید جهانی بدل شد

از نطنز تا مکانیسم ماشه؛ پرونده‌ای فنی که به تهدید جهانی بدل شد
قضاوت با شما: آیا باید برجام را یک پیروزی بزرگ دانست که ایران را از «تهدید علیه صلح جهانی» به بازیگر مشروع بازگرداند، یا توافقی ناقص که یک بندش کافی بود تا همه‌چیز را برگرداند؟

عصر ایران؛ سعید خاتمی - پرونده هسته‌ای ایران از همان آغاز با یک افشاگری کلید خورد. سال ۲۰۰۲، سایت‌های نطنز و اراک روی میز رسانه‌ها رفتند و پرونده‌ای که می‌توانست صرفاً فنی و در چارچوب آژانس بماند، به‌سرعت رنگ امنیتی گرفت. از همان‌جا بود که زبان‌ها تغییر کرد: «عدم شفافیت» به «پنهان‌کاری» بدل شد، و «حق غنی‌سازی» به «تهدید اشاعه» تفسیر شد.

چند سال بعد، پس از تعلیق داوطلبانه ایران در توافق سعدآباد و سپس از سرگیری غنی‌سازی در ۲۰۰۵، پرونده به شورای امنیت رفت. نتیجه روشن بود: از ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ شش قطعنامه علیه ایران صادر شد (۱۶۹۶ تا ۱۹۲۹)؛ هر بار یک پله سنگین‌تر، تا جایی که با قطعنامه ۱۹۲۹ ایران رسماً ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد قرار گرفت. در ادبیات حقوق بین‌الملل، این یعنی ایران همانند عراق صدام به‌عنوان «تهدید علیه صلح و امنیت جهانی» شناخته شد.

اما برجام این وضعیت را برهم زد. با قطعنامه ۲۲۳۱، ایران از فصل هفتم خارج شد، شش قطعنامه قبلی لغو شد و تحریم‌های سازمان ملل کنار رفت. لغو تحریم‌های تسلیحاتی و موشکی، فضای تازه‌ای ایجاد کرد که به‌روشنی در رشد صنایع دفاعی و موشکی ایران قابل مشاهده است. بسیاری از کارشناسان معتقدند جهش موشکی ایران پس از برجام دقیقاً محصول همین لغو محدودیت‌ها بود.

با این حال، در متن برجام یک بند ماند که همه‌چیز را دوپهلو کرد: مکانیسم ماشه. بندی که به هر عضو مشارکت‌کننده اجازه می‌دهد صرفاً با یک ادعا، تحریم‌های شورای امنیت را بازگرداند؛ بدون امکان وتوی روسیه یا چین. این همان «باگ حقوقی» است که بعدها به پاشنه آشیل برجام بدل شد. 

اگر آن زمان – با توجه به کارت‌های برنده ایران، از قیمت بالای نفت تا حضور منطقه‌ای در سوریه، عراق و لبنان و پیشرفت‌های غنی‌سازی – این بند حذف یا دست‌کم مشمول حق وتو می‌شد، امروز می‌شد به تیم مذاکره‌کننده نمره ای نزدیک به بیست داد.

برجام از همین‌رو دو روایت همزمان دارد:

 • از یک‌سو، موفقیتی بزرگ در خروج ایران از فصل هفتم، لغو تحریم‌های سازمان ملل و باز شدن مسیر پیشرفت نظامی و اقتصادی.

 • و از سوی دیگر، یک نقص حقوقی که همچنان مثل شمشیری بالای سر ایران باقی ماند.

قضاوت با شماست : آیا باید برجام را یک پیروزی بزرگ دانست که ایران را از «تهدید علیه صلح جهانی» به بازیگر مشروع بازگرداند، یا توافقی ناقص که یک بندش کافی بود تا همه‌چیز را برگرداند؟

ارسال به دوستان
سعید جلیلی درباره ماجرای ضد گلوله کردن پرایدش: آنهایی که برای مسخره کردن این موضوع را مطرح می‌کنند در حال توجیه بنزسواری هستند افزایش شمار کشته‌های حمله استرالیا به ۱۲ نفر ادامه تعقیب و گریز در لیگ برتر انگلیس؛ سیتی با درخشش هالند به صدر جدول نزدیک شد تصویب کلیات لایحه بودجه ۱۴۰۵ در هیئت دولت واشنگتن‌پست: طالبان تصاویر هواپیماهای نظامی را در پایگاه هوایی بگرام نقاشی کرده ابهام در قرارداد ماشاریپوف؛ هافبک ازبکستانی استقلال به خرم‌آباد نرفت بمب خبری در فوتبال اروپا؛ پیشنهاد ۱۰ میلیارد یورویی بن سلمان برای خرید بارسلونا ماجرای عکس تاریخی «کنکورد ۰۰۱» و سیتروئن DS در سال ۱۹۶۹ چه بود؟ / عکسی که فرانسوی ها خیلی با آن پز دادند! لیبرمن: نتانیاهو پول نظامیان ارتش را دزدیده حسینی: گل پرسپولیس شانسی بود؛ چمن شهر قدس افتضاح است، زمین اراک در برابر آن سن‌سیرو است! برنده سوئیسی یوروویژن ۲۰۲۴ در اعتراض به ادامه حضور اسرائیل در این مسابقه جایزه خود را پس داد اولتیماتوم سرمربی تراکتور به مسئولان؛ بازی با پرسپولیس در یادگار امام یا هیچ‌کجا! بوگاتی ویرون؛ نسخه کربن خالص! (+عکس) مجید جلالی از آکادمی صنعت نفت آبادان جدا شد شکستن طلسم آلومینیوم؛ اوسمار ویرا سرانجام اولین پیروزی مقابل مجتبی حسینی را کسب کرد