البته منطق تصمیمگیری در مورد این بازیکنان و قرار دستور موقت محرومیت از تمرین ساده است چراکه فوتبال یک ورزش درگیرانه است، تماس بدنی و احتمال خونریزی وجود دارد و تا وقتی ریسک انتقال منتفی نشود، اجازه بازی و حتی صادر نمیشود.
در چنین پروندههایی، مسیر پزشکی تقریباً مشترک است: تزریق سه دوز واکسن، تکرار آزمایشها در فاصله زمانی مشخص، ارزیابی بار ویروسی و نظر متخصص عفونی. اگر نتایج به محدودهای برسد که از دید مرجع پزشکی ایمن تلقی شود، بازگشت مرحلهای آغاز میشود. از تمرینات انفرادی و بدون تماس، به تمرین گروهی و سپس قرارگرفتن در لیست مسابقه. همین الگو درباره کروما طی شد و او خیلی زود فرصت حضور در میادین را به دست آورد. البته باید در نظر گرفت شدت و نوع هپتتیت در هر شخص میتواند متفاوت باشد و شاید اوریه زمان بیشتری تا دیاکتیو شدن بیماریاش را طی کند.
نتیجه موفق پرونده این بازیکن در اسپیتار قطر (مشابه ایفمارک در ایران که این مرکز شهرت جهانی هم دارد) میگوید اگر روند درمان طبق پروتکل جلو برود و آزمایشها غیرقابلانتقالبودن را تأیید کنند، بازیکن میتواند بدون ریسکِ اضافه برای خود و دیگران به چرخه برگردد و پرسپولیس سرانجام مدافع سرشناس ساحلعاجی خود را در لباس مسابقه رسمی ببیند.
برای پرسپولیس و اوریه مسیر روشن است و عبور از فاز آزمایشهای تکمیلی و تعیین وضعیت نهایی، کلید هر تصمیمی خواهد بود. تجربه قطریها نشان میدهد چنین پروندههایی وقتی با آرامش، دستورات پزشکی و پایبندی به پروتکلها پیش برود، هم حقوق سلامت افراد حفظ میشود و هم تیم، در کوتاهترین زمان ممکن، از یک نیروی اثرگذار دوباره بهره میبرد.