عصر ایران ــ آزیتا لاچینی، بازیگر و دوبلور باسابقهای که نامش با آثاری چون مسافری از بهشت، پدرسالار، با من بمان و فیلم رگخواب گره خورده است، در تازهترین گفتوگوی خود از شرایط دشوار زندگیاش پرده برداشت. او که صدایش در دوبلههای خاطرهانگیزی مانند رامکال و حنا دختری در مزرعه ماندگار شده، این بار نه در قالب یک نقش، بلکه با صدای گریان و لرزان خودش در شبکههای اجتماعی خبرساز شد.
لاچینی میگوید پس از ۷۰ سال فعالیت هنری، هنوز خانهای برای خود ندارد و حقوق بازنشستگیاش حتی کفاف هزینههای اولیه زندگی و اجارهخانه را هم نمیدهد. او با گلایه تأکید میکند: «بهتر بود میپرسید پول کرایه خونهت میشه؟ بعد ۷۰ سال بازیگری هنوز خونه ندارم.»
این بازیگر که در کارنامهاش حضور در ۲۶ فیلم سینمایی، ۵۵ اثر تلویزیونی و شش پروژه دوبله دیده میشود، معتقد است در ایران قدر هنرمندان دانسته نمیشود: «به نسبت سالهایی که کار کردین، این همه سال، قدر شما رو میدونن؟ منو نخندون… تو این مملکت قدر چیو میدونن؟»
لاچینی تنها هنرمندی نیست که از مشکلات معیشتی در سالهای پایانی عمرش گلایه دارد. پیشتر چهرههایی همچون محمد شیری و مرجانه گلچین نیز نسبت به بحران مسکن و وضعیت اقتصادی خود اعتراض کرده بودند.
تهران حالا حتی برای چهرههای شناختهشدهاش هم شهری سخت شده؛ شهری که در کنار هزینههای بالای سالمندی، بسیاری از هنرمندان پیشکسوتش را در سکوت و انزوا رها کرده است.
این گفتوگو بخشی از مجموعه مستند «داستانهایی از زنان ایران» به کارگردانی و تهیهکنندگی مریم نوابینژاد است.