عصر ایران ــ در دل زمینهای روستایی و کنار جادههای منطقه پوگلیای ایتالیا، خانههایی دیده میشوند که بیشتر به بناهای یک سیاره دیگر شباهت دارند. این سازههای مخروطیشکل که از سنگ آهک ساخته شدهاند، «ترولی» نام دارند و قدمتشان به چند قرن پیش بازمیگردد. رانندگی در این ناحیه، تجربهای است که با دیدن این بناهای تاریخی، حالوهوای ویژهای پیدا میکند.
روستای آلبروبلو — قلب تپنده ترولیها
آلبروبلو، شهری است که بیش از هر نقطه دیگری در ایتالیا خانههای ترولی را حفظ کرده است؛ بیش از ۱۵۰۰ سازه شامل خانه و اصطبل قدیمی. از این میان، ۲۷ عدد به خانواده «میمو پالمیزانو» تعلق دارد؛ مردی که یک کافهدار و همکار تورهای گردشگری «آنژلو آموریکو» است. پالمیزانو، که خود یک موزهدار نیز هست، بخشی از ترولیهای خانوادگی را اجاره داده و یکی از آنها را به موزهای تبدیل کرده است. در گذشته، بخش بالایی ترولیها برای ذخیره غذا و زیرزمین برای جمعآوری آب باران استفاده میشد.
هنر معماری در دل تاریخ
معمار «جورجیو آنجلا» یکی از ترولیهای تاریخی را با ترکیبی از عناصر معماری مدرن و لوکس بازسازی کرده است. او میگوید: «وقتی داخل یک ترولی میآیید، حس متفاوتی دارید. این تجربه آمیختن گذشته با مدرنیته است.»
رازهای پیدایش ترولیها
مورخان درباره دلیل ساخت ترولیها اختلافنظر دارند. برخی معتقدند این خانهها برای فرار از مالیات ساخته شدند؛ به این صورت که با برداشتن سنگ بالایی، مالک ادعا میکرد بنا هنوز ناقص است. اما گروهی دیگر این فرضیه را افسانه میدانند و بر این باورند که بیشتر ترولیها سرپناه کارگرانی بودهاند که بعدها به آمریکا مهاجرت کردند.
بازسازی؛ پیوند اقتصاد و تاریخ
انریکو کامرادا، کارآفرینی که بازسازی ترولیها را پیشه خود کرده، میگوید در یکی از پروژهها حدود ۲۵ ترولی با همکاری یک معمار هنرمند به هتلی مجهز تبدیل میشوند. این کار مانند کنار هم گذاشتن قطعات یک پازل است: سه لایه سنگ که بدون ملات یا سیمان، تنها با چینش هوشمندانه نگه داشته میشوند.
بازگشت به اوج محبوبیت
پس از دههها بیتوجهی، ترولیها دوباره مورد توجه جهانی قرار گرفتهاند و گردشگران از سراسر دنیا برای دیدنشان به پوگلیا میآیند. مردم محلی، که این خانهها بخشی از هویتشان است، مصمم هستند که تاریخ خود را حفظ کنند و با احترام به گذشته، آن را به نسلهای بعد برسانند.