حسن لاسجردی در خبرآنلاین نوشت: در اتفاقات اخیر سیاسی بویژه توافقات ایران با آژانس یکی از نکات مهم اظهارات پرسروصدای برخی نمایندگان در مخالفت با این موضوع بوده است ولی مسئله مهمتر اصل محتوای سخنان نمایندگان مجلس بوده که سوالات متعددی را ایجاده نموده است.
برخی نمایندگان پرسروصدا و شلوغ کار مجلس که در واقع مخالف مذاکرات و توافقات اخیر ایران با آژانس بوده و این مهم را در تضاد با قانون اخیر مجلس در نحوه همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی می دانند، معتقدند که نمایندگان مجلس حق خالت در کلیه امور کشور را دارند و بنوعی خود را مطلق العنان در مسایل کشور جاری می دانند.
در مقابل چنین نگاهی برخی چهره های صاحب تجربه در امور قانونگذاری و همچنین فعالین سیاسی با طرح این موضوع که حوزه اعلام نظر نمایندگان با دخالت در تصمیم گیری آنان در امورات مهم کشور با هم متفاوت است، پنجره جدیدی در این باره گشوده که دیدگاهی نویی را از منظر وظایف نمایندگی مطرح می کند.
براساس اصل هشتاد و چهارم قانون اساسی که می گوید: هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر نماید، این اصل تاکید دارد که نمایندگان حق اظهار نظر و اعلام موضع درباره همه مسایل کشور را دارند و از ابزار های مختلفی هم در جهت وظیفه نمایندگی برخورداند ولی آیا این حق به معنای قانونگذاری و در مرحله ای بالاتر حق تصمیم گیری و دخالت در همه امور است یا فقط این موضوع به اعلام نظر خلاصه می شود؟
نکته دوم درباره وظایف نمایندگی دایره مسئولیت آنان است که بر اساس اصول مختلف قانون اساسی می توان دریافت که نمایندگان در چارچوب های قانونی حق اظهار نظر و برخوردار از مکانیرم های تقنینی و نظارتی هستند و در امور فرای قانون یا در باره اموری که قانونی ندارد یا قانون در اینباره سکوت کرده حق اعلام نظر نداشته تا موقعی که قاعده و قانونی برای آن وضع نمایند.
نکته سوم اگر چه طبق اصل 84 قانون اساسی نماینده حق اظهارنظر در مسائل داخلی و خارجی کشور را دارد ولی طبیعی است برای انجام این مسئولیت باید اطلاعات و اشراف لازم را داشته و در چارچوب مصالح و منافع عمومی کشور و نه خارج از قانون اعلام نظر کند ولی به نظر می رسد برخی نمایندگان صرف داشتن حق اعلام نظر، لب به سخن گشوده و هر چه را می خواهند نثار این و آن می کنند.
نکته چهارم می توان گفت اگرچه در قانون اظهار نظر نمایندگان مشروط به اوضاع واحوال کشور نبوده و به شرایط خاص اشاره ای نشده و اصطلاحا قانون اطلاق دارد ولی باید توجه نمود که بر اساس قانون بطور حتم نمایندگان در شرایط حاد و بحرانی مانند دوران جنگ یا حتی پسا جنگ باید با نگاه ویژه ای مقتضیات کشور را تجزیه و تحلیل کنند و از منظر متفاوتی اوضاع را رصد نموده و در پی حل مشکلات موجود باشند و لذا این مهم می طلبد که نمایندگان مجلس مطالبات مردم جامعه را جویا باشند تا منافع گروهی و جناحی در اولویت شان باشد.
بهر صورت موضوع مهم و حیاتی حوزه اختیارات وظیفه نمایندگی منحصر در اعلام نظر تا دخالت در تصمیم گیری از جمله نکات قابل تفسیر و توجیهی است که باید در شرایط فعلی به آن پرداخت و به سوال افکار عمومی پاسخ داد تا از هر نوع برداشت نادرست پرهیز شود.