عصر ایران- یوسف پزشکیان* فرزند مسعود پزشکیان رییس جمهوری ایران هم به بهانۀ سفر اخیر پدر خود به چین و هم بر اساس برداشتهای خود به عنوان یک دانشگاهی یادداشتی نوشته و نکاتی را بازگفته است:
حدود 10 سال پیش برای ۳ ماه در پکن بودم، برای فرصت مطالعاتی. از آنچه در چین اتفاق میافتاد شگفتزده بودم. امروز چین حتما متفاوت از ۱۰ سال پیش است. خودشان میگفتند چین اژدهای خفتهای است که اگر بیدار شود جهان را میبلعد. باور داشتند که اژدها حالا بیدار شده!
اگرچه اژدها نماد چین است اما اژدها برای توصیف چین گمراهکننده است. اژدها را با صداهای بلند و آتشی که از دهانش بیرون میدهد میشناسیم، درحالی که چین خیلی آرام و بی سر و صدا دارد دنیا را میبلعد. نه صدایی و نه آتشی! کار خودش را میکند بدون اینکه بقیه دنیا را بیدار کند.
ما در سال ۵۷ در ایران انقلاب کردیم. کاری کردیم که بسیار جلب توجه کرد. پر سر و صدا و پر هیجان. اغلب کارهای دیگری هم که در طول این سالها انجام دادیم، همه جلب توجه میکرد. اشغال سفارت، جنگ با عراق، راهپیماییها، شعارها، مسئله هستهای و ... همیشه بهانهای وجود داشت که دیگران بتوانند درباره ایران حرف بزنند.
اغلب انسانها در زندگی فردیشان دوست ندارند موضوع گفت و گوی دیگران باشند. آنهایی که در جامعه خود را در معرض نمایش قرار میدهند، حتما زندگیشان از روال عادی خارج میشود. از بسیاری از لذتها و تفریحهایی که برای یک آدم معمولی طبیعی است، برای چهرههای شناخته شده و معروف ممنوع است. چون همواره مورد قضاوت قرار میگیرند. انتقادهای درست و نادرست را باید تحمل کنند. شاهد دخالتهای بیجا توسط دوست و آشنا و غریبه خواهند بود.
به همین منوال ورزشکاران یا تیمهای ورزشی که موضوع صفحه اول روزنامهها و رسانهها میشوند تمرکزشان را از دست میدهند. گرفتار حاشیه شدن، جلوی رشد تیم را میگیرد.
در مورد کشورها هم همینطور است. به نظر میرسد ما به جای اینکه بهانه صحبت کردن درباره ایران را از دیگران بگیریم، به آن دامن زدیم. اجازه دادیم درباره ما حرف بزنند. چگونه؟ کارهای نکردهمان را هم با بلندگو فریاد زدیم. بلند بلند فکر کردیم.
سخنی که باید در اندیشکدهها و پژوهشکدهها و اتاقهای فکر مطرح میشد و مورد انتقاد قرار میگرفت و چکشکاری میشد و پخته میشد و بعد در وزارتخانهها و سازمانهای برنامهریزی تبدیل به برنامه میشد و وارد فاز اجرا میشد، بدون هیچ ملاحظهای وارد گفتگوهای روزمره سیاستمداران در مجلس و کارشناسان در صدا و سیما و پشت تریبونها شد. نتیجهاش شد «آش نخورده و دهن سوخته». شاید لازم باشد به فکر یک تجدید نظر اساسی باشیم.
آنچه نوشتم در تبرئه دشمنان و توجیه دخالت دیگران نیست. درباره لزوم هوشمندی و هوشیاری برای پرهیز از ورود به موقعیتهای خطیر است.
-------------------------------------------------
این که نوشته است :(درحالی که چین خیلی آرام و بی سر و صدا دارد دنیا را میبلعد.) حرف درستی نیست. چین دارد کار میکند ، میسازد برای خودش و میسازد و صادر میکند به تمام دنیا و در ازای آن وارد میکند و هر روز رشد میکند و به رفاه میرسد ، که این بلعیدن نیست بلکه نتیجه برنامه ریزی و کار و تلاش و زحمت کشیدن است. "بلعیدن" کار استعمار گران و قلدران است.
تازه طرف استاد دانشگاهه، الان هم نشده.
ما درسمون رو از امثال شما خیلی وقته گرفتیم.
همین خطایص به سیاست ما هم راه پیدا کرده.
واقعا دکتر پزشکیان پسر، به مورد خوبی اشاره کرده اند.
فقط شخصیت سید محمد خاتمی و محمود احمدی نژاد را مقایسه کنید .
اولی به فکر توسعه کشور بود ، دومی توزیع سیب زمینی در روستاها (لعنت بر هر کس که منکر داستان سیب زمینی شود)
اولی فازهای پارس جنوبی را توسعه داد ، دومی بنزین را هفت برابر کرد و به بهانه توزیع یارانه نقدی قیمت دلار را هم چهار برابر کرد.
اولی از گفتگوی تمدن ها گفت و دومی از خس و خاشاک.
خلاصه هرچه متانت خاتمی بود ،دقیقا ضد آن را معجزه هزاره سوم انجام می داد.
آشی که آنها خوردند و دهان ما سوخت
مقایسه ایران و چین، مقایسه معالفارق است. چین با سیاست سکوت و تمرکز بر اقتصاد، مسیر خاص خود را طی کرده است حال آنکه ایران نیز با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک، تاریخ انقلاب، و فشارهای خارجی، ناگزیر به واکنش و دفاع از منافع خود بوده است. مقایسه این دو کشور بدون در نظر گرفتن تفاوتهای بنیادین در تاریخ، فرهنگ، ساختار سیاسی و نوع تهدیدات، صحیح نیست.
ایران نه «پرندهای پر سر و صدا»، بلکه کشوری است که در برابر فشارها، تحریمها و تهدیدات، صدای استقلال و مقاومت را بلند کرده است. هرچند می پذیرم که بخشی از سوء مدیریت نیز ناشی از همین فشارهای خارجی برای فروپاشی ساختار درونی است.
چه یاداشت کامل و سنگین و بجا نوشته اند واقیتی هست باید قبول کنیم . همه کاره هایمان برای خود نشان دادن و مطرح کردن نابجا بوده
تا حالا سعی کردند به صورت نرم جلو بروند با سیاست جلب حداقل توجهات. طبعا بعد از استحکام و تحکیم پایه ها و ستونها، کم کم سر بلند می کنند و از موضع نرم به موضع سخت تغییر روش می دهند. مسیر را تا جایی چراغ خاموش رفتند. کار عاقلانه و بدون تحریک دیگران.
به اصطلاح در حالت صلح مسلح بودند ولی حالا کم کم به جایی رسیدند که قد و رشدشان خواه ناخواه دیده می شه.
من از بهرِ حسین در اضطرابم
تو از عباس می گوئی جوابم
خواستم عرض کنم که مطلب شما در واقعیت اتفاق افتاده و حرفتان کاملا صحیح است. دستمریزاد
هارت پورت را هم برای سر پوش گذاشتن به بی کفایتی خودشان انجام می دهند
از جزء به کل نمی شه رسید ، رفتار یه انسان قابل قیاس با رفتار یک کشور و ملت نیست ، دوم اینکه مگه تو انقلاب و جنگ که تموم دنیا جلوی ما بودن و جنگ موجودیتی اسلام در برابر استکبار بود می شد بی سر و صدا عمل کرد ، سوم اینکه علت عدم تمرکز دنیا و غرب وحشی به چین به خاطر قدرت زیاد و خائنین و وطن فروشان و غرب پرستان کمتر هست و نه چیز دیگه.
چهارم اینکه چین دو متحد کمونیست مثل روسیه و کره شمالی داره که بسیار قدرتمندند.، ولی متحدین ما مردم مظلوم غزه و یمن و عراق اند که متاسفانه غرب زدهها مانع حمایت ما از اونا میشن.
پنجم ، مردم چین با یه وعده غذا و استراحت دسته جمعی در سولهها و روزی 20 ساعت کار کشورشان رو به اینجا رسوندند ولی مردم ما اکثرا همیشه طلبکارند که چرا مثل اعراب پول مفت براشون نمیاد.
با دو تا جمله مثلا تحلیل در سطح کلان کردی رفت؟
از ایشان خواستاریم در همان رشته فیزیک مشاوره بدن و صحبت کنند. و مسائل راهبردی را به اهلش بسپارند.
دشمنی ایران با جهان سلطه یک دعوای زرگری پرسروصدا نیست. این یک جنگ تمام عیار ایدئولوژیکه..
هروقت همین موضوع رو متوجه شدی دیگه ایران و چین رو با هم مقایسه نمیکنی
اختلاف چین و امریکا فقط بر سر قدرت اقتصادی و احتمالا تسلیحاتیه که تاوقتی منافع هم رو به خطر نندازن دلیلی برای جنگ وجود نداره
اما این خاصیت غرب زدگان هست که فقط انتظار دارن کشور به غرب زدگان وابسته باشه اما با کشوری همچون چین و روسیه رابطه نداشته باشه
نباید با فریاد زدن جلب توجه کرد.
با چه پیشینه ای در همه امور اظهار نظر میکند؟
اتفاقا با توجه به رژه بزرگ ارتش چین می خواستم بگم چرا چین همه توان نظامی خو د را به میدان آورد و نمایش داد؟ مگر آنها بی سروصدا نبودند؟
کاش ایشون قشر خاکستری مغزشون رو صرفا صرف مسائل فیزیک کنند و رسانه هایی مثل عصر ایران هم در انتخاب مطالب شون برای مخاطب وسواس بیشتری به خرج بدن
اکثر کشورهای جهان دارند همین طور رشد میکنند
ولی با همین حساب همین تحلیل از هزاران تحلیل باقیمانده بهتره؛ مگه نه؟
ما باید یک سازمان به عنوان سازمان زیپ دهان در امور بین الملل ایجاد کنیم، هر کس هر حرفیکه مربوط به مسائل خارجی کشور میشه و بازخورد پیدا میکنه رو بکشه زیر بازجویی و توبیخ. آخه دیدید مصاحبه قدیمی علی مطهری نماینده مجلس رو ترامپ تیتر میکنه. شما یقین بدونید همیشه خطر چین برای امریکا و مشکلش با چین دهها برابر ما بوده. پس فقط این نیست. ما هم مشکل داریم، و حرف های بی مورد زیاد می زنیم.
چین اصلاح طلب آویزان به غرب ندارد.
.
زیرک باشید، حتی تا حد بی شکلی؛ مرموز باشید، حتی تا حد بی صدایی؛ آنگاه می توانید کارگردان سرنوشت حریف باشید!
مانور دادن با ارتش سودمند است. اما با انبوهی از افراد بی انضباط، خطرناک ترین چیز!
سئوالم اینه که یعنی چی که به دلایل امنیتی در دفتر ریاست جمهوری مشاوره میده؟ به کی و درباره چی مشاوره میده؟
شما نیز مانند ابوی گرامیتان که فرمودند تقصیر ما بودکه آذربایجان به سمت اسزائیل رفت کلا همیشه خودمان را مقصر می دانید
اندازه نگهدار که اندازه نیکوست
این متن بیشتر یک روایت ادبی و شخصی است تا یک تحلیل جامعهشناختی
و از حیث علمی، گرفتار قیاسهای معیوب، نادیده گرفتن ساختارهای کلان، مغالطه در سطح تحلیل و تقلیلگرایی فرهنگی است.
چین و ایران دو مسیر تاریخی و اجتماعی کاملاً متفاوت داشتهاند؛ نمیتوان موفقیت یا ناکامی آنها را صرفاً با «آرام بودن» یا «پر سر و صدا بودن» توضیح
داد.